ΣΠΑΡΤΗ. Ξαφνιάζουν οι πληροφορίες που θέλουν το επόμενο διάστημα να σημειώνονται ανατροπές στον χώρο της Υγείας. Μάλιστα απ’ ότι φαίνεται η Δημόσια και η Ιδιωτική επένδυση στην Υγεία είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Είναι γνωστό ότι η Λακωνία πάσχει στις υποδομές υγείας. Οι μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις των πόλεων της, μεταξύ τους αλλά και από τον κέντρο, δημιουργούν συνθήκες τριτοκοσμικές. Τα Νοσοκομεία Σπάρτης και Μολάων δεν είναι ελκυστικά για τους ιατρούς και τα κίνητρα που κατά καιρούς δίνονται δεν είναι αποτελεσματικά.
Η Σπάρτη καλύπτεται από το Νοσοκομείο που αναπτύχθηκε στα οστά του Σανατορίου του 1920. Οι Μολάοι πασχίζουν να διατηρήσουν ως Νοσοκομείο την υποδομή τους και να μην υποβαθμιστεί σε Κέντρο Υγείας. Τα Κέντρα Υγείας της Λακωνίας, με εξαίρεση αυτό της Αρεόπολης, υπολειτουργούν ή δεν καλύπτονται όπως πρέπει με δίκτυο ασθενοφόρων.

Η αναγγελία κατασκευής νέου συγρονου Νοσοκομείου στη Σπάρτη από Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος ήρθε να καλύψει την απουσία της Πολιτείας και να αναπτερώσει της ελπίδες των Λακώνων για καλύτερες ημέρες.

Ο σχεδιασμός του νέου Νοσοκομείου είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις πραγματικές ανάγκες και το κόστος που προκύπτει ανά κλίνη.

Πληροφορίες κάνουν λόγω για μείωση σημερινών κλινών κατά 45%. Ρεαλιστικές μελέτες οριοθετούν το νέο Νοσοκομείο της Σπάρτης. Μάλιστα οι πληροφορίες κάνουν λόγο και για μείωση κλινών σε μονάδες όπως το Τεχνητό Νεφρό.
Την ίδια στιγμή οι ίδιες πληροφορίες δείχνουν ότι στη Σπάρτη υπάρχει προγραμματισμός για την δημιουργία Ιδιωτικής Κλινικής Τεχνητού Νεφρού ενώ δεν αποκλείεται και η ανάπτυξη Ιδιωτικών Κλινικών άλλων ειδικοτήτων. Μάλιστα αυτός ο σχεδιασμός δεν είναι άσχετος με την ανάπτυξη ξενοδοχειακών κλινών πολυτελείας.

Αυτές οι εξελίξεις θα πρέπει να απασχολήσουν τους έχοντες την ευθύνη ανάπτυξης της περιοχής αλλά και όσους εμπλέκονται στο σχεδιασμό Υγείας.
Κατά γενική ομολογία αυτό που λείπει σήμερα από την Υγεία των Λακώνων είναι τα επανδρωμένα Κέντρα Υγείας, ένα άρτιο δίκτυο ΕΚΑΒ σε όλο το εύρος του Νομού, επάνδρωση όλων των Κλινικών του Νοσοκομείου Σπάρτης, βελτίωση του ΤΕΠ και της ΜΕΘ.
Αλίμονο όμως αν ο σχεδιασμός των υποδομών για την Δημόσια Υγεία συρρικνωθεί ελέω Ιδιωτικών Επενδύσεων τις οποίες δεν θα μπορούν να προσεγγίσουν οι πολίτες.