Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Τα δόντια της έδειξε η Κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη απέναντι στους εργαζόμενους αμέσως μετά την ορκωμοσία της. Η πρώτη πολιτική ενέργεια του ‘επιτελικού κράτους’ ήταν να καταργήσει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), υποβαθμίζοντας έτσι το κύρος και την αυτονομία των ίδιων των Επιθεωρητών του. Η διευθέτηση πλέον των εργασιακών παραβάσεων, ασκείται προκλητικά από τα χέρια της πολιτικής διοίκησης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Επρόκειτο για ένα μεγάλο δώρο στην εργοδοσία, κατά εντολή του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και εις βάρος των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας.

Με την πρόσφατη όμως Υπουργική Απόφαση ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κύριος Γιάννης Βρούτσης (ΦΕΚ Β’ 4997/31-12-2019), το τερμάτισε. Κλείνοντας πονηρά το μάτι στους εντολοδόχους του, ο Υπουργός εργοδοσίας, πριμοδοτεί όσους εργοδότες παρανομούν εις βάρος των εργαζόμενων τους, ενισχύοντας έτσι την εργοδοτική αυθαιρεσία μέσα στο επιχειρεί ν τους. Μειώνει καθοριστικά το ύψος των προστίμων καθώς επίσης και το κριτήριο της αναλογικότητας στην επιμέτρηση αυτού σε σχέση με το μέγεθος της επιχείρησης. Ταυτόχρονα αυξάνει το όριο των ‘νόμιμων’ υπερωριών κατά 60% εκμηδενίζοντας το αντίστοιχο πρόστιμο από 15.000 σε 1.000 Ευρώ. Ακόμη καταργεί στην πράξη την προσαύξηση προστίμου στους συστηματικούς παραβάτες και δίνει επίσης συγχωροχάρτι σε όλες τις εκκρεμούσες μέχρι σήμερα παραβάσεις να επανεξεταστούν σε ευνοϊκότερο καθεστώς. Στην ουσία δίνει κίνητρα στις μεγάλες κυρίως επιχειρήσεις να γίνουν παραβάτες της εργατικής νομοθεσίας. Τους συμφέρει έτσι καλλίτερα. Να παρανομούν.

Συγκεκριμένα η Υπουργική Απόφαση προβλέπει κατά λέξη. «Ως αριθμός εργαζομένων νοείται αποκλειστικά ο αριθμός όσων απασχολούνται με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μόνο στον ελεγχόμενο τόπο εργασίας (έδρα, υποκατάστημα, παράρτημα, κλπ), στοιχείο που καθορίζει το μέγεθος της επιχείρησης», αντί όπως θα έπρεπε του συνολικού αριθμού των εργαζόμενων της επιχείρησης, που καθορίζει το πραγματικό μεγέθους αυτής, με βάση το γενικό ΑΦΜ της. Δηλαδή σε παραβάτη εργοδότη που απασχολεί 10 άτομα προσωπικό (πχ. Υποκατάστημα Τράπεζας ή επαρχιακό Super Market Ομίλου), το συνολικό πρόστιμο για κάθε παράβαση ορίζεται στα 300 ευρώ για χαμηλή παράβαση (πχ. Κανονική άδεια εργαζόμενου) και 1.800 ευρώ για πάρα πολύ σοβαρή παράβαση (πχ. μη καταβολή αποδοχών). Τα ανάλογα ποσά ποινής για τις πολύ μεγάλες Βιομηχανίες (άνω των 251 εργαζόμενων) είναι 2.000 και 8.000 αντιστοίχως. Δηλαδή τίποτα.

