Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Όλα δείχνουν ότι η πανδημία που ταλαιπωρεί, ταλανίζει και βασανίζει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη, που κλονίζει, τρίζει και απειλεί με σοβαρό κίνδυνο αποσύνθεσης και συντριβής τα βάθρα και τις σταθερές των οργανωμένων κοινωνιών είναι ακόμη σε εξέλιξη. Σε μικρό διάστημα αποκάλυψε αισθήματα, διαθέσεις και χαρακτήρες κοντινών μας ανθρώπων και ανέδειξε αντιλήψεις, πεποιθήσεις, νοοτροπίες και πρακτικές των υπευθύνων, κάτι που δύσκολα θα ερχόταν στο φως σε κανονικές συνθήκες. Κρατάει σε απόσταση συζύγους, παιδιά και αγαπημένα πρόσωπα, δημιούργησε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης και επικοινωνίας και έβαλε στην καραντίνα της απομόνωσης και της μοναξιάς ολόκληρους πληθυσμούς, πράγμα πρωτόγνωρο και ανέλπιστο. Διέγραψε στόχους, οράματα και φιλοδοξίες. Εξίσωσε πλούσιους και φτωχούς, πατρίκιους και πληβείους και έβαλε σε δοκιμασία σχέσεις και συμπεριφορές, σκέψεις και πρακτικές δημιουργώντας ένα νέο περιβάλλον μεταξύ των ανθρώπων. Το παγκόσμιο σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας αδύναμο και ανίκανο να αντιμετωπίσει τη νέα κρίση ισοπεδώθηκε και παράλυσε μέσα σε λίγες ώρες και εξανάγκασε το ανθρώπινο πνεύμα να διεγερθεί, να προβληματιστεί και να επανεξετάσει τους στόχους του βάζοντας σε προτεραιότητα τις ηθικές αξίες του ανθρωπισμού, της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης και να αποστασιοποιηθεί από τη φιλαργυρία και τη συσσώρευση πλούτου.

Όταν ο φόβος, ο τρόμος και ο πανικός συμμαχούν αποτελούν τις χειρότερες μορφές ανισορροπίας, αποδυνάμωσης και εξασθένησης των μαζών. Το πολιτικό σύστημα έχοντας πλήρη συνείδηση των συνεπειών από τα δυσάρεστα γεγονότα, τις προκαλούμενες φαντασιώσεις των επερχόμενων κινδύνων και το δέος απέναντι στις ανίκητες δυνάμεις χειρίζεται τις καταστάσεις ανάλογα με τα συμφέροντά του αποβλέποντας στην εμπιστοσύνη της κυριαρχίας του. Η καθημερινή απογοήτευση και η ανησυχία από το ενδεχόμενο της μόλυνσης, της οικονομικής καταστροφής, της έκρηξης των απολύσεων και της ανεργίας ενισχυόμενες από τις υπερβολικές διατυπώσεις ανατριχιάζουν, καταδυναστεύουν και οδηγούν σε κατάθλιψη και ψυχική κατάρρευση, σε ανεξέλεγκτες και απρόβλεπτες αντιδράσεις και συμπεριφορές. Η τηλεόραση έχει ξεφύγει από τα όρια της ενημέρωσης και έχει περάσει στο χώρο της φοβικής διαταραχής. Γιατί εξαφανίστηκαν τα ντοκιμαντέρ και οι ελληνικές ταινίες; Πού είναι η ψυχολογική υποστήριξη των εσώκλειστων; Πού είναι τα ενδιαφέροντα προγράμματα για όλες τις ηλικίες; Οι πανικόβλητοι, χωρίς ψυχραιμία, μέτρο και αντίσταση, σκέψη και κρίση, πλήρως εξουδετερωμένοι και αφοπλισμένοι αναζητούν σανίδα σωτηρίας, ακόμη και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος παλινωδεί και με προσχηματική απόφαση δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση για την προστασία των πιστών της. Το άτομο βομβαρδισμένο από πληθώρα ειδικών και μη, που προτρέπουν και συνιστούν, που ευαγγελίζονται ότι κατέχουν το αντίδοτο της ίασης, προσπαθεί να προσεγγίσει την αλήθεια, να κατανοήσει και να σταθμίσει το βάρος των επιπτώσεων και να προφυλαχθεί από κάθε είδους εκμεταλλευτές, προστάτες και καιροσκόπους.
