Τα 10 πράγματα που κάνουν οι Έλληνες καλύτερα από τους άλλους…

Τα 10 πράγματα που κάνουμε οι Έλληνες γιατί δεν μπορούμε αλλιώς…

ΕΛΛΑΔΑ. «Η Ελλάδα περνά την Εθνική ημέρα της 25ης Μαρτίου σε καραντίνα με την οποία οι Ελληνες έχουν εκπληκτικά συμμορφωθεί». Αυτός είναι ο πρόλογος άρθρου του CNN που τιτλοφορείται ως «10 πράγματα που κάνουν οι Ελληνες καλύτερα από τους άλλους». Αφορμή για το άρθρο του John Malathronas αποτελεί ο εορτασμός της Εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου.

«Ομως όσοι γνωρίζουν καλά τη χώρα δεν εκπλήσσονται από την προσαρμογή της στα περιοριστικά μέτρα - επειδή εμείς οι Έλληνες είμαστε από τους πιο μανιακούς του πλανήτη με την υγεία», γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος του CNN, ο οποίος θέλοντας να χαρίσει φως σε αυτές τις περίεργες ημέρες, απαριθμεί με χιούμορ αυτά που η Ελλάδα κάνει καλύτερα.

10 πράγματα που κάνουν οι Έλληνες καλύτερα από τους άλλους

Μια ευχή για όλα!

Οι Έλληνες έχουν μια ευχή για κάθε περίσταση τόσο που οι τουρίστες χάνονται στον λαβύρινθο της εθιμοτυπίας. «Να ζήσετε», για τους νεόνυμφους, «Καλή λευτεριά», σε μια έγκυο, ευχές για τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, την εβδομάδα, τον χειμώνα, το καλοκαίρι. Έχουν ευχές για το καινούργιο σπίτι, για τις εξετάσεις, για τον γαμπρό, για τις ανύπαντρες και για τις... κηδείες.

Ιστιοπλοΐα

Σε κανονικές περιόδους, οι διακοπές με ιστιοπλοϊκό είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εξερευνήσετε τα πελάγη της Ελλάδας, ιδιαίτερα αν δεν θέλετε να παραμείνετε σε ένα μέρος και προτιμάτε να κολυμπήσετε σε κολπίσκους, μόνοι. Αν θέλετε, μάλιστα, να μάθετε τα πάντα γύρω από τα σκάφη, υπάρχουν μαθήματα, που μπορούν να γίνουν σε μερικά από τα πιο ελκυστικά σημεία του κόσμου. Η Ελλάδα είναι στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλίας, ενώ ο Πειραιάς το μεγαλύτερο λιμάνι επιβατών στη Μεσόγειο με ετήσιο μέσο όρο 7,1 εκατομμύρια επισκέπτες.

Φωνάζουν

Ισως αυτό που παρατηρούν οι περισσότεροι που επισκέπτονται την Ελλάδα, είναι ότι ο τόνος της φωνής είναι πιο ψηλά. Σε ορισμένες χώρες κάνουν χειρονομίες για να επιστήσουν την προσοχή, ενώ σε άλλες τοποθετούν έτσι τις λέξεις στην πρόταση για να δώσουν έμφαση. Στην Ελλάδα φωνάζουμε. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι το ναυτικό παρελθόν του έθνους είναι υπεύθυνο γι΄ αυτό, καθώς οι ναυτικοί έπρεπε να φωνάζουν για να ακουστούν πάνω από τα κύματα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ευθύνονται οι βοσκοί που έπρεπε να επικοινωνούν πάνω από τις χαράδρες. Οι σύγχρονοι στοχαστές κατηγορούν την τοξική αρρενωπότητα, χωρίς να εξηγούν, ωστόσο, γιατί οι γυναίκες αγγίζουν περισσότερα ντεσιμπέλ από ό, τι οι άνδρες. Υπάρχει και η θεωρία είναι ότι η φωνή είναι η βαλβίδα ασφαλείας ενός λαού που δέχθηκε εισβολή και έπρεπε να υποκύψει σε ξένους υπερασπιστές ξανά και ξανά, σημειώνει.

Πίνουν κρύο καφέ

Ούτε μουσακάς, ούτε γιαούρτι ή τζατζίκι, αλλά… φραπές. Δεν απαιτούνται ειδικά μηχανήματα, γιατί είναι ένας θρίαμβος της απλότητας έναντι της τεχνολογίας. Ο θρύλος λέει ότι δημιουργήθηκε από έναν ανώνυμο barista στις αρχές της δεκαετίας του 1960 κατά τη διάρκεια της Εμπορικής Έκθεσης Θεσσαλονίκης, όταν μια διακοπή ρεύματος κατέστησε αδύνατη την παρασκευή καφέ.

