ΣΠΑΡΤΗ. Σε υψόμετρο 2.407 μέτρων και μετά ο Θεός… Η κορυφή του Ταύγετου είναι και κορυφή του μικρού μας κόσμου. Εκεί, όταν φτάσεις, δεν υπάρχει τίποτα πάνω από τη ματιά σου παρά μόνον ουρανός.

Κάτω απ’ αυτήν τα πάντα, μικρά και αθόρυβα.

Στις 20 Ιουλίου ένας προορισμός για ορειβάτες, πεζοπόρους, φυσιολάτρες και πιστούς. Το πέτρινο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην κορυφή της «πυραμίδας» του Ταύγετου.

Όταν φθάνεις εκεί «πιστεύεις» ότι αν ο Προφήτης διάλεξε μια κορυφή για την αναχώρησή του αυτή θα ήταν και όχι άλλη.

Χρόνια πολλά, τέτοιες μέρες, ανηφορίζουν εκατοντάδες πιστοί και «πιστοί» για την εμπειρία, για ένα κερί στον Άγιο, για μια ματιά στο ξημέρωμα του κόσμου.

Πύρινες όψεις την ημέρα, δεν σε αφήνουν να σκεφθείς τίποτα πέρα απ’ όσα σε αφήνει να δεις από το Αιγαίο έως το Ιόνιο…

Η νύκτα όμως, σοφότερη, γιατί ανάβει μπροστά σου την μικρότητα ακόμα και αυτής της πελώριας κορυφής… Βλέπεις ότι έβλεπαν οι πρόγονοί σου και θα βλέπουν οι απόγονοί σου. Μόνο το πεφταστέρι είναι δικό σου μυστικό…

Αϊ Λιάς Ταυγέτου. Λάκωνες και Μεσσήνιοι συναντιούνται εδώ κάθε χρόνο.

Έθιμο και ανάγκη τόσο της ψυχής όσο και του σώματος.

Δοκιμασία για πολλούς και στόχος ζωής γι άλλους.

Αύριο 19 Ιουλίου θα ανηφορίσουν στη ράχη του βουνού μικροί και μεγάλοι. Με μια χούφτα λιβάνι ανεβαίνουν με μια χεριά τσάι κατεβαίνουν.

Γεμάτη η καρδιά για έναν χρόνο. Για μια ζωή!

Ευχαριστούμε για το φωτογραφικό υλικό τον Παναγιώτη Νικολακάκο.