ΣΠΑΡΤΗ. Ποιός να το φανταζόταν ότι για να μην επιστρέψει στον Δήμο Σπάρτης ο Σταύρος Αργειτάκος θα συμμαχούσαν οι: Γρηγόρης Αποστολάκος, Πέτρος Δούκας, Κώστας Φούρκας, Τασία Κανελλοπούλου, κ.α. Κοντά σε αυτούς βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ με το προσωπείο Βαλιώτη. Αυτό και μόνον αποτελεί μια, επι χάρτου, νίκη του Αργειτάκου έναντι αρκετών μικρών συστημάτων που τελικά ενώθηκαν για να τον ανατρέψουν αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν το καταφέρνουν. Δεν ενώθηκαν βέβαια στη λογική που πρότεινε το Κίνημα Πολιτών «Ελπίδα» και ο Χρήστος Αλεξάκος που μιλούσε για ένωση όλων των κεντροδεξιών δυνάμεων χάριν της Σπάρτης. Ενώθηκαν για να πολεμήσουν σάρκα από την σάρκα τους και ανθρώπους από τα σπίτια τους.

Ένας Γρηγόρης Αποστολάκος δραματικός που απ’ ότι λέγεται, για το ρήγμα που επέφερε στο δεξιό μέτωπο της Σπάρτης θα ανταμειφθεί απο τον Μητσοτάκη με θέση εξουσίας, αν η ΝΔ Κυβερνήσει...

Ένας Κώστας Φούρκας που δείχνει ότι είχε κράση για μάχη άρα κακώς εγκατέλειψε τη θέση της Αντιπολίτευσης στον Δήμο Σπάρτης, το 2011, εκεί που ηττήθηκε απο τον Σταύρο Αργειτάκο. Εκεί έπρεπε να δίνει τον αγώνα για κάτι καλύτερο και όχι σήμερα στο σκοτεινό παρασκήνιο της ομάδας Δούκα.

Μια Τασία Κανελλοπούλου που ενόψει αδυναμίας συγκρότησης συνδυασμού επέλεξε την διείσδυση στο μόρφωμα Αποστολάκου – Δούκα και τελικά «εξαπατήθηκε» και αποχώρησε στο παρά πέντε.

Ένας Πέτρος Δούκας που αφού εξηγήσει γιατί τόσοι Οικονομολόγοι, Υπουργοί Οικονομίας με διεθνείς σχέσεις και φιλίες και τόσα Τραπεζικά Δάνεια και Μνημόνια δεν διέσωσαν την ελληνική κοινωνία, στη συνέχεια θα πρέπει να διασκεδάσει την άποψη ότι αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα συνταξιούχου του κεντρικού πολιτικού συστήματος που ξαφνικά θυμήθηκε την πόλη από την οποία κατάγεται και την οποία μπορεί να βοηθήσει μόνον αν εκλεγεί Δήμαρχος της και σε καμία άλλη περίπτωση.

Δυστυχώς κοντά στα «ξερά» θα καούν και εκείνα τα «χλωρά» που αξίζουν και πρέπει να αναδειχθούν στα κοινά. Γιατί σε όλους τους συνδυασμούς υπάρχουν αξιόλογα πρόσωπα συμπολιτών.