Τα φαινόμενα που διαδραματίστηκαν στη Σπάρτη και τον Μυστρά πριν από μια εβδομάδα, την ίδια ακριβώς στιγμή που η νέα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας ορκιζόταν σε πολύ στενό κύκλο χαρακτηρίζουν τους διοργανωτές και αποτελούν στο σύνολό τους την έκφανση της εσωτερικής τους αντίληψης και επιδίωξης. Η φιέστα ήταν συνέχεια προηγούμενων προβολικών εμφανίσεων «υψηλών» προσκεκλημένων, εκείνων που αποτελούσαν το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης των θαλασσοδανείων και των λιστών που χρεοκόπησαν τη χώρα, που έκοψαν μισθούς και συντάξεις και εφάρμοσαν το καταστροφικό PSI, που διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ. (Γιατί αυτά που σημάδεψαν τη ζωή μας δεν πρέπει να τα ξεχνάμε). Παρότι η ταινία «300» απέχει πολύ από την ιστορική αλήθεια και μειώνει τις αξίες των αρχαίων Σπαρτιατών, παρά τις προτροπές και τις απαγορεύσεις μέσα στα όρια έξαρσης της ιικής πανδημίας, με επικεφαλής τον μίστερ ηθοποιό «όλη η Σπάρτη ήταν έξω», μετέδιδε έκπληκτος ο εκφωνητής του πρώτου προγράμματος της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ. Μπροστά στην πανδημία της απερισκεψίας και της ανευθυνότητας και αφού η θεαματική παράσταση και τα θεατρικά σόου ολοκληρώθηκαν η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή διέκοψε την εξέλιξη της λαμπαδηδρομίας, κάτι που έπρεπε να έχει κάνει πολύ νωρίτερα – γιατί δεν το έκανε; – για να προστατεύσει τους πολίτες από την εξάπλωση του ιού σύμφωνα με τις απαγορεύσεις και τις διαταγές. Αξίζει να σημειωθεί ότι τον βωμό στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της καστροπολιτείας του Μυστρά άναψε εκπρόσωπος της οικονομικής ευρωστίας και κανένας Σπαρτιάτης αθλητής δεν συμμετείχε στη λαμπαδηδρομία. Οι επιδεικτικές αυτές πράξεις, που αγγίζουν τα όρια της δικαιοσύνης είχαν ως αποτέλεσμα οι παρεπόμενες ανακλάσεις και διαθλάσεις, αντί να προάγουν, τελικά να σκιάσουν και να εκθέσουν την πόλη και να στιγματίσουν σωρευτικά τους κατοίκους της, πράγμα απαράδεκτο, αδιανόητο και άδικο. Και τώρα με το κεφάλι γεμάτο με εικόνες αστέρων χολιγουντιανού κάλλους και επιπέδου προσγειωνόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την αμείλικτη επιθετικότητα. Με συνοδεία τις πλασματικές φιγούρες, με υπερβολική δόση εκτίμησης και θαυμασμού και άκρατου ενθουσιασμού επιχειρούμε να γεφυρώσουμε τα χάσματα και να γεμίσουμε τα τεράστια κενά, χωρίς βέβαια να το κατορθώνουμε. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά διερωτώμεθα γιατί.

Να εκμεταλλευθούμε τον χρόνο με απασχόληση και δημιουργία. Να κάνουμε την εσωτερική ανασκαφή μας και θα ανακαλύψουμε τις τεράστιες αξίες που κρύβονται μέσα μας. Προσδοκούμε και ελπίζουμε το ΕΣΥ, το δημόσιο σύστημα υγείας να αντέξει, γιατί είναι ταυτισμένο με τη ζωή μας. Όμως, ας μην έχουμε αυταπάτες. Ο πραγματικός ιός δεν είναι εύκολα θεραπεύσιμος. Παραμονεύει και με την πρώτη ευκαιρία κάνει την εμφάνισή του και δείχνει τις διαθέσεις του. Επιδημία ή πανδημία δεν έχει σημασία. Το εμβόλιο υπάρχει και είναι εδώ. Αν δεν το χρησιμοποιούμε σωστά και τακτικά προφανώς και θα επέλθει η πνευματική μας και η σωματική μας κατάρρευση. Προς το παρόν δείχνει ανθεκτικός. Γιατί δεν θελήσαμε ποτέ να τον αποδυναμώσουμε, να τον αποκρούσουμε, να τον ακυρώσουμε, αλλά αντίθετα τον τροφοδοτούμε και τον προστατεύουμε καθημερινά. Αν δεν αλλάξουμε συνήθειες και επιλογές, αν δεν δρομολογήσουμε μια άλλη κοινωνία με άλλες σταθερές και αξίες, τότε, δυστυχώς για μας, το μέλλον θα του ανήκει.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr