Την ανάγκη «να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη των προγόνων μας, αλλά και να διώξουμε μακριά τις σκέψεις του μίσους και της εκδίκησης», τονίζει σε δήλωσή του ο βουλευτής Λακωνίας Νεοκλής Κρητικός, ο οποίος θα εκπροσωπήσει την Βουλή των Ελλήνων στις εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των ελλήνων του Πόντου από τους τούρκους το 1919.

Σε δελτίο τύπου αναφέρονται τα εξής:

«...Δύναμή μας η ιστορία μας, οι ρίζες μας, το Εθνικό μας φρόνημα, η αδάμαστη Ελληνική ψυχή και το Ελληνικό πνεύμα με την παγκόσμια εκπροσώπηση του.

Την ανάγκη «να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη των προγόνων μας, αλλά και να διώξουμε μακριά τις σκέψεις του μίσους και της εκδίκησης», τονίζει ο βουλευτής Λακωνίας Νεοκλής Κρητικός, εκπροσωπώντας την Βουλή των Ελλήνων στην εκδήλωση για την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Eλλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό κράτος, η οποία καθιερώθηκε το 1998 με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων και τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου.

Ο εορτασμός αυτός έχει σκοπό να τονίσει ιδιαίτερα και να υπενθυμίζει τα γεγονότα της δραματικής περιόδου των διωγμών, της γενοκτονίας και του ξεριζωμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος που είχαν σαν αποτέλεσμα να μετατρέψουν τον λαό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας σε έναν λαό προσφύγων και διασποράς.

«Υπό τα δεδομένα αυτά εμείς, οι Έλληνες, αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι κατανοούμε, στο ακέραιο, την σημασία αυτής της Επετείου, οφείλουμε να αγωνισθούμε, αποφασισμένοι και υπό όρους αρραγούς ενότητας, ιδίως για την επίτευξη των εξής στόχων : Πρώτον, για ν’ αναγνωρισθεί διεθνώς η Γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας ως στίγμα βαρβαρότητας που θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην ανθρώπινη μνήμη, για το οποίο δεσμεύτηκε από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αναλαμβάνοντας προσωπική δέσμευση για τις κινήσεις που θα κάνει η Νέα Δημοκρατία αλλά και οι ευρωβουλευτές προκειμένου να προωθηθούν πρωτοβουλίες για την αναγνώριση της γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

Και, δεύτερον, για ν’ αναγκασθούν οι θύτες να εκφράσουν, τουλάχιστον, μιαν ειλικρινή αναδρομική συγγνώμη, αποκηρύσσοντας έτσι την ως τώρα ανίερη τακτική της αδίστακτης παραχάραξης των, κατά γενική ομολογία, αμάχητων ιστορικών τεκμηρίων». Γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο η μνήμη μπορεί να γίνει διδακτική, ώστε να αποτρέπονται στο διηνεκές «πράξεις αυτής της ωμότητας και βαρβαρότητας» που θίγουν «τον πυρήνα της αξίας του ανθρώπου» και υπονομεύουν την πορεία της ανθρωπότητας».