ΚΟΥΚΑΚΙ. Στο Μάνη - Μάνη το σύγκλινο δίνει καπνιστό χαρακτήρα στις τσουχτές με το τηγανητό αβγό και το καμένο βούτυρο ή γίνεται συγκλινοκεφτέδες. Στο Dirty Μάνη, το «βρόμικο» αδερφάκι του, που μόλις άνοιξε έναν δρόμο παραπέρα, στο Κουκάκι, ψήνεται στη σχάρα, ψιλοκόβεται και μπαίνει σε πίτα, παρέα με πουρέ σύκου, λιαστή ντομάτα, αρωματικό τυρί βοτάνων, καπνιστή μελιτζάνα και ρόκα και γίνεται μανιάτικο στο χέρι. Πράγματι, η Μάνη όλο και βάζει τις πινελιές της στον γευστικό καμβά του καινούργιου, ελληνικού street food spot που μοιάζει με ντιζαϊνάτο μεταλλικό κουτί – ένα μπλε-βαθυπράσινο κοντέινερ που φύτρωσε ανάμεσα στις πολυκατοικίες και τις βιτρίνες των καταστημάτων και τραβάει το βλέμμα όσων περπατούν στη Δημητρακοπούλου.

Ο χώρος φέρει την υπογραφή των Mab Architects και παίζει με την ιδέα του μέσα-έξω: δεν υπάρχουν πόρτες, το δάπεδο είναι στρωμένο με κυβόλιθους κι ο ένας και μοναδικός πέτρινος τοίχος, βαμμένος στα λευκά, στα αριστερά της καντίνας παραπέμπει, τρόπον τινά, στα λιθόκτιστα σπίτια της Μάνης. Μπορείτε να πάρετε φαγητό to go, μπορείτε και να κάνετε μία σύντομη στάση είτε στα σκαμπό γύρω από την ανοικτή κουζίνα –είναι κίτρινα, ασορτί με το Mini Cooper του ’72 που βρίσκεται μονίμως παρκαρισμένο μπροστά της, και στον πάγκο και τα δυο χαμηλά τραπεζάκια που έχουν στήσει παραδίπλα.

Εκείνη η πίτα που λέγαμε παραπάνω (pita pocket την έχουν ονομάσει), τραγανή απέξω, μαλακή στο εσωτερικό, είναι... πολυμορφική. Σε μια άλλη εκδοχή που δοκίμασα παίζει με την ιδέα του μουσακά, μιξάροντας δύο διαφορετικά κομμάτια κρέατος, μοσχαρίσια ουρά και ελιά μπρεζέ, με μελιτζάνα, κολοκύθι, πατάτα, μανιτάρια, φρέσκια ντομάτα, μια κρέμα (πολύ ήπιας) κοπανιστής και γιαούρτι μυρωδικών, και πέρα από το ό,τι είναι πολύ ωραία ιδέα, είναι πολύ νόστιμη και χορταστική. Τη βρίσκεις δε και αλά χωριάτικη. Ή με πανσέτα μαγειρεμένη sous vide με τζίντζερ και οξύμελι. Ή με μπιφτέκι. Ο σεφ και συνιδιοκτήτης του ΜάνηΜάνη Αλέξανδρος Φουρούλης, ο οποίος έχει διαμορφώσει το γευστικό προφίλ του Dirty Μάνη, από δω το φέρνει, από κει το φέρνει, σου δίνει πολλές αφορμές για αυτοσχέδιο tasting στα (σχεδόν) όρθια.

Η Μάνη επιστρέφει με μια λιτή τριπλέτα. Απαρτίζεται από καλαμάκι από χοιρινό λαιμό, που έρχεται από τη Φάρμα Τσικάκης-Γιαννόπουλος, μια μικρή, παραδοσιακή χοιροτροφική μονάδα στους πρόποδες του Ταϋγετου, πάνω σε τραβηχτή πίτα –σαν να λέμε το μανιάτικο τηγανόψωμο – που τη φτιάχνουν επιτόπου, πασπαλισμένη με αφρίνα από το Ταίναρο, μια φέτα κεφαλοτύρι, που έρχεται με λίγο λεμονάκι σε χάρτινο κουτί. Μπορείτε βέβαια να πάρετε και κλασικό σουβλάκι, καλαμάκι (και κοτόπουλο) ή γύρο χοιρινό, είτε με πιτάκι, είτε τυλιχτό, με πικάντικη σάλτσα γιαουρτιού με σχοινόπρασο αντί για τζατζίκι και καραμελωμένο κρεμμύδι.

Ακόμη δεν άνοιξαν κι από ό,τι έμαθα έχουν ήδη στα σκαριά κάποιες σαλάτες, ενώ ετοιμάζονται να προσθέσουν στη γκάμα τους και κάποιους νέους συνδυασμούς, με καγιανά, με λουκάνικα κι όχι μόνο. Πέρα από το ότι είναι μια φρέσκια ιδέα, όλο αυτό δείχνει ότι εκτός από το να ψάχνουμε αλλού (και δεν λέω να μην ψάχνουμε) και στην περίπτωση του street food μπορούμε να αντλήσουμε υλικό και από τα δικά μας.

Dirty Μάνη Δημητρακοπούλου 5, Κουκάκι. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή,17.00-24.00

Πηγή: Έθνος