ΣΠΑΡΤΗ. Κάθετη, απόλυτη και σημειολογικά αιτιολογημένη αντίθεση εκφράζει αγρότης – παραγωγός από τη Σπάρτη στο δημοσίευμα του notospress.gr σχετικά με την ανακοίνωση του Δήμου Σπάρτης για τη δημιουργία «Συνδέσμου Αγροτικών Επιχειρήσεων Σπάρτης». Μάλιστα ο αγρότης – παραγωγός (Α.Ο.) χαρακτηρίζει «θλιβερή την αναπαραγωγή της σύγχυσης» που ενδέχεται να ενέχει και σκοπιμότητα γιατί κατά την εκτίμηση του ο κάθε ένας μπορεί να καταλάβει το νόημα δημιουργίας Συνδέσμου «όχι των αγροτών αλλά αυτών που εκμεταλλεύονται τους αγρότες…» Γράφει ο αγρότης – παραγωγός: «Θλιβερό να αναπαράγετε την σύγχυση ως να μην αντιλαμβάνεστε. «...Τη δημιουργία «Συνδέσμου Αγροτικών Επιχειρήσεων Σπάρτης»... ΟΧΙ των αγροτών αλλά αυτών που εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα των αγροτών. ΝΕΜΕΣΙΣ»

Eίναι προφανές, κι εδώ, το ιδίωμα των ανθρώπων να κολάζουν την «πληγή» και όχι το καρφί που την προκάλεσε. Την «πληγή» να καθιστούν υπόλογη να αποδείξει την Ανάσταση και όχι το σχισμένο Καταπέτασμα, μέρες που είναι. Ποιός δημοσιογράφος διαφωνεί ότι οι αγρότες έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης του συστήματος και ποιος αγρότης μπορεί να διαφωνεί ότι ελάχιστα έχει πράξει ο ίδιος για να διορθώσει το σώμα των αγροτών, των εκπροσώπων του και των διαμεσολαβητών του, εν αντιθέσει με την ευθεία ή τεθλασμένη προσβολή για παράδειγμα ενός ΜΜΕ.

Το εκλαμβάνουμε όμως ως μια ιδιότυπη έγκριση της απόφασής μας να είμαστε παρόντες ακόμα και τώρα, που η πλειονότητα αποσύρεται, προκειμένου να φθάνουν σε όλους όλες οι ειδήσεις. Χωρίς εκπτώσεις, χωρίς αργίες, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς ανάπαυλα.

Είμαστε οι ίδιοι που προ 40 ημερών γυρίσαμε, επι 4 ημέρες, Λακωνία, Μεσσηνία και Αρκαδία, χωρίς κάποιον χορηγό, έμπορο ή τυποποιητή, και καταγράψαμε, αυτή καθ΄αυτή, την άποψη αγροτών πάνω στην ελιά, μέσα στα λιοτρίβια, σε καφενεία απόμαχους, σε γραφεία αποδέκτες. Αναδείξαμε γύρω στις 30 απόψεις. Ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει, πόσο μάλλον ο αγρότης – παραγωγός, ότι προτείναμε το μικρόφωνο καταγραφής άποψης σε περίπου 120 αγρότες – παραγωγούς που αρνήθηκαν να μιλήσουν. Από τον Ασωπό έως της Τρίπολη και από το Γεράκι έως την Μεσσήνη.

Το δικαίωμα του δημάρχου Σπάρτης να δημοσιοποιεί την άποψή του για την αγροτική ανάπτυξη μπορεί να αποτελέσει τροφή για σκέψη, δράση και αντίδραση, π.χ. ενός αγρότη – παραγωγού, όχι βέβαια όταν είναι μύχια σκέψη του δήμαρχου αλλά όταν αποτελεί δημόσια ανακοίνωση.

Όπως και το δικαίωμα του αγρότη – παραγωγού να αναδείξει την αδικία στις τιμές από το χωράφι στο ράφι, μπορεί να γίνει από το ίδιο ΜΜΕ, που αναδεικνύει και τον Δήμαρχο, για έναν επιπλέον λόγο, γιατί απ’ ότι φαίνεται δεν υφίσταται ομάδα, σύλλογος, σωματείο, συνεταιρισμός και οποιασδήποτε μορφής φορέας ή αν θέλετε και πρόσωπο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του αγρότη στην επικοινωνία κι στην έκφραση.

Σύμφωνα λοιπόν με τον φίλο αγρότη – παραγωγό δεν είναι δυνατόν να μιλάει κανείς για αγροτική ανάπτυξη όταν η τιμή της ελιάς στο χωράφι είναι 1,20€ το κιλό και στο ράφι του εξωτερικού να φθάνει ακόμα και τα 36€ ή και περισσότερο…