Kάτω τα σύμβολα..;
Οι Έλληνες, θερμοί, χλιαροί ή άχρωμοι έχουμε σύμβολα που πότε τιμούμε και πότε ατιμάζουμε…
Ο Σταυρός, της Ορθόδοξης Πίστης μας. Η Σημαία της Ελλάδας.
Ο Εθνικός Ύμνος. Το Πάτερ Ημών.
Η Παναγιά. Ο Μακρυγιάννης.
Ο Λεωνίδας. Ο Παλαιολόγος.
Το γαλανό χρώμα. Το άρωμα από το λιβάνι.
Ένα ποίημα του Βρεττάκου. Του Λιαντίνη η θεωρία.
Όλα αυτά μας έκαναν φιλόξενους, καταδεκτικούς, ανεκτικούς.
Κι όμως. Έρχεται η ώρα που τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τίποτα δεν θεωρείται αυτονόητο. Τίποτα δεν είναι Ιερό…
Η καρδιά πρέπει να κάνει χώρο γιατί εκεί σε λίγο θα φωλιάζει η Ελλάδα.