Γράφει η Μ.Α.Τ.

Κύριε Δήμαρχε, καλώς ήλθατε στην πόλη μας, καλώς ήλθατε στο Δήμο Σπάρτης. Μακάρι νάρθει καιρός να σας φωνάζουμε με το μικρό σας μόνο, δε γνωριζόμαστε όμως ακόμη, οπότε…. Κύριε Δήμαρχε, θα θέλαμε για λίγο την προσοχή σας.

Πρώτα απ’ όλα να σας ζητήσουμε μία χάρη. Μην παίρνετε ελικόπτερα και αεροπλάνα για να μας βλέπετε από ψηλά. Γιατί από ψηλά, ο κόσμος μοιάζει ζωγραφιά, που λέει και ο τραγουδιστής, και εμείς δεν είμαστε μια ΄΄ξέπνοη΄΄ ζωγραφιά, είμαστε απλοί καθημερινοί άνθρωποι, με τις οικογένειές μας, τις δουλειές μας, τις αναδουλειές μας, τα σπίτια μας, τα χωράφια μας, τις έγνοιες μας, τις ελπίδες μας . Σημειολογικά αν το δει και κάποιος, πάει και το μυαλό του πως μας κοιτάζετε ΄΄αφ΄υψηλού’’!!

Περπατήστε λοιπόν ανάμεσά μας, να συναντηθούμε να γνωριστούμε σιγά σιγά, περπατήστε στους δρόμους μας, δείτε τις όμορφες γωνιές της πόλης και των κοινοτήτων μας, δείτε και τις άσχημες έχουμε και απ’ αυτές, επισκεφτείτε τις ιστορικές γωνιές του Δήμου μας, το ξέρετε βέβαια πως σε τούτα τα μέρη περπατάει η Ιστορία, σε κάποια σημεία περιποιημένη [ ό,τι μπορεί κάνει και η Αρχαιολογία], σε άλλα ατημέλητη και ξεχασμένη. Θα διαψεύσετε παράλληλα, κύριε Δήμαρχε, και τις φήμες που σεργιανούν στην πόλη, και λένε, πως αμέσως μετά την ανάληψη του Δήμου το Σεπτέμβριο, θα αποχωρήσετε και θα πάτε για…...άλλες και σε άλλες πολιτείες!
Είναι πολλά τα…θέματά μας εδώ κάτω κύριε Δήμαρχε, θα έχετε ενημερωθεί υποθέτουμε. Ο κόσμος όλος μια σταλιά, ας είναι καλά η τεχνολογία, και εμείς ακούμε και διαβάζουμε για άλλες πόλεις που…εκτινάχτηκαν στο μέλλον, και εμείς εδώ ‘’ παρηγκωνισμένοι’’ φυλλορροούμε, και δε μας πρέπει!!!

Εκείνο που μας…καίει πάνω από όλα, είναι να ζούμε σε έναν τόπο φιλικό για όλους μας, σε μια πόλη ζωντανή και ενδιαφέρουσα κυρίως για τους νέους ανθρώπους, μια πόλη έξυπνη και ξύπνια, όπως λένε, να παραμείνουν όσοι έμειναν από ‘’πείσμα και τρέλλα’, να γυρίσουν όσοι έφυγαν, και πιστέψτε μας είναι πολλοί. Δεν είναι μόνο δικό σας θέμα τούτο το πρόβλημα, αλλά είναι και δικό σας, κύριε Δήμαρχε.

Το Μουσείο, που παραμένει πρώτο στις απαιτήσεις των πολιτών εδώ και χρόνια, είναι αδιαφιλονίκητα ένα μεγάλο μας θέμα. Δεν ξέρουμε ακόμη αν και πως και πόσο θα επηρεάσει τη ζωή του Δήμου μας, όμως μοιάζει παράταιρο, η Σπάρτη να είχε το πρώτο επαρχιακό μουσείο στην Ελλάδα επί Όθωνα, και να μην έχει σήμερα ένα σπίτι να στεγάσει την ιστορία της.

Πλάι στο Μουσείο, απαιτητικότερος ίσως στέκει ο Ευρώτας. Ναι, το ποτάμι ετούτο, γνωστό σ’ ολόκληρο τον κόσμο, είναι απίστευτο, τρέμει για την ύπαρξή του!! Κολυμπήσατε στα νερά του απ’ ότι μάθαμε, ίσως και να σας εκμυστηρεύτηκε τις αγωνίες του και τις αγωνίες μας, για το μέλλον του, για το φυσικό του πλούτο ολόγυρα, για τη σιδερένια του γέφυρα, για τον ανεξήγητο παραγκωνισμό του σε τούτη μονάχα την πόλη, αφού σε όλες τις πόλεις του κόσμου τα ποτάμια τους είναι και το κέντρο τους και το σημείο αναφοράς τους.

Από εκεί και πέρα τα θέματά μας, κύριε Δήμαρχε, αναμετρώνται για την κατάταξη. Η παιδεία μας, τα σχολεία μας και οι σχολές μας, η υγεία μας, το νοσοκομείο μας, τα αγροτικά μας προϊόντα, η ασφάλειά μας, η καθαριότητα και οι δημόσιοι χώροι, η ψυχαγωγία μας, η ζωή μας εν τέλει, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό και από τις δικές σας αποφάσεις.

Βαρύ το φορτίο σας κύριε Δήμαρχε, υποσχεθήκατε και εσείς πολλά, αλλά, από Σεπτέμβριο δε θα είσαστε ο Δήμαρχος ενός οποιουδήποτε μικρού επαρχιακού Δήμου, θα είσαστε ο Δήμαρχος Σπάρτης. Είναι σαν τίτλος…τιμής, κύριε Δήμαρχε, το ξέρετε ελπίζουμε.

Καλό κουράγιο λοιπόν, και καλή σας και καλή μας επιτυχία.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr