ΣΠΑΡΤΗ. Ένας από τους σημαντικότερους λαΙκούς καλλιτέχνες στο Θέατρο Σκιών είναι ο Σπαρτιάτης Ηλίας Καρελλάς. Πρόκειται για ένα άνθρωπο στοιχημένο σε μια φιγούρα που κοιτά την ποιότητα και την εξέλιξη να προωθούν το Θέατρο Σκιών και στη καλλιτεχνική συνείδηση αλλά και στα σύγχρονα ακροατήρια. Άλλωστε τέχνη που δεν τροφοδοτείται από την ανάγκη του νέου κοινού έχει ημερομήνια ληξης ή άρωμα ναφθαλίνης. Δυσεύρετος ο Ηλίας Καρελλάς ό οποίος από το 1996 έχει δημιουργήσει το "Θίασο Ηλία Καρελλά" και πραγματοποιεί παραστάσεις θεάτρου σκιών. Από το 2002 πρωτοπορεί και παρουσιάζει παραστάσεις για παιδιά και νέους όπου συνυπάρχουν αρμονικά επί σκηνής, ο ηθοποιός, η σκιά, η κούκλα, η μάσκα και η ζωντανή μουσική. Επίσης ο Θίασος πραγματοποιεί παραστάσεις και για ενήλικο κοινό. Εξαιρετικές παραγωγές που κάνουν τον Καραγκιόζη να απορεί...
Είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε στο Φεστιβάλ Σπάρτη Παγκόσμια πόλη το 2018 στο Κτήμα Νερόμυλος.

Ο ίδιος λέει: «Άρχισα να παίζω με τις σκιές, όταν ήμουν πολύ μικρός και όλα τότε γύρω μου φάνταζαν μικρά. Οι άνθρωποι, οι υποχρεώσεις, τα προβλήματα ήταν όλα μικρά σαν τις σκιές του Καραγκιόζη στο μικρό φωτισμένο μπερντέ της γειτονιάς. Όμως, μεγαλώνοντας εγώ, μεγάλωσαν και όλα γύρω μου. Οι υποχρεώσεις, τα προβλήματα, τα συμφέροντα ήταν όλα μεγάλα. Έτσι, το μόνο που θύμιζε την όμορφη εκείνη μικρή εποχή, ήταν αυτός ο θίασος των σκιών... Συνέχισα, λοπόν, να παίζω με αυτές τις σκιές δίνοντάς τους πνοή, ζωή, με μεγάλη αγάπη και αφοσίωση. Προσπάθησα και προσπαθώ να κάνω το κοινό μου να γελά και να ταξιδεύει σ΄έναν άλλο κόσμο, μικρό μα τόσο όμοιο με αυτον τον μεγάλο που ζούμε...
Έως σήμερα με το μικρό χάρτινο θίασό μου, ψυχαγώγησα τόσο τους μικρούς, όσο και τους μεγάλους και είδα μικρά και μεγάλα χαμόγελα. Αυτό είναι για μένα μια μικρή επιτυχία και μια μεγάλη πρόκληση, γι’ αυτό προσπαθώ και συνεχίζω...»

Σήμερα, 28 Μαρτίου 2020 είναι Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Σκιών. Κάποιες χώρες έχουν παράδοση σε αυτή την τέχνη. Στην Ελλάδα στο λευκό πανί είναι συνυφασμένη η σκιά του Καραγκιόζη και μια οικογένεια, μια παρέα, μια κοινωνία… Δεν υπάρχει παιδί που να μην χαρεί και ενήλικας που να μην γίνει παιδί…
Ο Ηλίας Καρελλάς θα πεί: «Το παιδικό κοινό είναι ίσως το δυσκολότερο. Οι μικροί θεατές εκφράζονται και αντιδρούν την ώρα της παράστασης, είναι οι πιο σκληροί κριτές. Το μεγάλο στοίχημα, λοιπόν, είναι να καταφέρει κανείς, ειδικά σήμερα, να καθηλώσει αυτούς τους λιλιπούτειους θεατές με μόνο του όπλο την ίδια την παράσταση. Προσπαθώ να φτιάχνω τις παραστάσεις μου για παιδιά, όπως θα σκηνοθετούσα μια παράσταση ενηλίκων»

Η τεχνολογία κατακτά τους νέους και το θέαμα. Κινδυνεύει άραγε το θέατρο Σκιών; Κι όμως…
«Τα τελευταία χρόνια με τη στροφή της κοινωνίας προς τις παραδοσιακές αξίες και τα πιο αυθεντικά πράγματα, ενδεχομένως και λόγω της κρίσης, το ελληνικό θέατρο σκιών αναβιώνει...»

Ισως αυτό να είναι η ευκαιρία να αναδειχθούν νέοι καλλιτέχνες του καραγκιόζη.
Ο Ηλίας Καρελάς έχει πει σχετικά μ' αυτό: « Πανελλαδικά μετράμε αρκετούς καλλιτέχνες του καραγκιόζη, πολλοί απ’ αυτούς νέοι ερασιτέχνες και κάποιοι επαγγελματίες. Το παρήγορο είναι πως αυτό το είδος θεάτρου συνεχίζει να εμπνέει και να συγκινεί παρά την απουσία μόνιμων θεάτρων και μεγάλων μαστόρων του είδους όπως ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο Μάνθος Αθηναίος κ.α. Ο προβληματισμός μου είναι η έλλειψη σοβαρότητας και συνέπειας από ορισμένους νέους καραγκιοζοπαίκτες, που θεωρούν το θέατρο σκιών μια απλή υπόθεση και μια φθηνή παραγωγή ενώ πρόκειται για ένα από τα δυσκολότερα είδη θεάτρου».

Αναμφισβήτητα το Θέτρο Σκιών, δια του μονοπωλεικαού ήρωά του Καραγκιόζη έχει κερδίσει τις καρδιές των Ελλήνων.Είναι όμως αυτό αρκετό για να έχει μέλλον;
Ο Ηλίας Καρελλάς σε παλαιότερη συνέντυξή του έχει τονίσει: « Θα ήθελα το θέατρο σκιών να πάρει τη θέση που του αξίζει, τόσο από την πλευρά της πολιτείας όσο και από την πλευρά του κοινού. Να έρθει σε έναν ισότιμο διάλογο με τα άλλα είδη θεάματος ή μικροθεάματος, όπως είναι το κουκλοθέατρο και η μαριονέτα. Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζονται πολλές προσπάθειες, επιμονή, υπομονή, και αγάπη για το θέατρο σκιών. Πρέπει να λείψει η προχειρότητα. Ο Καραγκιόζης είναι μια μικρή, αλλά όχι φθηνή παραγωγή. Χρειάζονται χρήματα, να είναι στο σήμερα και πάνω απ’ όλα χρειάζεται πολύ μεράκι. Μπορούν να γίνουν πάρα πολλά πράγματα ούτως ώστε να δει ο κόσμος πόσο μαγική είναι η σκιά και πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να ονειρεύεται με τις σκιές. Για όλα αυτά, άλλωστε, αγωνίζομαι και από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ιστορικού Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών».

Αν γινόταν μια συνάντηση του Ηλία Καρελλά με τον Καραγκιόζη πάνω στο πανί τι θα του έλεγε άραγε ο μαυρομάτης ήρωας;