Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς

Και φυσικά μιλώ για τον γνωστό σε όλους μας πατέρα Γεώργιο Μπλάθρα εφημέριο του ιερού ναού Ευαγγελιστρίας Σπάρτης.

Την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019 πήγα με τη μητέρα μου και μία ξαδέρφη μου στο Β κοιμητήριο Σπάρτης να ανάψουμε το καντήλι στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Μετά από λίγο κατέφθασε ο παπα-Γιώργης με την οικογένειά του ,τον Λάζαρο και τον Αντώνη ο οποίος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας εδώ και χρόνια και τον έχει τόσα χρόνια στο σπίτι του σηκώνοντας το προσωπικό του σταυρό.

Απλά και ταπεινά μας χαιρέτησε και κατευθύνθηκε στον τάφο της γυναίκας του, φόρεσε το τριμμένο από τα πολλά τρισάγια που έχει ψάλλει πετραχήλι του και ταυτόχρονα γέμισε ένα μεγάλο ποτιστήρι να περιποιηθεί τις γλάστρες στον τάφο της κεκοιμημένης γυναίκας του. Μόνος του χωρίς να ζητήσει βοήθεια παρά τη μεγάλη του πλέον ηλικία. Εγώ προθυμοποιήθηκα να βοηθήσω και αμέσως αυτός δέχθηκε ταπεινά.

Ως συνήθως απλόχερα και από μόνος του προθυμοποιήθηκε να τελέσει τρισάγιο και σε άλλα άτομα που ήταν εκεί φυσικά αφιλοκερδώς. Ως γνωστόν δεν έχει πάρει ποτέ χρήματα από κανένα.Το αξιοσημείωτο όμως για το οποίο γράφω και το άρθρο είναι ότι αυτό το έκανε όχι μόνο σε άτομα γνωστά του αλλά και σε άγνωστα ,που έδωσε γνωριμία εκείνη τη στιγμή με τους συγγενείς που ήταν πάνω από τον τάφο και προθυμοποιηθηκε μόνος του να τελέσει το τρισάγιο χωρίς να του το ζητήσουν. Και το ακόμα πιο εκπληκτικό, το ίδιο έκανε και σε θανόντες που είχαν απάνω φρέσκο το χώμα και ας μην ήταν εκεί κανένας συγγενής τους! Όλα αυτά τα έκανε από μόνος του αυτόβούλα και με αγάπη για το συνάνθρωπο όχι για το θεαθήναι και να του πουν μπράβο, ένα μπράβο όμως που σου αξίζει πραγματικά! Τηρεί πιστά μία μεγάλη εντολή από τις εντολές που μας έχει δώσει ο Χριστός η οποία είναι να αγαπάμε τον συνάνθρωπο σαν τον εαυτό μας. Άλλωστε όπως λέει ένας μεγάλος Άγιος της εκκλησίας μας αν δεν αγαπήσουμε τον συνάνθρωπο τον οποίον βλέπουμε πως θα αγαπήσουμε τον Θεό τον οποίον δεν βλέπουμε;

Με πολύ αγάπη και υπερηφάνεια που είμαι βαφτιστήρι δικό σου και της συγχωρεμένη της γυναίκας σου Χριστίνας πρεσβυτέρας ελπίζοντας να έρθει σε γνώση σου το παρόν άρθρο, Αλατσάς Γεώργιος.

ΥΓ :Το βλέμμα σου πάντα αγέρωχο ατενίζει Αυτόν που δεν μπορούμε να δούμε εμείς…

Τον ίδιο το Θεό!