Γράφει ο Ιωάννης Π. Αναιπάκος*

«ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ», τόνιζε με έμφαση και νόημα ο Κ. Καραμανλής το 1977 μέσα στην Βουλή απευθυνόμενος στον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση το αμφισβητούσε έντονα με το θρυλικό σύνθημα «ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ».

24 χρόνια αργότερα την 1-1-2001, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επισφράγισε και ολοκλήρωσε το όραμα του Κ. Καραμανλή τοποθετώντας οριστικά ταφόπλακα στα συνθήματα του προκατόχου του Ανδρέα, με την ένταξη της οικονομίας μας στην πιο ισχυρή οικονομική ένωση του πλανήτη κάτω από κοινό νόμισμα και κοινή ασπίδα.

Η μέθοδος βέβαια που χρησιμοποίησε ήταν γνωστή από την αρχαιότητα, την ίδια είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον και ο πολυμήχανος Οδυσσέας έως ότου φτάσει ασφαλής στο λιμάνι της Ιθάκης, προσπερνώντας τα εμπόδια του Πολύφημου και ότι άλλο έβρισκε στο δρόμο του. Τότε ο τρόπος ήταν η κοιλιά του προβάτου ή κάτι αντίστοιχο που βοηθούσε το σχέδιο του, στην διαδικασία ένταξης στην ΟΝΕ επιλέξαμε κάτι πιο σύγχρονο, τη δημιουργική λογιστική. Σχεδόν πάντα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...

Σήμερα 19 χρόνια μετά, η Ευρωπαϊκή ενότητα και η συνοχή, δοκιμάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της εντονότερα από ποτέ. Καλούμαστε λοιπόν ως Χώρα, επαναπροσδιορίζοντας την στάση μας κατόπιν σύνεσης και ώριμης σκέψης , να το επιβεβαιώσουμε ή να το αμφισβητήσουμε αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη της απόφασης μας. Ετσι ή θα σταματήσουν να αιωρούνται οι έωλες σκιές διάλυσης από τις συνέπειες της πανδημίας και θα αλλάξουν οι προτεραιότητες , ή ο καθένας θα τραβήξει χωριστά τον δρόμο του.

Ειλικρινά πολύ δύσκολη επιλογή, χωρίς προηγούμενη εμπειρία για τα κράτη και τις κυβερνήσεις και οι όποιες αποφάσεις θα επηρεάσουν αναμφισβήτητα το μέλλον όλων μας.

Ο Κ. Μητσοτάκης νέος και φέρελπις πρωθυπουργός, μέχρι στιγμής , απρόσμενα για πολλούς, έδειξε ότι έχει αντανακλαστικά και αντέδρασε αρκετά ψύχραιμα σε όλες τις έως τώρα κρίσεις. Κάτι που δικαίως πιστώνεται προσωπικά στον ίδιο και την κυβέρνηση του, όπου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, παρουσιάζουν σοβαρό και ενωτικό προφίλ.

Η αντιπολίτευση αμήχανη και εκ του μακρόθεν παρακολουθεί χωρίς αντανακλαστικά, φοβούμενη να διαφοροποιηθεί σε καίρια θέματα (αν και διακαώς το επιθυμεί) , υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος και την κατακραυγή του κόσμου. Ετσι έχει παραδοθεί σε επιλεκτικό κλεφτοπόλεμο άνευ ουσίας.

Οι επόμενες μέρες θα είναι κατά την γνώμη μου ακόμη σημαντικότερες και από αυτές της ένταξης στην ΟΝΕ. Θα κληθούμε πολύ σύντομα, έχοντας αποκτήσει αρκετή εμπειρία αλλά με ανάμεικτα συναισθήματα, να πάρουμε θέση μαζί με τις υπόλοιπες οικονομικά αδύναμες χώρες του Νότου, κόντρα στην σκληρή και αμείλικτη συμμαχία του Βορρά , που από διαφορετική και ισχυρότερη θέση αρνείται να επωμισθεί ισότιμα το βάρος ενός πρωτόγνωρου και αχαρτογράφητου οικονομικού κινδύνου, δείχνοντας στις χώρες του Νότου τον δρόμο για την ΕΚΤ και τους γνωστούς μηχανισμούς στήριξης ΔΝΤ και μνημονίων.

Διανύουμε τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική και οικονομική παγκόσμια κρίση. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι κοινωνίες , οι θεσμοί , η οικογένεια , όλα δοκιμάζονται. Ολοι καλούνται από τη θέση του ο καθένας να πάρει τις κατά το δυνατόν σωστότερες αποφάσεις για όλους μας.

Χρειάζεται ενότητα, σοβαρότητα, συνεργασία και ευελιξία, κυρίως από την Κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγουμε την ρήση του Χαρ. Τρικούπη το 1893... και να βγούμε σύντομα υγιείς και σοφότεροι.

* Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Γυθείου

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr