Σύνταξη στα 67 και θάνατος στα 65;

Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς*

Παράξενος τίτλος που θα τον δικαιολογήσω.
Στην Ελλάδα μετά από 10 χρόνια οικονομικής κρίσης τα όρια συνταξιοδότησης είναι περίπου στα 67 χρόνια.

Στην Ισπανία που δοκιμάζεται σφόδρα από τον κορονοϊό, γιατρός στο διαδίκτυο με βίντεο που έχει γίνει viral δακρύζει και λέει πως αφήνουν να πεθάνουν όσοι είναι άνω των 65 καθώς οι μονάδες εντατικής θεραπείας δεν επαρκούν για όλους. Συγκεκριμένα είπε ότι τους ναρκώνουν έτσι ώστε να έχουν ένα όσο το δυνατόν ανώδυνο θάνατο και δίνουν τα κρεβάτια της εντατικής στους νεότερους που έχουν περισσότερες ελπίδες να σωθούν.

Άρα στην Ελλάδα συνταξιοδοτούμαστε στα 67 και στην Ισπανία αποσυνδέουν τους 65 χρόνους. Είναι αυτό Ευρώπη; Είναι η Ευρώπη που ονειρευτήκαμε ή μήπως οι λαοί της Ευρώπης είναι οι προβατίνες που αρμέγει η ίδια η Ευρώπη;

Ακράδαντα πιστεύω ότι πρέπει οι άνθρωποι να ευημερούν και όχι τα νούμερα και οι δείκτες της οικονομίας, όταν αυτά τα δύο δεν μπορούν να συμβαδίσουν.
Όλοι βασιζόμαστε, κακά τα ψέματα, στο ΕΣΥ. Κάποιοι μιλούσαν για σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Συγκεκριμένα να εξυπηρετούνται περιστατικά αντί στα δημόσια νοσοκομεία στα ιδιωτικά νοσοκομεία, φυσικά με το αζημίωτο. Αποτέλεσμα το δημόσιο σύστημα υγείας ουρά και φτωχός συγγενής του ιδιωτικού...
Τι βλέπουμε τώρα στην κρίση με το νέο ιό; Η αποζημίωση για χρήση ιδιωτικών ΜΕΘ, δηλαδή μονάδων εντατικής θεραπείας, διπλασιάζεται. Αυτή είναι η σύμπραξη που κάποιοι ονειρεύονταν; Στα δύσκολα ο ιδιωτικός τομέας να αρμέγει το δημόσιο;
Η τιμή στα σούπερ μάρκετ στα προϊόντα είναι ακριβή επειδή υπάρχουν μεσάζοντες… Το δημόσιο σύστημα υγείας ονειρεύεται να πληρώνει ιατρικές πράξεις στα ιδιωτικά νοσοκομεία που θα λειτουργούν σαν μεσάζοντες ανάμεσα στον ασθενή και το δημόσιο νοσοκομείο;
Είναι προφανές πως αν βάλεις μεσάζοντα αυτός πολύ λογικά θα θέλει να κερδίσει, στην Ελλάδα θέλει να αισχροκερδήσει, οπότε ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ο Έλληνας φορολογούμενος.

Εν κατακλείδι είναι φανερό πως κάθε χώρα πρέπει να έχει ένα δυνατό σύστημα υγείας δωρεάν και δημόσιο και ένα αξιοπρεπές ιδιωτικό σύστημα υγείας ,όχι για να πλουτίζουν οι ιδιοκτήτες του αλλά για να μπορεί να ανασάνει το δημόσιο σύστημα υγείας και να βρίσκει κρεβάτι ο φτωχός όταν το χρειαστεί, γιατί ο πλούσιος προφανώς θα πάει στα ιδιωτικά κέντρα. Ο φτωχός θέλοντας και μη θα πάει στο δημόσιο που πρέπει όμως να παρέχει υψηλότατες υπηρεσίες.
Και για να μην παρεξηγηθώ, οι ιατρικές και νοσηλευτικές υπηρεσίες είναι υψηλότερες στην Ελλάδα, χαμηλές είναι οι συνθήκες φιλοξενίας μέσα στις οποίες παρέχονται αυτές οι υπηρεσίες στους ασθενείς. Μεγάλοι θάλαμοι, πολλά κρεβάτια, παλαιά νοσοκομεία με παλαιωμένα κλιματιστικά και τα λοιπά.

* Μαθηματικός