ΕΛΛΑΔΑ. Ήρθαν οι μέρες που όλοι μιλάμε - και αν δεν μιλάμε αναλογιζόμαστε - το καθήκον. Το Εθνικό, το κοινωνικό, το ατομικό. Η Ελλάδα - ιδέα δέρνεται, ριζωμένη σε ένα τόπο που την δοξάζει και μαζί την σταυρώνει. Αιώνες τώρα την ένδοξη ιστορία σε αυτή την φλούδα γης την έγραφαν όσοι είχαν συναίσθηση του καθήκοντος και την έσβηναν όσοι πάταγαν τους όρκους… Εδώ οι ήρωες, εδώ και οι εφιάλτες…

Σήμερα, η 25η Μαρτίου είχε μόνο καπνό από λιβάνι, όχι από μπαρούτι, στον ουρανό της.
Στη συνείδηση πολλών κάτι σκίρτησε όπως συμβαίνει πάντα τη στιγμή που συνειδητοποιείς τι είχες και τι έχασες…

Στο notospress.gr εκτιμούμε και τιμούμε την προσπάθεια του Σπαρτιάτη φωτογράφου Ηλία Περγαντή, που όχι μόνον έχει αίσθηση του καθήκοντος αλλά αποτυπώνει και διαιωνίζει με τον πιστότερο (ευλαβικότερο) τρόπο και με απαράμιλλα ίχνη την Ιστορία για την οποία όσοι σταυρώθηκαν δοξάστηκαν και όσοι δοξάστηκαν σταυρώθηκαν.

Κιβωτός Σπαρτιατικού σμιλεύματος, Πανελλήνιας αύρας και Πανελλαδικής αναζήτησης.
Μια σειρά φωτογραφιών για το 1821. Κάματος όχι ενός αλλά εκατοντάδων Ελλήνων. Σε εξέλιξη πάντα μια σειρά για την Αρχαιότητα, άλλη για το 1940… Πόσο τυχεροί είμαστε...
Αν αυτός ο άνθρωπος, δημιουργός, τεχνίτης, δεν αξιοποιείται στη χώρα του, αυτός που με τόση συνέπεια ψηλαφίζει με τον φακό του, τότε ποιός..;

Με χαρά, ίσως και αυθαιρεσία, σας παρουσιάζουμε ένα ελαχιστότατο δείγμα, συλλογή απο 21 φωτογραφίες της αρπακτικής ματιάς μας, από την περίβλεπτο παρακαταθήκη του Ηλία Περγαντή, για να δώσουμε χρώμα του ’21 σε μια μέρα Μεγάλη. Γιατί θέλουμε χρώμα, θέλουμε άρωμα, αφή και ακούσματα για να ξανάβρουμε τα μονοπάτια μας...