Γράφει ο Γιάννης Μητράκος

Τον τελευταίο καιρό έχω επιλέξει, από θέση, τη σιωπή έναντι όλων των πολλών συμβαινόντων στην ελληνική πολιτική σκηνή και κοινωνία, εκτός αυτών που αφορούν τη συμμετοχή μου ως ενεργού πολίτη σε διάφορους συλλογικούς φορείς.
Όσα διαδραματίστηκαν, όμως, αυτές τις ημέρες από μία συντριπτικά μικρή μειοψηφία έξω από το ξενοδοχείο όπου αποβιβάστηκαν τα ναυάγια της σύγχρονης ζωής που λέγονται πρόσφυγες, μετανάστες ή όπως αλλιώς θέλετε να τους ονομάσετε, ΑΝΘΡΩΠΟΙ παρόλα αυτά όπως όλοι μας με τις ίδιες αγωνίες, τους ίδιους φόβους, τις ίδιες ελπίδες και προσδοκίες και προπάντων με τα ίδια ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, μου δημιούργησαν τέτοιο ψυχικό άλγος και αγανάκτηση ώστε να κρίνω ως πολυτέλεια να παρακολουθώ τα τεκταινόμενα της ντροπής χωρίς να μιλήσω.
Κοινό συμπέρασμα όλων των υγιώς και δημοκρατικά σκεπτόμενων πολιτών αυτής της πόλης κι αυτής της χώρας το γεγονός ότι η απάνθρωπη και απολίτιστη συμπεριφορά αυτών των δήθεν διαμαρτυρόμενων δημοτών μάς εξέθεσε ως οργανωμένη κοινωνία ανεπανόρθωτα στο πανελλήνιο, στην Ευρώπη και στον κόσμο όλο. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει το συντομότερο δυνατό να το διορθώσουμε έμπρακτα όλοι όσοι εξακολουθούμε να μένουμε πιστοί στο πολίτευμα της Δημοκρατίας, στην Κοινωνική Δικαιοσύνη, στην Ειρήνη, την Αλληλεγγύη και την Αλληλοβοήθεια μεταξύ των Ανθρώπων και των Λαών, χωρίς διακρίσεις, μακριά από το δηλητήριο του εθνικισμού και του σοβινισμού, μακριά από κάθε μορφής ρατσισμό εκμετάλλευση και καταπίεση.
Κι επειδή από τα λόγια του μίσους κατά των προσφύγων, που άρθρωσαν μπροστά στις κάμερες οι δήθεν υπερασπιστές της Σπάρτης, της Ελλάδας και των Ελλήνων, έγινε φανερή η προσπάθεια τους να ανακατέψουν και ολίγη θρησκεία, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την κατ’ ουσία αντιχριστιανική στάση τους, για να πάψουν τα άτομα αυτά να πιάνουν στο στόμα τους το όνομα του Χριστού και της Εκκλησίας, έχω να τους επισημάνω τα εξής:
• Ο Χριστός ταύτισε τον εαυτό του με τους ελαχίστους εκ των ανθρώπων τονίζοντας: «εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε» (Μτ.25,40). Και ποιους εννοεί ως ελαχίστους; Τούς ταπεινούς, τους δυστυχισμένους, τους απόκληρους, τους αμαρτωλούς, τους άστεγους, τους άνεργους, τους φτωχούς, τους αγράμματους, τους άσημους, τους αδικημένους.
• Ο Χριστιανισμός δεν είναι «θρησκεία» εθνική. Ανήκει σε όλους τους κατοίκους της γης χωρίς εξαίρεση και διάκριση.
• Η διδασκαλία του Χριστού βρίσκεται πάνω από πατρίδες και φυλές.
• Κοινή πατρίδα όλων των ανθρώπων είναι η γη και μία η φυλή τους, η ανθρωπότητα,
• Οι Χριστιανοί πρέπει να ξέρουν πως ο εθνικισμός δηλαδή η θεοποίηση της πατρίδας και του κράτους είναι μια επικίνδυνη μορφή ειδωλολατρίας και οδηγεί στην ηθική εξαχρείωση και αποκτήνωση των λαών.
• Οι λαοί, παρά τις διαφορές τους, συναντώνται στον πόθο για την ειρήνη, το ψωμί, τη χαρά, την αξιοπρέπεια του ατόμου, την πίστη στην ελευθερία και το Θεό. Κανένας λαός δεν θέλει την αδικία, την καταπίεση, την καταστροφή των άλλων.
• Αν πιστεύουμε ειλικρινά πως ο Θεός είναι ο Πατέρας ΟΛΩΝ των ανθρώπων ανεξαιρέτως τότε ΟΛΟΙ είμαστε ΑΔΕΛΦΙΑ άσχετα από τη γλώσσα που μιλάμε, το έθνος και τη φυλή που ανήκουμε. Πώς, λοιπόν, εγώ ο Χριστιανός θα στραφώ εναντίον του αδελφού μου;
• Ο Χριστιανισμός μια αξία ξέρει, τον ΑΝΘΡΩΠΟ.
Αυτά όλα, όμως, τα αυτονόητα κάποιοι τα ξεχνούν στην εποχή μας και φτάνουν σ’ αυτές τις ακραίες, αντιχριστιανικές και απάνθρωπες συμπεριφορές και στάσεις. Κι αυτό γιατί η κοινωνία μας δεν βιώνει τον αληθινό Χριστιανισμό αλλά ένα ακίνδυνο θρησκευτικό πλαίσιο που δημιούργησε ο υλιστικός και ανήθικος Αστισμός ένα οικονομικοπολιτικό σύστημα που έχει ως βάση του την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο με μόνο σκοπό την κερδοφορία των ολίγων πλουτοκρατών.
Όσοι σιωπούν, οφείλουν να μιλήσουν. Αυτό το αίσχος πρέπει να σταματήσει εδώ και οι δύστυχοι άνθρωποι που έχασαν πατρίδα, οικογένεια, συγγενείς και περιουσίες να βρουν την ανθρώπινη αντιμετώπιση που δικαιούνται. Ας το πάρουμε απόφαση: Σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς οι μεταναστευτικές ροές δεν πρόκειται να σταματήσουν. Οδεύουμε πλέον προς πολυπολιτισμικές κοινωνίες και είναι ανάγκη να προετοιμαστούμε γι΄ αυτό όσο καλύτερα μπορούμε για να μειώσουμε τα προβλήματα και τους κραδασμούς που προέρχονται από τη μίξη ανθρώπων, πολιτισμών και θρησκειών. Κι ας ξεμπερδεύουμε με την αφόρητη υποκρισία: Καλός ο Πακιστανός για να μας μαζεύει την αγροτική παραγωγή, αλλά κακός γιατί είναι έτσι ή αλλιώς. Ντροπή!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr