Γράφει ο Χρήστος Αλεξάκος*

Είναι γνωστό πως η συμβολή του Τουρισμού στην ελληνική οικονομία είναι εξαιρετικά δυναμική παρά τις τεράστιες δυσκολίες που έλαβαν χώρα τα τελευταία τέσσερα (4) έτη με τα capital controls, την αύξηση φορολογίας στο τουριστικό προϊόν, τις αδυναμίες έγκαιρης ολοκλήρωσης του ελληνικού μνημονιακού προγράμματος και τα αχρείαστα αντι-αναπτυξιακά δημοσιονομικά μέτρα. Συγκεκριμένα, για την Ελλάδα, το 90% των εσόδων του Τουρισμού, προέρχονται από το εξωτερικό ενώ στην περίοδο αιχμής του, απασχολεί λίγο παραπάνω από το 10% του εργατικού δυναμικού της χώρας και αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο τομέα σε αριθμό απασχολουμένων (βρίσκεται μετά το Εμπόριο και το σύνολο του Πρωτογενούς τομέα και μπροστά από τη Μεταποίηση και τον Δημόσιο Τομέα).
Το χειρότερο, ωστόσο, στοιχείο όλων είναι η υψηλή φορολογική επιβάρυνση του τουριστικού μας προϊόντος, ενός κατ’ εξοχήν εξαγωγικού προϊόντος και η οποία αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα στην προσπάθεια αυτή διότι επιβαρύνει υπέρμετρα την ανταγωνιστικότητα και τα κίνητρα για επιχειρείν καθώς και το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί σε όξυνση της εποχικότητας. Οι επιχειρήσεις, λειτουργούν για να εισφέρουν αδρά στο κράτος και όχι για να αμείβουν τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες.
Το επακόλουθο είναι, λίγο ή πολύ, γνωστό: ιδιαιτέρως μειωμένα κίνητρα για επιχειρείν και εργασία με το άθροισμα των καθαρών αμοιβών των εργαζομένων και των κερδών να είναι σχεδόν ισόποσα με το άθροισμα φόρων και εισφορών δηλαδή 38 δις ευρώ (αμοιβές- κέρδη) έναντι 34 δις (φόροι- εισφορές). Λίγο πιο δίπλα μας, στην Ισπανία η αντιστοιχία είναι 47 δις (αμοιβές- κέρδη) έναντι 24 δις (φόροι- εισφορές), στην Τουρκία 48 δις έναντι 3.5 δις και στην Κύπρο 55 έναντι 16. Εκεί οι επιχειρήσεις λειτουργούν για τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους και όχι για τα κρατικά και ασφαλιστικά έσοδα. Με άλλα λόγια ζήτω η πολιτική των τελευταίων τεσσάρων ετών, που, πρωτίστως, τιμωρεί τον επιχειρηματία αλλά πριμοδοτεί ή μάλλον αρέσκεται να μοιράζει επιδόματα στους ανελεύθερους-εξαρτημένους.
Εμείς εδώ στη Σπάρτη, αν και τα τελευταία δυο χρόνια η Δημοτική Αρχή του Βαγγέλη Βαλιώτη φλερτάρει έντονα με το ΣΥΡΙΖΑ του Αραχωβίτη, την ΑΝΑΣΑ του Κουμουνδούρου και τις έκτακτες παροχές τους, φαίνεται πως τα πήγαμε καλά.
Και τα πήγαμε καλά διότι το ανώτατο όργανο του Τουρισμού του δήμου Σπάρτης, ψηφίστηκε -ευτυχώς- ως προς την Προεδρία του, από το ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο. Η Επιτροπή Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου Σπάρτης, ξεκίνησε το έργο της τον Οκτώβριο 2014 και παρά τις αντιξοότητες, ο Πρόεδρος με τους λιγοστούς συνεργάτες του, κατάφερε με συγκεκριμένο πλάνο, έξυπνους και ήπιους χειρισμούς, να φέρει θετικά αποτελέσματα στον τόπο μας. Την τελευταία πενταετία λοιπόν, ενδεικτικά, έχουμε τα παρακάτω, ομολογουμένως καλά, αποτελέσματα, βάση της ΕΛΣΤΑΤ:

1-Αύξηση κατά 40% περίπου της επισκεψιμότητας στην Καστροπολιτεία του Μυστρά, δηλαδή από τους 89.165 στους 125.549 χιλιάδες επισκέπτες (παρά την υπέρογκη αύξηση του εισιτηρίου εισόδου από τα 5 στα 12 ευρώ από τον ανεκδιήγητο τέως Υπουργό Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ξυδάκη),
2-Αύξηση κατά περίπου 25% της επισκεψιμότητας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, δηλαδή από τους 7.238 στους 9.098 χιλιάδες επισκέπτες.
3-Αύξηση κατά 52% περίπου της επισκεψιμότητας στο Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού, δηλαδή από τους 15.266 στους 23.191 χιλιάδες επισκέπτες.
4-Αύξηση κατά 38% περίπου στον αριθμό των διανυκτερεύσεων στο Δήμο Σπάρτης, δηλαδή από τις 63.481 στις 87.525 χιλιάδες διανυκτερεύσεις με την πληρότητα κλινών να ενισχύεται κατά περίπου 8% (παρά την τεράστια εξάπλωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης καταλυμάτων διαμοιρασμού τύπου Airbnb κλπ).
Με βάση την παραπάνω πρόοδο που έχει κάνει ο Τουριστικός τομέας στο Δήμο Σπάρτης, που αναμφισβήτητα αποτελεί μόνο την αρχή, οφείλουμε, πλέον, να αντικρύσουμε σοβαρά τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Είναι ολοφάνερο πως, ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σελίδα και να προχωρήσουμε στην ίδρυση ενός ειδικού φορέα για θέματα Τουρισμού, π.χ Οργανισμού Τουρισμού ο οποίος θα μας περάσει στο επόμενο επίπεδο (τελευταία άκουσα με μεγάλη μου χαρά πως, προτίθεται να το πράξει ο κ. Αργειτάκος εφόσον εκλεγεί Δήμαρχος Σπάρτης).
Ο Οργανισμός αυτός θα δύναται να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη στρατηγική ενδυνάμωση του Σπαρτιατικού Τουριστικού Προϊόντος, εντός και εκτός συνόρων, καθώς και τη δημιουργία κινήτρων για τη υλοποίηση επενδύσεων στον τόπο μας, βασισμένων στο ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημά, που δεν είναι άλλο από την Παγκόσμια Σπάρτη και τον Επιβλητικό Μυστρά.

* Δημοτικός Σύμβουλος Σπάρτης, Πρόεδρος Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης Δήμου Σπάρτης (2014-2019)