Με άλλα λόγια τους χαϊδεύουν και τους πριμοδοτούν από πάνω. Δηλαδή σαν να μας λένε ότι το υποκατάστημα τάδε, έχει δική του ξεχωριστή εργασιακή πολιτική, η οποία δεν εκπορεύεται και δεν υπακούει στην κεντρική εργασιακή πολιτική της μητρικής Επιχείρησης, άρα είναι αυτό …υπεύθυνο και υπόλογο για τυχόν παραβάσεις. Άκου τι σκεφτήκανε οι αθεόφοβοι για ευχαριστήσουν τους χρηματοδότες τους. Προεκλογικά συμβόλαια εκτελούν.
Και συνεχίζει η Υπουργική Απόφαση του Υπουργού κ. Βρούτση ο οποίος σπεύδει να μας ξεκαθαρίσει. «Ως επανειλημμένη επιβολή κυρώσεων για παρόμοιες παραβάσεις νοείται η επιβολή στον ίδιο ελεγχόμενο τόπο εργασίας (όπως έδρα, παράρτημα, υποκατάστημα κλπ) τριών (3) τουλάχιστον διοικητικών κυρώσεων που αφορούν διαφορετικούς ελέγχους για ίδιες παραβάσεις, κατά την τελευταία τριετία πριν από την ημερομηνία διενέργειας του ελέγχου.» Το παρόν αποτελεί ανέκδοτο. Μήπως το άρθρο αυτό το έγραψε αυτολεξεί ο ΣΕΒ?
Είναι πρωτοφανές να επιζητούνται στο ίδιο υποκατάστημα, τρεις (3) έλεγχοι, σε διαφορετικούς χρόνους την τελευταία τριετία, για την ίδια παράβαση, προκειμένου να τεκμηριωθεί η …υποτροπή. Αν δηλαδή βρεθεί εργοδότης αμέσως μετά τον πρώτο έλεγχο να απασχολεί ανασφάλιστους εργαζόμενους, δεν είναι υποτροπή? Ποια Ελεγκτική Υπηρεσία θα δεχτεί να πηγαίνει και να ξαναπηγαίνει επί 3 χρόνια στο ίδιο υποκατάστημα, κινδυνεύοντας να κατηγορηθεί για επιλεκτικό έλεγχο, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα άλλα υποκαταστήματα του ίδιου εργοδότη να νοούνται ως διαφορετικά σημεία ελέγχου, προκειμένου να θεμελιωθεί τελικά η …υποτροπή αποκλειστικά του ενός μόνο υποκαταστήματος? Και όλα αυτά προκειμένου να αυξηθεί το ‘αυστηρό’ πρόστιμο στο συγκεκριμένο υποκατάστημα μόνο κατά 10%. Τα προσωπεία έπεσαν, οι προθέσεις αποκαλύφθηκαν. Ζήτω η εργοδοσία, ψόφο στους εργαζόμενους.

Τέλος και μεταξύ άλλων το πρόστιμο δεν υπολογίζεται ανά εργαζόμενο αλλά για κάθε παράβαση με ανώτατο όριο τις 8.000 ευρώ, βάση της ως άνω Υπουργικής Απόφασης Αρ.1 &6 και του εξουσιοδοτικού νόμου ν.3996/2011 Αρ. 24 &1Α. .Για ποιο λόγο λοιπόν οι μεγάλες επιχειρήσεις να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους ή να πληρώνουν τις ‘νόμιμες’ υπερωρίες, όταν το ποσό του προστίμου που ‘τυχόν’ θα προκύψει θα είναι ελάχιστο και χαρακτηριστικά δυσανάλογο από το κόστος ασφάλισης των εργαζομένων τους?

Ο Υπουργός κ. Βρούτσης είναι αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα και τις τηλεοράσεις, καθώς φέρνει στην Βουλή για ψήφιση ένα ελλιπές, ασύμφορο, αναποτελεσματικό και παρακινδυνευμένο νέο Ασφαλιστικό. Γιατί δεν τόλμησε λοιπόν να φέρει μαζί με το νέο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο, με Νόμο στη Βουλή και την ως άνω Υπουργική του Απόφαση περί μείωσης των προστίμων που εξέδωσε βιαστικά στις 31/12/2019 με Υπουργική Απόφαση? Μήπως αναγνωρίζει πως η συσχέτιση των ‘δώρων’ που έκανε με τον τρόπο αυτό στην εργοδοσία, θα δημιουργούσε αντιδράσεις στην ψήφιση του δικού του Ασφαλιστικού και επομένως στην τελική διείσδυση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στην ασφαλιστική αγορά, όπως αυτές το επιδιώκουν? Η μήπως θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση τον Πρωθυπουργό του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος παρά τις επανειλημμένες προκλήσεις που έχει δεχτεί από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα, δεν τόλμησε ποτέ να του απαντήσει για παρόμοια εργασιακά και κοινωνικά θέματα αιχμής?

ΥΓ. Εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές να ξέρεις πως στον διπλανό σου εργαζόμενο, εξαιτίας αυτής της αχαλίνωτης ασυδοσίας της εργοδοσίας, χάλασε η ποιότητα ζωής και το ίδιο του το σπίτι. Η σειρά σου δεν ήλθε ακόμα.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr