Γράφει ο Γιώργος Πουλοκέφαλος

Από το 2003 καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη η 11η Δεκεμβρίου ως Διεθνής Ημέρα Βουνού για να υπενθυμίζει την σημασία των ορεινών όγκων στην ανθρώπινη ζωή και ταυτόχρονα την συλλογική ευθύνη για τη διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς και τον κρίσιμο ρόλο της Βιώσιμης ανάπτυξης.
Δεν καθιερώθηκε βέβαια καθόλου τυχαία μία ημέρα του έτους σαν Παγκόσμια Ημέρα, αλλά προφανώς η Διεθνής κοινότητα στάθμισε και διέκρινε τους συνεχείς κινδύνους για τα βουνά και που συνυπάρχουν με την ανθρώπινη δραστηριότητα.

Οικολογική και περιβαλλοντική υποβάθμιση, υπερεκμετάλλευση, ερημοποίηση, κλιματική αλλαγή, μείωση βιοποικιλότητας, αποψίλωση δασικών εκτάσεων, φυσικές καταστροφές , πληθυσμιακή ερήμωση, απομύζηση ορεινού πλούτου , αποτελούν σήμερα ίσως τους σοβαρότερους κινδύνους για τα ίδια τα βουνά.
Η επίκληση της λεγόμενης Βιώσιμης Ανάπτυξης με στόχευση την Αειφορία , καλλωπισμένης με βαρύγδουπες εκφράσεις ή και εξαγγελίες, γίνεται πολλές φορές καταχρηστικά αφού τα αποτελέσματα δείχνουν τα ακριβώς αντίθετα.

Ολόκληροι ορεινοί όγκοι παραδίνονται στο όνομα της κατ΄ επίφαση ανάπτυξης, στην υπερεκμετάλλευση των «έξυπνων» επενδυτών , άνευ όρων και άνευ κανόνων.

Ευαισθητοποίηση επομένως της κοινωνίας, Εθνική στρατηγική για ολοκληρωμένες προτάσεις ανάπτυξης με κανόνες και όρους. Πραγματική Βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον , πολιτική με θετικές αλλαγές υποστήριξης για τους κατοίκους των ορεινών κοινοτήτων που ζουν, λειτουργούν και εργάζονται εκεί. Μέτρα στήριξης των παραδοσιακών δραστηριοτήτων όπως της κτηνοτροφίας αλλά και άλλων μορφών δράσεων αν θέλουμε να μιλάμε για βιώσιμο μέλλον.

Παράλληλα όσοι με τον δικό τους τρόπο απολαμβάνουν τα «καλά» του βουνού μέσω της ορειβασίας, των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, της αναρρίχησης, της πεζοπορίας, των δράσεων για διατήρηση, σήμανση και καταγραφή των μονοπατιών, με προσοχή στο βουνό ας αναλάβουν και τις ευθύνες τους για την αποφυγή κινδύνων , γιατί το βουνό απαιτεί και γνώση και σεβασμό.

Συλλογική ευθύνη , αφύπνιση και επαγρύπνηση ώστε να προστατευτούν αποτελεσματικά οι ορεινοί μας όγκοι, αυτός ο φυσικός πλούτος , αυτά τα φυσικά διαθέσιμα, που ανήκουν σε όλους και προορίζονται για όλους!