Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Η μικρή Ματίνα κοιτούσε με πραγματική περιέργεια την γιαγιά-Σταματική που έφτιαχνε πολλές, πάρα πολλές Βασιλόπιτες. Και σε ένα μικρό πιατάκι, δίπλα στα ταψιά έλαμπαν κάμποσα νομίσματα.
-Τι είναι αυτά τα λεφτά γιαγιά, ρώτησε και τα καταπράσινα ματάκια της έλαμπαν από απορία.
-Είναι τα φλουριά που θα βάλω στις βασιλόπιτες κοριτσάκι μου.
-Και γιατί θα βάλεις λεφτά στις βασιλόπιτες γιαγιά;
-Θα βάλω φλουριά, γιατί φλουριά είναι όλα αυτά, για την καλή την τύχη τον νέο χρόνο που σε λίγο φτάνει. Και για να μην ρωτάς πολλά , όταν θα φουρνίσω τις πίτες θα σου διηγηθώ όλη την ιστορία.
-Καλά γιαγιά. Αλλά γιατί φτιάχνεις τόσες πολλές πίτες; Όλες εμείς θα τις φάμε για να έχουμε πολλή πολλή τύχη.
-Σε καλό σου Ματινάκι μου! Που το σκέφτηκες; Άκου να σου πω και θα καταλάβεις. Την μια την μεγάλη θα την κόψουμε εμείς όταν αλλάξει ο χρόνος. Μία θα στείλω στην θεία Ελπίδα που είναι άρρωστη και δεν μπορεί να φτιάξει. Από μία θα στείλω στα σπίτια των γειτόνων μας που έχουν πένθος γιατί τούτη τη χρονιά έχασαν δικούς τους ανθρώπους. Δεν πρέπει να τους ξεχάσουμε όλους αυτούς.
Όσο έλεγε αυτά η γιαγιά, φούρνιζε μια-μία τις βασιλόπιτες στον ξυλόφουρνο που από νωρίς ο παππούς είχε …κάψει. Σαν τέλειωσε, κάθισε δίπλα στο τζάκι και με την μικρή Ματίνα στο σκαμνάκι της άρχισε να της διηγείται αργά και καθαρά.
-Κάποτε, στα πολύ παλιά τα χρόνια, ο Μέγας Βασίλειος ζούσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας στην Μικρά Ασία και ήταν ο Δεσπότης. Έκανε πολλά καλά στους κατοίκους. Βοηθούσε τους φτωχούς και όλους όσους είχαν ανάγκη. Με δικά του χρήματα, μια και ήταν από πλούσια οικογένεια, έχτισε νοσοκομεία, γηροκομεία , πτωχοκομεία και πολλά άλλα. Σύμφωνα με την παράδοση αμέσως μετά τα Χριστούγεννα ξεκινούσε πεζός μ' ένα ραβδί στο χέρι και έφερνε συμβολικά δώρα στους ανθρώπους. Την ευλογία του και την καλή τύχη. Έτσι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν όλοι.
Κάποια μέρα, ο Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε στην πόλη για να εισπράξει φόρους. Οι κάτοικοι ζήτησαν τη βοήθεια του Μεγάλου Βασιλείου για να μην χάσουν τα πολύτιμα αντικείμενα τους, αφού ήταν και τα μόνα που είχαν. Τα μάζεψαν μια και δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά και τα είδε ο Έπαρχος. Ο Μέγας Βασίλειος όμως, κατάφερε να τον πείσει να μην τα πάρει. Ενθουσιασμένοι οι κάτοικοι ευχαρίστησαν τον Μέγα Βασίλειο που τους βοήθησε. Όμως τότε κατάλαβαν πως υπήρχε ένα πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί. Έπρεπε να βρεθεί τρόπος να πάρουν πίσω οι άνθρωποι τα πράγματα τους. Ο Μέγας Βασίλειος βρήκε την λύση για να μην τους βάλει να τσακωθούν μεταξύ τους. Ζήτησε λοιπόν να φτιάξουν το απόγευμα του Σαββάτου πίτες και να βάλουν μέσα σε κάθε μία από ένα αντικείμενο. Την επομένη τους τις μοίρασε και, σαν από θαύμα, κάθε ένας βρήκε μέσα στην πίτα αυτό που είχε προσφέρει.
Από τότε, οι Χριστιανοί φτιάχνουν την Βασιλόπιτα, κρύβουν μέσα το φλουρί και την κόβουν κάθε Πρωτοχρονιά για το καλό του καινούργιου χρόνου. Και όποιος πάρει το κομμάτι με το φλουρί είναι τυχερός όλο τον χρόνο.
-Ελα Ματίνα μου να με βοηθήσεις να ξεφουρνίσω τις πίτες . Λίγο θέλουν να καούν και δεν πρέπει, είπε η γιαγιά , πήρε την μικρή από το χέρι και κίνησαν για την αυλή του σπιτιού, εκεί που ήταν ο ξυλόφουρνος!
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!!!!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr