Δημοσίευση 24/5/19 - Μετακίνηση 25/5/19

Γράφει ο Χρήστος Αλεξάκος*

Στις δημοτικές εκλογές του 2014, οι δημότες της Σπάρτης έκαναν, στο Β Γύρο, την ανατροπή, στέλνοντας το Β. Βαλιώτη στο Δημαρχιακό θώκο. Σήμερα, σχεδόν 5 έτη μετά, κατάλαβαν πως τα πειράματα, αν και οφείλουν να πραγματοποιούνται για να δίνουν απαντήσεις, λύσεις, κλπ, μερικές φορές αποτυγχάνουν. Κάποια αποτυγχάνουν με μικρό αντίκτυπο ενώ κάποια άλλα αποτυγχάνουν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια.
Δυστυχώς για τη Σπάρτη και τα χωριά της, η περίπτωση Βαγγέλη Βαλιώτη ήταν οδυνηρή, από πολιτικής, πάντοτε, απόψεως.

Και ήταν οδυνηρή:
όχι γιατί μας διαπότισε με μια ομιχλώδη μιζέρια σοβιετικού τύπου,
όχι γιατί γεμίσαμε με κάδους σκουπιδιών τις εισόδους των πολυκατοικιών και όχι μόνον,
όχι γιατί οι κάτοικοι φορτώνουν τα σκουπίδια στα αυτοκίνητά τους αναζητώντας χώρο για να τα πετάξουν,
όχι γιατί αγόρασε χιλιάδες κάδους σκουπιδιών που ακόμα και σήμερα κάθονται αχρησιμοποίητοι, ουσιαστικά αποδεχόμενος την αποτυχία του απαράδεκτου συστήματός που εμπνεύστηκε,
όχι γιατί γίναμε ρεζίλι των σκυλιών πανελλαδικά και πανευρωπαϊκά και δεν μας αποκατέστησε,
όχι γιατί το ΚΕΕΜ μετατράπηκε από Κέντρο Εκπαίδευσης σε Τάγμα Εκπαίδευσης Οδηγών,
όχι γιατί χάσαμε ΤΕΙ και ΑΕΙ,
όχι γιατί αντί να αποκαταστήσει το ΧΑΔΑ Αφυσσού, ακόμα και σήμερα, στρουθοκαμηλίζει θάβοντας τα σκουπίδια με μπουλντόζες,
όχι γιατί από την πρώτη στιγμή που εξελέγη ξεγέλασε προκλητικά τους συνεργάτες του και συνεχίζει κατά συρροή να το πράττει,
όχι γιατί με το καλημέρα έκανε πράξη την αχαριστία,
όχι γιατί ο τρόπος διοίκησης του δήμου θύμιζε διοικητικό συμβούλιο ανοργάνωτου συλλόγου Γ’ κατηγορίας Τοπικού πρωταθλήματος,
όχι γιατί η προχειρότητα της δημοτικής αρχής ήταν επαναλαμβανόμενη αντί μειούμενη,
όχι γιατί ο παγκοσμίως γνωστός Δήμος Σπάρτης κατάντησε να διοικείται από βαρελόφρονες αιρετούς - λάτρεις του μεζέ εν ώρα υπηρεσίας - που δούλευαν όλες κι όλες τρεις ώρες τη μέρα αλλά αποφάσιζαν για όλα,
όχι γιατί από την πίσω πόρτα παρείσφρεαν διάφοροι περίεργοι ψευδοαριστεροί συμβουλάτορες υπονομεύοντας ακόμα και τις επίσημες αιρετές «γλάστρες» που περίμεναν να ανθίσουν ως δια μαγείας,
όχι γιατί υπήρξαν αιρετοί που δεν τους επιτρεπόταν να εκφράζουν τη γνώμη ή έστω την άποψή τους εντός του δημοτικού συμβουλίου,
όχι γιατί τις σημαντικές προτάσεις της αντιπολίτευσης τις αντιμετώπιζαν ως απειλή,
όχι γιατί δεν παραχώρησαν ως είχαν υποχρέωση γραφεία και γραμματέα στις παρατάξεις της Αντιπολίτευσης
όχι γιατί δεν μπορούν να συνδιοικήσουν ώριμα και αποτελεσματικά αν και διαρκώς ευαγγελίζονται την απλή αναλογική και τη σύνθεση δυνάμεων,
όχι γιατί η ψευτιά έχει γίνει δεύτερη φύσις,
όχι γιατί βιώνουμε την φαιδρότερη μικροπολιτική όλων των εποχών στο δήμο Σπάρτης κάνοντας πλάτες σε συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες ενώ τσακίζει τους κατοίκους του αστικού ιστού,
όχι γιατί σήμερα άλλα λέει και αποφασίζει και αύριο άλλα πράττει,
όχι γιατί, ίσως είναι ο μοναδικός δήμαρχος πανελλαδικά, όταν ερωτάται εντός δημοτικού συμβούλιου αντί να απαντήσει με σοβαρότητα κουνάει το κεφάλι του ανήμπορος και αξιολύπητος,
όχι γιατί δεν κατάφερε να αξιοποιήσει τους 3-4 / 5-6 σοβαρούς αιρετούς τους γιατί φοβόταν μην τον επισκιάσουν,
όχι γιατί ο μισός συνδυασμός του τον εγκατέλειψε,
όχι γιατί κατάφερε να προσβάλλει τα ήθη και τα έθιμα των νοικοκυραίων Σπαρτιατών της πόλης και των χωριών,
όχι γιατί υπερσυγκέντρωσε όλες τις αρμοδιότητες επάνω του, τινάζοντάς τα όλα στον αέρα,
όχι γιατί χρησιμοποίησε αυταρχικές μεθόδους διοίκησης έναντι των εργαζομένων του δήμου,
όχι γιατί δεν επέτρεψε το αυτοδιοίκητο στα νομικά πρόσωπα του δήμου Σπάρτης προσπαθώντας να ελέγξει μέχρι και τα δελτία τύπου που ήθελαν να εκδώσουν,
όχι γιατί η ιδεολογία του-σεβαστή όποια και να είναι κατά τα άλλα- είναι ασύμβατη με το ποιόν των Σπαρτιατών,
όχι γιατί ενώ παριστάνει τον πολιτικά ανεξάρτητο, την ίδια στιγμή τον υμνεί και τον υποστηρίζει η επίσημη εφημερίδα της παράταξης ΣΥΡΙΖΑ… και αυτός σπεύδει να το διαψεύσει,
όχι γιατί έχει την ιδεοληπτική μανία να εκμαυλίσει τον δήμο Σπάρτης σε αριστερό προπύργιο του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από έκτακτες επιχορηγήσεις που έλαβε και δήθεν χρήματα που ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΕΑΝ επανεκλεγεί δήμαρχος,
όχι γιατί πολιτεύεται με όρους δεκαετίας του ‘70,
όχι γιατί αντιμετώπισε τα ΜΜΕ με βάση ποια είναι φιλικά και ελεγχόμενα,
όχι γιατί στο νέο συνδυασμό του έχει υποψήφιους αιρετούς που δηλώνουν βροντερά πως είναι «φασίστες»,
όχι γιατί ενώ άκουγε τον Εθνικό ύμνο κατά την πορεία για τη Μακεδονία μας, αντί να σηκωθεί σε στάση προσοχής - ως πρώτος πολίτης της Σπάρτης - τον «τσάκωσαν» καθήμενο και χαμογελαστό.

Η εποχή «Βαγγέλη Βαλιώτη», ήταν οδυνηρή όχι για όλα παραπάνω. Ήταν οδυνηρή για ένα και μόνο λόγο: γιατί ο ίδιος, απέδειξε ότι δεν έχει τη στόφα του δημάρχου που θα μπορέσει να σηκώσει στις πλάτες του το βαρύτατο και παγκοσμίως γνωστό όνομα της Σπάρτης. Όσο και να προσπαθεί δεν θα τα καταφέρνει. Όσο και να προσπαθεί, τα αποτελέσματά του θα είναι αντιστρόφως ανάλογα από τα έργα του. Δυστυχώς για αυτόν είναι καταδικασμένος, ως πολιτικό πείραμα, να αποτυγχάνει γιατί θα προσπαθεί, διαρκώς, να αποδεικνύει πως αξίζει τον τίτλο του δημάρχου Σπάρτης. Τον «φοράει» ο τίτλος, δε τον «φοράει» αυτός.
Το πολιτικό πείραμα του Βαγγέλη Βαλιώτη έλαβε τέλος επειδή απέτυχε παταγωδώς.
Οφείλει να μείνει στην ιστορία ως μια κακή ανάμνηση και παράδειγμα προς αποφυγή.
Ας μην ξεχνάμε πως, τα πειράματα οφείλουν να πραγματοποιούνται σε ελεγχόμενο περιβάλλον διαφορετικά μπορούν να σε διαλύσουν. Προσπαθήσαμε να συνετίσουμε, να διορθώσουμε, να αλλάξουμε. Δεν το επέτρεψε και το πολέμησε ο Β. Βαλιώτης. Όλοι όσοι από εμάς είχαμε την ευθύνη, μικρή ή μεγάλη, για την διενέργεια του πολιτικού πειράματος του 2014, δεν έχουμε παρά να ζητήσουμε εμπράκτως συγνώμη κοιτώντας το παρόν αλλά και το μέλλον των παιδιών μας. Ως πολίτες ενωμένοι, με σύνεση και σοβαρότητα. Με λίγα λόγια και πολύ δουλειά. Επιλέγοντας ανθρώπους που ξέρουν τον τόπο αλλά και μπορούν, λόγω προδιαγραφών, να τον υποστηρίξουν και να τον βοηθήσουν. Η επιστροφή στην κανονικότητα εξαρτάται από εμάς και την ψήφο μας στις 26 Μαΐου του 2019.

*Δημοτικός Σύμβουλος Σπάρτης