Γράφει ο Αλέξανδρος Βουνάσης*

Δε πέρασε ένας χρόνος από την εκλογή της νέας δημοτικής αρχής και με τον καλύτερο τρόπο μας διαβεβαιώνει ανελλιπώς όχι μόνο για τις αντιλαϊκές πολιτικές που ακολουθεί αλλά και για τις ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις που υποβόσκει.
Η νέα δημοτική αρχή που εκλέχτηκε στο όνομα του νέου, του καινοτόμου είναι αυτή που στο στελεχικό της δυναμικό ενσαρκώνει και υπονομεύει τέτοια σκοταδιστικά μορφώματα για τα οποία χιλιάδες αγωνιστές έχουν μαρτυρήσει σε βασανιστήρια κι έχουν δώσει τη ζωή τους.
Δε μας κάνει έκπληξη το ότι αυτές οι φωνές τρέφονται στην παράταξη του κ. Δούκα. Το κόμμα το οποίο υποστηρίζει και υποστηρίζεται, η ΝΔ, σταθερά μας έχει αποδείξει πως καλοβλέπει τέτοιες φωνές που εξυμνούν Μεταξάδες και Παπαδόπουλους (βλέπε υπόθεση Μπαλτάκου, η «εξαφάνιση» των εκλογικών ποσοστών της Χ.Α. κ.α.).
Ο «προοδευτισμός» τους φαίνεται από τις πολιτικές που διαχρονικά στηρίζουν κι υλοποιούν. Είναι υποκριτικό και συνάμα προκλητικό να παρουσιάζουν ότι το μόνο ρεαλιστικό κι εφικτό είναι οι πολιτικές της Ε.Ε. κι ότι πάνω σε αυτές πρέπει να πατήσουμε για να «εκσυγχρονιστούμε ως πόλη κι ως δήμος», όταν οι ίδιες οι πολιτικές της Ε.Ε., που υιοθέτησαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ξεζουμίζουν ακόμα περισσότερο τον ελληνικό λαό (συντάξεις στα 70+, ευέλικτα ωράρια εργασίας 2 εβδομάδες εργασία 2 όχι, μειώσεις σε προϋπολογισμούς των δήμων, κτλ).
Είναι υπερβολικό στον 21ο αιώνα όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να γεύονται όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά κι επιστημονικά επιτεύγματα;
Γιατί δε μας απαντάτε στο ποιος μπαίνει εμπόδιο έτσι ώστε σήμερα στον 21ο αιώνα να ζούμε και να εργαζόμαστε πιο ανθρώπινα με βάση τις ανάγκες μας;
Μήπως το 1%, που κατέχει το 90% του πλούτου παγκοσμίως, προκειμένου να αυγατέψει τα κέρδη του, δε σέβεται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα κι ισοπεδώνει κάθε εργασιακό κεκτημένο;
Σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση επιδημίας στη χώρα που ο πανικός κι η αβεβαιότητα του κόσμου για το άμεσο μέλλον του έχει φτάσει στο κόκκινο, η νοσταλγία κι η υπερηφάνεια τους για αυτά τα απολυταρχικά και ναζιστικά γεγονότα του Απρίλη του ‘67 προηγείται. Προφανώς, σε μία επόμενη καπιταλιστική κρίση θέλουν να έχουν έτοιμα τα μαντρόσκυλα τους για να διαχειριστούν τη φυσιολογική αγανάκτηση του κόσμου που θα προέλθει από την επιδείνωση των αντιλαϊκών μέτρων. Θα μας βρουν μπροστά τους!

ΥΓ: «Το φασισμό βαθιά κατάλαβε τον, δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!» (Μπρεχτ)


* Ιατρός ΕΣΥ, Δημοτικός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση Σπάρτης