37 χρόνια πέρασαν από εκείνο το χάραμα του Σαββάτου της 1ης Οκτωβρίου 1983 που ο Έλληνας Σπαρταθλητής Γιάννης Κούρος έμπαινε θριαμβευτικά στη Σπάρτη. Τερμάτισε πρώτος σε 21 ώρες και 53’’ «πιάνοντας στον ύπνο» τον Δήμαρχο, όπως έγραψe στην πρώτη σελίδα η εφημερίδα «Τhe Τimes» του Λονδίνου, στις 3 Οκτωβρίου 1983. Η έκπληκτή και αγουροξυπνημένη Σπάρτη τον υποδέχεται με τιμές ήρωα.

Ο Παναγιώτης Τσιακίρης, πρώτος πρόεδρος του Διεθνούς Συνδέσμου έγραφε στο Λεύκωμα των 20 χρόνων: «Έτσι αρχίζει η λαμπρή πορεία του Σπάρταθλον στο παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα για να ακολουθήσει η ίδρυση του Διεθνούς Συνδέσμου ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ το 1984, που έμελλε να οδηγήσει τον αγώνα στην αναγόρευσή του ως κορυφαίας υπερμαραθώνιας διοργάνωσης παγκοσμίως.
Το Σπάρταθλον ενηλικιώθηκε, οργανώθηκε και καθιερώθηκε πλέον ως η μοναδική υπερμαραθώνια απόσταση που έχοντας εξακριβωμένο ιστορικό υπόβαθρο, παραμένει πιστή στα Ολυμπιακά Ιδεώδη και το «Ευ αγωνίζεσθαι»

Εκατοντάδες πλέον είναι οι πιστοί του αθλητές και αθλήτριες συρρέουν απ΄όλο τον κόσμο, κάθε Σεπτέμβρη, για να τρέξουν «στα βήματα του Φειδιππίδη» και να ανταμειφθούν με ένα στεφάνι αγριελιάς και να σβήσουμε τη δίψα τους με μια κούπα νερό από τον Ευρώτα, που τους προσφέρουν οι κοπέλες της Σπάρτης μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα»

37 χρόνια πέρασαν. Ο θεσμός του Σπάρταθλον έφερε στη Σπάρτη χιλιάδες δρομείς από τα πέρατα της γής και χιλιάδες ανθρώπους του αθλητισμού. Το Σπάρταθλον ταξίδεψε την Σπάρτη σε εκατοντάδες χώρες και κοινωνίες.

Σήμερα, η Σπάρτη αναρωτιέται αν έχει κάνει το χρέος της έναντι των δρομέων και της ιστορίας. Η συμβολή της και η προσφορά της μήπως θα έπρεπε να αναβαθμιστεί;
Ο ρόλος του Δήμου και της Σπαρτιατικής κοινωνίας μήπως πρέπει να γίνει πιο ουσιαστικός;

Πως θα μετουσιωθεί και θα ορθοτομήσει μηνύματα και διδάγματα κάτι που είναι πρωτόγνωρο, υπεραθλητές να τρέχουν για τον Φειδιππίδη αλλά να αγκαλιάζουν τον Λεωνίδα; Η πόλη πρέπει να «τρέξει» και αυτή και να καταστήσει τον Σπάρταθλον έναν θεσμό που αναπτύσσει και υποδέχεται με ιστορική συνέπεια. Ο αγώνας είναι πλέον κεφάλαιο της ιστορίας της πόλης. Οι Σπαρταθλητές δεν είναι φιλοξενούμενοι στην πόλη. Είναι φίλοι και αδέλφια της πόλης χάριν του Φειδιππίδη. Πότε θα βαδίσουμε στα χνάρια της ιστορίας με ακρίβεια και εντιμότητα.

Η Σπάρτη έχει μια μοναδική ευκαιρία κάθε σεπ΄τεμβριο, να αναδεικνύεται σε πόλη των πολιτών του κόσμου για την πίστη και αφοσίωσή της σε ότι πρέσβευε και υπηρετούσε ο Ημεροδρόμος της Ιστορίας. Κοντά, δίπλα και ανάμεσα σε όσα βιώνουμε ή οραματιζόμαστε για το Σπάρταθλον, μπορεί και πρέπει να σταθεί, με ευκρίνεια και ένταση τοπ Σπαρτιατικό ιδεώδες.

Στις φωτογραφίες θα δείτε τους Αγγλους πιλότους, εμπνευστές του Σπάρταθλον, την πρώτη εκκίνηση απο το Καλλιμάρμαρο, την Σπαρτιατοπούλα Γαρυφαλιά Γεωργακοπούλου να δίνει νερό στους νικητές. Θα δείτε τον δήμαρχο της πόλης Νίκο Σαχάμη και τον Δημοσθένη Ματάλα να στεφανώνουν τους νικητές. Θα δείτε τον κόσμο να υποδέχεται. Τον δρομέα να υπερβαίνει τον εαυτό του.
Η Σπάρτη λοιπόν πρέπει να υπερβεί τον εαυτό της και από απλός κι ευγενής υποδοχέας να γονιμοποιήσει τον άθλο, να πολλαπλασιάσει την αποδοχή, να διατρανώσει τις αρχές και τα ιδεώδη των προγόνων της Ελλάδας.
Είθε το Σπάρταθλον του 2020, σε ότι αφορά την στάση της πόλης, να έχει σφρίγος και δύναμη εμπνευσμένη από την επέτειο της Μάχης των Θερμοπυλών και ας είναι αυτή η αρχή για εδραίωση του θεσμού στην καρδιά, στο σώμα και το πνεύμα της σύγχρονης πόλης.

Για το υλικό συνεργάστηκε ο Δημήτρης Ψυχογιός.