Το παρελθόν τους

Οι μαθητές μαθαίνουν την ιστορία σε τρεις ετήσιες δόσεις: πρώτα την κλασσική που σταματά μόλις εμφανίζονται οι Ρωμαίοι, τη Βυζαντινή και τέλος τη Σύγχρονη. Στη συνέχεια, σε περίπτωση που οι μαθητές δεν δίνουν προσοχή στην πρώτη φορά, τη μαθαίνουν ξανά για άλλα τρία χρόνια. Αποτέλεσμα είναι να γνωρίζουν το ένδοξο παρελθόν τους και να θυμούνται ότι οι πρόγονοί τους έφεραν τη Δημοκρατία. Αλλωστε υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν, ότι όταν οι αρχαίοι Ελληνες ανακάλυπταν τη Δημοκρατία, η υπόλοιπη Ευρώπη λάτρευε τα δέντρα…

Καπνίζουν πολύ

Η ανησυχία των Ελλήνων για την υγεία έχει ένα τυφλό σημείο: το κάπνισμα. Το 37% καπνίζει, με το ποσοστό να είναι το υψηλότερο στην ΕΕ. Παρόλο που ένας νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους υπήρχε από το 2010, άρχισε να εφαρμόζεται το 2019. Οι αντι-καπνιστές θα εκτιμήσουν την Αστυπάλαια, το πρώτο ελληνικό νησί χωρίς τσιγάρο.

Το ελληνικό Πάσχα

Το Πάσχα είναι γεμάτο έθιμα και παραδόσεις. Τη Μεγάλη Παρασκευή, (πριν τον κορωνοϊό) κάθε εκκλησία τελούσε τη λειτουργία του Επιταφίου, με την πομπή να περνά από τους δρόμους γειτονιών και πιστοί να ακολουθούν σιωπηλά. Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, όλοι στέκονται στην εκκλησία και ψέλνουν Χριστός Ανέστη, ενώ οι καμπάνες χτυπούν… Στο σπίτι περιμένει η μαγειρίτσα, ενώ την Κυριακή του Πάσχα το ψητό αρνί μοσχοβολά. Σε άλλες χώρες έχουν τις χριστουγεννιάτικες αγορές, τα πυροτεχνήματα της Πρωτοχρονιάς ή το καρναβάλι, κανένας δεν έχει το Πάσχα όπως οι Ελληνες.

Σε κάνουν να αισθάνεσαι ευπρόσδεκτος

Ο Δίας είναι ο προστάτης της φιλοξενίας και ακόμη η καλοπέραση του φιλοξενούμενου είναι ζωντανή στην Ελλάδα. Ενα από τα μυστικά πίσω από την εκρηκτική επιτυχία της τουριστικής βιομηχανίας βρίσκεται στη ζεστασιά σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Όσοι έχουν λατρέψει την Ελλάδα γι΄αυτό ελπίζουν ότι η χώρα θα είναι και πάλι ανοικτή για επιχειρηματική δραστηριότητα σύντομα.

Σπουδές στο εξωτερικό

Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση, περισσότεροι από 38.000 Ελληνες φοίτησαν σε ξένα πανεπιστήμια το 2017. Όταν πρόκειται για φοιτητές στο εξωτερικό, ανάλογα με τον πληθυσμό, η χώρα βρίσκεται έβδομη στον κόσμο. Και οι μαθητές τα πάνε καλά: είτε στο Κέιμπριτζ, στο Στάνφορντ ή στο ΜΙΤ, συχνά φαίνονται να είναι κορυφαίοι στην τάξη. Οι ελληνικές οικογένειες παραδοσιακά επιδιώκουν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους και, φαίνεται, ότι τα παιδιά αισθάνονται υποχρεωμένα να πετύχουν.

Τρώνε καλά

Οι Ελληνες είναι απίστευτα επιλεκτικοί στο φαγητό. Αγοράζουν φρέσκα φρούτα και λαχανικά από τις λαϊκές. Παράλληλα, αναφέρει ότι μενού εστιατορίων επισημαίνουν πότε το κρέας ή το ψάρι είναι κατεψυγμένα και δεν αγοράζονται από τοπικό κρεοπωλείο ή ιχθυοπαραγωγό. Η Ελλάδα έχει περάσει από πολλές κρίσεις στην ιστορία της και όταν τελειώσει η σημερινή, ό,τι σχετίζεται με το φαγητό θα είναι το πρώτο που θα αναπηδήσει αμέσως εκτιμούν οι λάτρεις της Ελλάδας από το εξωτερικό.

