ΣΠΑΡΤΗ. Πως θα μπορούσε ο Πέτρος Δούκας να συνεργαστεί με την Τασία Κανελλοπούλου όταν είναι ο άνθρωπος που διατύπωσε το εξής, για την πολύκροτη υπόθεση του Βατοπεδίου: «Η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ τότε (έστησε την υπόθεση του Βατοπεδίου). Μπορεί να είχε αυτός (ο Γιώργος Παπανδρέου) κάποιους που του το εισηγήθηκαν. Δεν ξέρω αν το «συνέλαβε» ο ίδιος. Θα είχε κάποιους από κάτω που του εισηγήθηκαν “έλα εδώ, βλέπουμε κάτι που είναι ευκαιρία να “ρίξουμε” την κυβέρνηση”».

Ποιος είναι ο Πέτρος Δούκας; Δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε σε βάθος.

Μεθαύριο είναι Κυριακή…

Δεκάδες δημοσιογράφοι (!) που τον φιλοξένησαν δεν τον ρώτησαν για όσα θα ήθελε ο δημότης Σπάρτης. Η κεντρική προεκλογική ομιλία του δεν ήταν κατατοπιστική.

Αν σας μένουν αναπάντητα ερωτηματικά θα σας βοηθούσε ίσως η καταγραφή κάποιων δεδομένων για τον τρόπο που σκέπτεται κι ενεργεί;

Aφου έκλεισε η πορεία του στην πολιτική σκηνή της χώρας, καταλήγει στη Σπάρτη, 67 χρόνια μόνιμος κάτοικος Αθηνών… Φθάνει εδώ με την φήμη ότι είναι παράκλητος, ωστόσο δεν καταφέρνει να στήσει ένα πλήρες ψηφοδέλτιο… Οξύμωρο;

Απολύσεις και φορολογία παντού…

Ο Πέτρος Δούκας έχει εδραιωμένη την άποψη ότι μια επιχείρηση προκειμένου να διασωθεί πρέπει να μπορεί να προχωρά σε ομαδικές απολύσεις. Πιστεύει ότι και στον Δημόσιο τομέα πρέπει να απολύονται οι υπάλληλοι που δεν αποδίδουν. Εκτιμά ότι το αφορολόγητο πρέπει να μειωθεί. Περισσότεροι Έλληνες πρέπει να πληρώνουν φόρους για να σωθεί η χώρα. Αυτά έχει πει ξεκάθαρα σε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις του σε ΜΜΕ των Αθηνών.

Είναι γνωστό ότι δύο υπογραφές του, ως υφυπουργός Οικονομικών, σχετικά με την περιουσία του Βατοπεδίου, άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου που «πήραν και σήκωσαν» την Κυβέρνηση Καραμανλή η οποία και τελικά κατέρρευσε, με τον Κώστα Καραμανλή να αναλαμβάνει, τότε, την πολιτική ευθύνη, για το «σκάνδαλο» όπως λεγόταν, του Βατοπεδίου. Πολλά αδικήματα παραγράφηκαν… Αθώοι οι κατηγορούμενοι.

Ταπεινή εργασία το μάζεμα της ελιάς…

Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών σημείωνε στην προσωπική ιστοσελίδα του ότι πρέπει να κληθούν οι άνεργοι να δουλέψουν όπου τους χρειάζεται η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο Ιδιωτικός Τομέας, χωρίς επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις που θα τους απασχολήσουν.

Προτείνει λοιπόν αν υπάρχει ανάγκη οι νέοι άνεργοι της χώρας να κάνουν έστω μια «ταπεινή» δουλειά, «από το να μαζεύουν ελιές ή άλλα αγροτικά προϊόντα, να καθαρίσουν τις παραλίες ή δρόμους, να φυτέψουν δένδρα, να κάνουν βοηθητικές εργασίες σε τεχνικά έργα, σε μαγαζιά, συνεργεία, επιχειρήσεις, ανάλογα με την ηλικία, τις δεξιότητες, την έφεση και την όρεξη του καθενός. Οι άνεργοι με την εθελοντική εργασία να ξετριφτούν, να μπούνε σε κάποια δράση, έστω και ταπεινή…»

Άραγε γνωρίζει ο Πέτρος Δούκας πόσο υπερήφανη εργασία είναι αυτή του λιομαζέματος στο χωράφι; Γιατί εσχάτως τον ακούμε να μιλά για την ευφυή Γεωργία… Δεν πιστεύουμε να εννοεί κάποιοι να βάλουν κάποιοι το «μυαλό» και κάποιοι την «πλάτη»..;

Σήμερα, 10 χρόνια μετά την σύντομη κυβερνητική καριέρα του, ο Πέτρος Δούκας, καταλήγει στη Σπάρτη για να διεκδικήσει τον Δήμο. Όπως λέει χαρακτηριστικά πολιτικός του αντίπαλος είναι αξιοπερίεργο αυτό που ισχυρίζεται ο Πέτρος Δούκας: «Ψηφίστε με δήμαρχο για να σας ανταποδώσω με τις γνωριμίες μου…».

Ενώ θα μπορούσε να έχει δώσει στη Σπάρτη αγαθά και οφέλη, που ισχυρίζεται ότι μπορεί, όλη την προηγούμενη 20ετία που ήταν στην κεντρική πολιτική σκηνή, υφυπουργός Οικονομικών και στέλεχος της διεθνούς οικογένειας των οικονομολόγων «δεν το έκανε… τα τελευταία 20 χρόνια…»

Κρυμμένη αλαζονεία…

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο κ. Δούκας αγαπά τη Σπάρτη. Άλλωστε λίγοι πολίτες στον κόσμο, που γνωρίζουν τη Σπάρτη, δεν την αγαπούν. Οι περισσότεροι τη λατρεύουν. Από το να αγαπάς όμως μια πόλη μέχρι το να καταθέσεις υποψηφιότητα, 50 μέρες πριν τις εκλογές, έχει μια απόσταση που επιτρέπει πολλές ερμηνείες, συλλογισμούς και υποθέσεις.

Είναι δικαίωμα του Πέτρου Δούκα να διεκδικεί την Δημαρχία με τον τρόπο που την διεκδικεί. Από τη στιγμή μάλιστα που βρήκε μια μαγιά συνδυασμού που τον υποδέχθηκε είχε και το κίνητρο.

Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να είχε προσέξει είναι τα «στοιχεία» που επέτρεψε να είναι δίπλα του και εν πολλοίς να τον εκπροσωπούν στις γωνιές και γειτονιές της πόλης. Γιατί πέρα από τους ικανούς και ενάρετους, άνδρες και γυναίκες που έχει δίπλα του, υπάρχουν κι εκείνοι που προσβάλουν και «ρυπαίνουν»…

Όσο και αν ο Πέτρος Δούκας θέλει να αναβιώσει τη Γερουσία και τον ρόλο που είχαν οι Ωβές (ομάδες πολιτών), στην Αρχαία Σπάρτη, πρέπει να αντιληφθεί ότι η αριστοκρατία της Σπάρτης, δηλαδή οι σημερινοί νοικοκυραίοι, άνθρωποι με αρχές και αξίες, είναι τόσο ευγενείς όσο και ταπεινοί. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν ανέχονται και δεν νομιμοποιούν ρυπαρούς τύπους, παράσιτα της καθημερινότητας, βωμολόχους και ξεδιάντροπους περιφερόμενους, που όχι μόνον δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα αλλά προσβάλουν ακόμα και στελέχη του ίδιου του συνδυασμού του Πέτρου Δούκα. Αυτούς, είδε κι έπαθε η πόλη να τους βγάλει στο περιθώριο που τους αναλογεί. Ο Π. Δούκας τους ξαναφέρνει μέσα… Για ποιο dream team μιλάει άραγε;

Ίσως η άγνοια, η βιασύνη του και η έλλειψη κώδικα συνεννόησης να επέτρεψε ώστε η υποψηφιότητα Δούκα να έχει πλέον πολλούς αρνητικούς αστερίσκους που τελικά επιδρούν καταλυτικά στην απομάκρυνση ακόμα και των αναποφάσιστων ψηφοφόρων της τελευταίας στιγμής. Οι «ευγενείς» τελικά δεν μπορούν να επιβιώσουν στο (αυτοδιοικητικό) περιβάλλον Δούκα.

Η επίφαση ευγενούς λόγου, η μικρή, φυσική, απόσταση από τον πολίτη και η απλούστευση διαδικασιών δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για έναν υποψήφιο όταν τα πάρα πάνω δεν έχουν κανόνες, ουσία και τέτοιο ήθος ώστε να μην προσβάλουν, να μην ταπεινώνουν και να μην αποσυντονίζουν τον πολίτη.

Μένος, πάθος και σκοπός…

Δυστυχώς η πρόταση του Πέτρου Δούκα δεν έχει σφρίγος αλλά μένος!

Δεν έχει δροσιά αλλά ψύχρα… Δεν έχει ήθος αλλά πάθος!

Δεν έχει όραμα, έχει έναν στόχο… Δεν έχει αφήγημα αλλά έναν σκοπό!

Πίσω από τον Πέτρο Δούκα, διακρίνονται επιμελώς κρυμμένοι «παίκτες» που συνηθίζουν να κινούν τα νήματα χωρίς να εκτίθενται. Όσοι έστησαν τον συνδυασμό του γιατί δεν βγαίνουν στο φώς; Είναι οι επιτήδειοι, που συνήθως είναι στα πράγματα και αποκαλύπτονται κατόπιν εορτής – και όχι πάντα. Δομημένα παρασκήνια… Μπροστά έχουν εκτεθεί άνθρωποι, είτε άξιοι, είτε απλοί και ανύποπτοι, είτε αδιάφοροι.

Η ευθύνη του Πέτρου Δούκα είναι μεγάλη.

Προσοχή! Όταν αναφέρεται στον γέροντα Παϊσιο.

Όταν δηλώνει ότι εκπροσωπεί το Τραπεζικό σύστημα που καταδυναστεύει την ελληνική κοινωνία.

Ειδικά όταν ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί το νέο. Μια ματιά στο ψηφοδέλτιο τον ακυρώνει αφού οι πρωτεργάτες του είναι ίσως οι παλαιότεροι στα αυτοδιοικητικά πράγματα της πόλης. Κι όπως έλεγε και το τραγούδι που ακουγόταν στην ομιλία του: Έρχονται οι μέρες του φωτός, μια εποχή τελειώνει, κι είσαι μόλις… (67 ετών;)

Aλλο διαλέγεις, άλλο παίρνεις...

Η κεντρική ομιλία του είχε μια παγκόσμια πρώτη: Πρώτη φορά έγινε παρουσίασε «Βιογραφικού» ενώπιον κοινού και σε δημόσια πλατεία… Στόχος η καριέρα στον Δήμο Σπάρτης.

Κι εκεί που είσαι έτοιμος να αποδεχθείς όλο αυτό το σκηνικό ως ιδιάζουσα πολιτική άποψη, έρχεται η αλεπού της Αυτοδιοίκησης να του αρπάξει μέσα από τα χέρια και πριν καν το χαρεί, μέρος της δύναμης και της δόξας του.

Προσοχή! Η υποψηφιότητα Δούκα μπορεί μόνον να επιφέρει, όχι να αποφέρει στον τόπο.