Από ποιούς περιμένουμε;

Γράφει ο Τ. Ευόρας

Δεν ξέρω… Ίσως μερικές φορές σκέπτομαι περισσότερο από όσο πρέπει! Όπως και πολλοί συνέλληνες! Είμαστε όλοι εκείνοι που δεν περιμένουμε την «μασημένη τροφή» των τηλεοράσεων – ραδιοφώνων… Αυτοί που δεν εννοούμε, σαν πολύ κακοί μαθητές, να προσαρμοστούμε σε ενός είδους «τεχνητή νοημοσύνη» στην οποία μεθοδικά μας υποβάλλουν!
Αναρωτιέμαι γιατί να έχουμε απαιτήσεις από τους εκλεγμένους μας Άρχοντες όλων των βαθμίδων, από τους Δημοτικούς Συμβούλους, τους Περιφερειακούς, τους Δημάρχους και τους Βουλευτές μέχρι τους Πρωθυπουργούς; Γιατί να ζητάμε από αυτούς πράγματα τα οποία δεν τους είναι κατανοητά; Πράγματα, τα οποία δεν εμπίπτουν στο περιεχόμενο των όποιων σπουδών τους; Αφού έχουν παντελή άγνοια των προβλημάτων τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν, άγνοια του κοινωνικού περιβάλλοντος το οποίο υποτίθεται υπηρετούν, έλλειψη διαχρονικής γνώσης και διεισδυτικού οραματισμού.
Τι περιμένουμε από ανθρώπους άεργους χωρίς ένα ένσημο επαγγελματικής ενασχόλησης, χωρίς συνδικαλιστική δράση στον τομέα τους, χωρίς στοιχειώδη συμμετοχή σε Συλλόγους, Ενώσεις, Συνδέσμους, Φορείς όλων των ενδιαφερόντων; Από τα Αθλητικά Σωματεία, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους, τους Φυσιολατρικούς και Οικολογικούς Ομίλους, τις Δημοτικές Ενώσεις Πολιτών και τόσες άλλες δραστηριότητες; Όταν δεν γνωρίζουν πως συνεδριάζει ένας Σύλλογος, πως γράφονται τα πρακτικά, πως αναλύονται τα θέματα, πως γίνεται η επεξεργασία, η προβολή και η διεκδίκηση των θεμάτων; Τι να σου κάνει ο άνθρωπος που έχει στείρες επαγγελματικές ή πανεπιστημιακές ακόμη γνώσεις όταν δεν γνωρίζει να τις συνδυάσει με άλλες, ευρύτερου ενδιαφέροντος, εξειδικευμένης πρακτικής, πολυσχιδών δραστηριοτήτων, που μπορεί να συνδυάσει την εμπειρία του, σε άμεσες διεκδικήσεις ή οραματικό προγραμματισμό;
Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα στοιχειώδες πρόκριμα (υπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, της κοινωνίας) για όλους εκείνους που θέλουν να θέσουν υποψηφιότητα για δημόσιες και έμμισθες θέσεις; Τι να τον κάνω, (και τι να μου κάνει) ο επιστήμονας, ο δημόσιος υπάλληλος, που δεν έχει γνώση του ευρύτερου περιβάλλοντος, που δεν γνωρίζει τίποτα πέραν του γραφείου του;
Δεν είναι αυτό ένα από τα μειονεκτήματα της Πολιτείας μας που η Συνταγματική Αναθεώρηση θα έπρεπε να μελετήσει;