Αυτά λοιπόν είναι τα δέκα σημεία που βλέπουν, κυρίως οι ξένοι, στους Έλληνες.

Να δούμε όμως και τα 10 σημεία που οι ίδιοι οι Έλληνες νιώθουμε να διαποτίζουν τη ζωή, την ύπαρξη και την σύγχρονη ιστορία μας. Δυστυχώς η πραγματικότητα που βιώνουμε δεν αφήνει πολλά περιθώρια για χιουμοριστική προσέγγιση.

Περισσότερο μάλλον αναζητά, κάθε στοχασμός, τη δύναμη που έχει ανάγκη ο, εξερχόμενος από μια δεκαετή (μια συνεχή εις τους αιώνες) κρίση, Έλληνας, για να αντέξει…

10 πράγματα που κάνουμε οι Έλληνες γιατί δεν μπορούμε αλλιώς…

Η προσευχή

Δεν είναι μόνο η ευχή που βλέπουν οι άλλοι. Είναι η κάθε προσευχή για κάθε τι. Δοκιμασία, χαρά, λύπη, πένθος, απόγνωση, συμφορά, τύχη… Οι Έλληνες για όλα αυτά έχουμε την προσευχή μας, είτε μέσα στις εκκλησίες, είτε σε ένα ξάγναντο, είτε σε μια κάμαρη με ένα καντήλι. Σε κάθε προσευχή κι ένας άγιος, ένας γέροντας και σίγουρα ένας άγγελος που αγγίζει νοερά την πλάτη μας… Νοερή ή μετανοίας, εξομολογητική ή απαιτήσεως, προσευχή λογίζεται…

Η θάλασσα

Εκεί που υπάρχει είναι το βάλσαμο της ψυχής. Εκεί που δεν υπάρχει δίνει την προσμονή της ή εξάπτει τη φαντασία που την «ζωγραφίζει» ακόμα πιο ιδανική απ’ ότι είναι. Θάλασσα, κάθε εποχής, που φουσκώνει με αύρα την σκέψη, γαληνεύει τη λογική και πλανεύει με χιλιάδες τρόπους και σκέρτσα τη ζωή μας όλη. Διακοπές, ναυτιλία, αλιεία, ελευθερία, έρωτας, ποίηση… Μα πάνω απ’ όλα θάλασσα που γράφει Οδύσσειες και σταυρώνει τον Νότο…

Η ποίηση

Οι Έλληνες έχουμε τους ποιητές στο τσεπάκι, στα χείλη, στα μάτια… παντού. Ποιητές που πλάθουν το αλάτι της θάλασσας με το λιβάνι της πίστης. Μπολιάζουν το άσπρο του φωτός με το κόκκινο του πάθους. Ποιητές που λες και έπλασαν αυτοί τον κόσμο μας και ξέρουν με δυό λέξεις να τον περιγράψουν ή να τον αναστήσουν… Και στο κατώφλι τους συνθέτες ευλογημένοι και αντάρτες συνάμα να φέρνουν την ποίηση της ρωμιοσύνης στα χείλη όλων, χωρίς διακρίσεις…

Το φιλότιμο

Με τόσα χαρίσματα, θεϊκά, φυσικά, ανθρώπινα, πώς να μην είναι φιλότιμος ο κύριος αυτού του τόπου. Τόσα του δόθηκαν απλόχερα, έχει κι αυτός να δώσει. Κι όταν τον «πιάνει» το φιλότιμο – κάποιος άλλος τον πιάνει κορόϊδο – είναι τόσο που ξεπερνά κακομοιριές και πάθη και έρχεται να σηκώσει τη φυλή πάντα στον ψηλότερο ιστό της γης. Με φιλότιμο νικά την προδοσία, με φιλότιμο την αδικία, με φιλότιμο την πονηριά, με φιλότιμο την ατυχία… Φιλότιμα παλεύει τις κρίσεις, φιλότιμα αγωνίζεται στη φτώχεια, φιλότιμα συγχωρεί τους υπαίτιους, φιλότιμα απαλλάσσει τους ενόχους. Και είναι αυτό το φιλότιμο στον κόρφο μας συντροφιά, τροφή και φλόγα στη μοναξιά αλλά και στην νίκη…

