Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Τον περασμένο Σεπτέμβριο η ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ) , στην ετήσια έκθεση της για το 2019 , παρουσίασε τις απογοητευτικές επιδόσεις των μαθητών της Β΄ τάξης των Γενικών κι Επαγγελματικών Λυκείων της χώρας για το σχ. έτος 2017-18 . Σύμφωνα με την επίσημη έρευνα και με βάση τις επιδόσεις των μαθητών στη Νεοελληνική Γλώσσα , στα Μαθηματικά (Άλγεβρα – Γεωμετρία ) και στα Φυσικά (Φυσική – Χημεία) σχεδόν οι μισοί μαθητές των Λυκείων έχουν αυξημένη πιθανότητα να είναι λειτουργικά αναλφάβητοι !!! Και για να μη θεωρήσει κάποιος πως το πρόβλημα αφορά αποκλειστικά το Λύκειο η επιτροπή επισήμανε :

«Τα προβλήματα που εμφανίζονται στο λύκειο, σε σύγκριση με το δημοτικό και το γυμνάσιο , δεν είναι προβλήματα αποκλειστικά του λυκείου αλλά όλων των βαθμίδων , τα οποία συσσωρευτικά κατέληξαν στο λύκειο».

Σύμφωνα με τοποθέτηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου :

«Λειτουργικά αναλφάβητο είναι το άτομο που δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ικανοποιητικά ανάγνωση , γραφή και αριθμητική για να ενταχθεί ως άτομο στην κοινωνία , απολαμβάνοντας πλήρως τα δικαιώματά του ».

Επειδή ο κατήφορος των επιδόσεων των μαθητών της ελληνικής εκπαίδευσης , γενικώς , είναι κάτι που πιστοποιείται διαρκώς κατά τις τελευταίες 10ετίες ΚΑΙ από ελληνικούς αλλά ΚΑΙ από ξένους φορείς αξιολόγησης , μπαίνει ένας βασικός προβληματισμός με δυο άξονες :

Ή οι Έλληνες μαθητές είναι «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» ή το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα «έχει πιάσει πάτο» .

Κι επειδή το πρώτο δεν το έχει ισχυριστεί κανείς (άλλωστε οι Έλληνες μαθητές όταν βρίσκονται στο εξωτερικό διαπρέπουν) είναι αυταπόδεικτο το δεύτερο , ότι – δηλαδή – εδώ και 4 τουλάχιστον 10ετίες το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο . Η άποψη του Γιώργου Μπαμπινιώτη , σχετικά με το θέμα , είναι χαρακτηριστική και καταλυτική :

« Η βαθιά δομή είναι η μείωση και η πτώση του επιπέδου της παιδείας. Αυτό που έχουμε πάθει σ΄ αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια , είναι μια καταβύθιση της παιδείας , η οποία έχει τις επιπτώσεις της ευρύτερες . Γιατί η παιδεία διατρέχει τα πάντα , διεισδύει παντού .»

Οι αρχαίοι λέγανε : «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» . Όμως , τούτοι δω , οι πολιτικοί μας , όχι μόνο «δις» αλλά «τρις και τετράκις και …δεκάκις και … εκατοντάκις» έχουν «εξαμαρτήσει» σε βάρος της εκπαίδευσης . Κι εδώ , πάλι , μπαίνει ένα «τρίλημμα» :

Ή είναι άνοες ή κάνουν λάθη ή συνειδητά και σκόπιμα βουλιάζουν τη δημόσια εκπαίδευση , με ό,τι δυσμενές αυτό συνεπάγεται για τη νέα γενιά , την κοινωνία και την Ελλάδα .

Όμως , προφανώς , ανόητοι δεν είναι , διότι μια χαρά διαχειρίζονται το σύστημα που υπηρετούν και τους υπηρετεί .

Λάθος , πάλι , δεν φαίνεται να κάνουν , αφού εν προκειμένω δεν έχουμε μια – δυο αποτυχημένες «μεταρρυθμίσεις» αλλά μια χιονοστιβάδα πολιτικών εκπαιδευτικής καταστροφής , που υλοποιούνται με συνέπεια και συνέχεια (επί πολλά χρόνια) ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κυβερνά .

Επομένως είναι βέβαιο πως η καταβαράθρωση της ελληνικής παιδείας αποτελεί συνειδητή επιλογή , η οποία εξελίσσεται άρρηκτα δεμένη με τις λοιπές πολιτικές , που οδήγησαν τη χώρα στη μαύρη τρύπα των επαχθών μνημονίων .

Το τραγικότερο όλων είναι πως ο λαός , η κοινωνία , οι γονείς , οι εκπαιδευτικοί , οι μαθητές … , βυθισμένοι στην απόλυτη μοιρολατρία , την υποταγή , την παραίτηση και την κοινωνική αδράνεια , αρνούνται ν’ ακούσουν τις καμπάνες που σημαίνουν πένθιμα το τέλος της ελληνικής εκπαίδευσης .

Είναι καιρός , ως λαός , να βγούμε από τούτο δω το νέο «προσκύνημα» και να «σηκώσουμε μπαϊράκι» λευτεριάς, ανεξαρτησίας και περηφάνιας . Η πνευματική γενοκτονία , που συμβαίνει μέσα στο ελληνικό σχολείο (όχι – φυσικά – με ευθύνη των εκπαιδευτικών , που κι αυτοί είναι θύματα του ίδιου συστήματος) αποτελεί (από μόνη της) επαρκή λόγο κι αιτία για έναν τέτοιο ξεσηκωμό .


«Αν σκέφτεσαι για ένα χρόνο , φύτεψε ένα σπόρο.

Αν σκέφτεσαι για δέκα χρόνια , φύτεψε ένα δέντρο.

Αν σκέφτεσαι για 100 χρόνια , δίδαξε ανθρώπους».

Κομφούκιος