Η θυσία

Θυσία μόνη, ποτίζει την ιστορία. Αυτοθυσία ανάβει τη δάδα και φέγγει παντού. Δεν είναι πλήθος αλλά είναι ο ένας από εμάς, ποτέ δεν ξέρεις ποιος, αυτός που όταν σταματά ο χρόνος, εκεί στη σιωπή Θεών και Ανθρώπων, θα κάνει ένα βήμα μπροστά, θα αφήσει φθόγγους που μόνον οι ημίθεοι ξεστομίζουν. Αυτοθυσία. Πυξίδα στη ζωή. Θυσιαστήριο από πάνω έως κάτω. Θεός, Βασιλιάς, Αρχηγός, Πατέρας, θυσία για τον άνθρωπο… Θυσία, γένους θηλυκού, όπως η Μάνα. Κι έρχεται η ώρα της ανταπόδοσης, είναι εκείνη που κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει πως ένας λαός τόσο μικρός μπορεί να κάνει τόσα μεγάλα… Στάζει η θυσία το πορφυρό μελάνι της σε κάθε σελίδα της Ιστορίας…

Η κληρονομιά

Με βάρος ασήκωτο, βάθος απίθανο, έρχεται η νομή της Ιστορίας για να ορίσει το χρέος των κληρονόμων. Ένα χρέος που δεν τοκίζεται αλλά γεννά παιδιά αλλιώτικα. Ένα χρέος που δεν ρυθμίζεται αλλά ανασταίνει νέους με όραμα. Μια κληρονομιά, ευχή και κατάρα, που λες και έχει καταδικάσει το dna να στροβιλίζεται στον αέρα που φυσά, ίδιος πάντα. Ιστορία, Πολιτισμός, Ανθρωπισμός, Δημοκρατία… Λέξεις πιο στιβαρές - καμιά φορά - και από τη λέξη Γή…

Η γλώσσα

Όσο και αν δέρνεται και βάλλεται και αν σμίγει και φρίττει, αντέχει γιατί δεν είναι κανόνας γραμμάτων και νόμος ανάγκης. Είναι σοφών έκρηξη, επιστημών σύζευξη, αθανάτων φθόγγος και θνητών τραγούδι. Με την ίδια γλώσσα πολιτευόμαστε, ψάλουμε, τραγουδάμε, διδάσκουμε, αγαπάμε, μοιρολογάμε, απαγγέλουμε, προσευχόμαστε, εις τους αιώνας των αιώνων… Γύρω από αυτήν στήθηκε η ζωή μας… και χορεύει. Ρεύουσα στο απόλυτο, αναπαυόμενη στο δημώδες, ακροβατούσα στις ψηφιακές κυψέλες… σαν την αλάθητη μέλισσα…

Η συγχώρεση

Μέσα σε ένα πλούτο εννοιών και λέξεων που όταν σμίγουν, ακόμα και τυχαία, σημαίνουν πολλά, χώρεσε ό,τι μεγαλύτερο ενέπνευσε η ελληνική φύση και η ελληνορθόδοξη πίστη στον πολίτη αυτής της φλούδας γής… Συγγνώμη. Τόσο δύσκολο να την λες, γιατί αυτόματα την ζητάς και την παρακαλέις. Συγγνώμη… Και όταν πασχίζει πάνω της να δυσφημίσει έναν λαό για τεμπέλη, ζορμπά και ανοικονόμητο, ο άμοιρος κριτής, βλέπει το μεγαλείο ενός λαού όχι μόνον να συγχωρείται αλλά και να συγχωρεί. Γιατί η συγγνώμη δεν είναι σαν την γνώμη. Η συγγνώμη θέλει δύο το ίδιο ταπεινούς, το ίδιο υψηλούς, το ίδιο αληθινούς… Γι αυτό εδώ υπάρχει χωρίς να τρέμει μην χαθεί το στερνοπαίδι της, το φιλότιμο…

Το κέφι

Μεταμορφώσεις, πρόβα μετεμψυχώσεων, σε μια Ελλάδα που βρίσκει εμπειρικά το βάλσαμο της από την κακουχία, την αδικία, τον πόλεμο, τον κρυφό έρωτα και το εμφύλιο πάθος. Κέφι πλημμυρισμένο με ρυθμούς και αρώματα. Κέφι ζυμωμένο με γεύσεις και ιερό λάδι. Πιωμένο κέφι, στου Διόνυσου τ’ αμπέλια, στους Αϊ Λιάδες και στις Παναγιές. Αυτό το κέφι βαλσαμώνει το κακό, τρελαίνει τον πόνο και αποδιώχνει τον φόβο…

Αν όλα τα παραπάνω ακόμα υπάρχουν, τότε ας ελπίζουμε ότι το γύρισμα του ήλιου θα μας προλάβει…

Γιατί αυτό μάλλον είναι ο Έλληνας. Πότε κύριος και πότε ένοικος, ενός τόπου στον οποίο συναντώνται θεία και φυσικά μεγαλεία και διασταυρώνονται ανθρώπινες κι αφύσικες μικρότητες…