Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας από τη μεταπολίτευση, η μνήμη οφείλει μια στάση στα δίσεκτα χρόνια (1967 – 1974) της δικτατορίας, που αποτελούν μαύρη σελίδα στη νεώτερη ιστορία μας. Τότε που μια μικρή ομάδα στρατιωτικών (χούντα) επικαλούμενη τον φόβο του κομμουνισμού (προκλητική σκοπιμότητα) οδήγησε μεσάνυχτα τα μηχανοκίνητα όπλα του στρατού, από την αποστολή που είχαν για τη φύλαξη και προστασία της χώρας από εξωτερικούς κινδύνους, στην κατάλυση του Συντάγματος και του πολιτεύματος εφαρμόζοντας σκληρά μέτρα φίμωσης και περιορισμού, φυλάκισης, εξορίας και βασανιστηρίων προκειμένου να επικρατήσει και να εδραιωθεί καταπατώντας και συντρίβοντας κάθε έννοια ανθρωπισμού, ελευθερίας και ατομικής αξιοπρέπειας.

Ήταν η περίοδος που οι ΗΠΑ διεύρυναν την επιρροή τους ανακαλύπτοντας και στηρίζοντας ντόπιες απόλυτα υποτακτικές μαριονέτες και στρατιωτικά ανδρείκελα, τα οποία είχαν δώσει ειδικές εξετάσεις (σαμποτάζ στον ΄Εβρο, με τη ζάχαρη σε στρατιωτικά οχήματα) και είχαν πάρει δελτίο καταλληλότητας συμπαρασύροντας και αφελείς «εθνικόφρονες» που χειροκροτούσαν και έσκυβαν μπροστά στις κάννες των πυροβόλων και τις αιχμηρές λόγχες των πραξικοπηματιών. Τότε που η υπερατλαντική κυριαρχία εκμεταλλευόμενη και τη συγκυρία προστάτευε και προωθούσε τα Αμερικανικά συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο. Τότε που απέναντι στα αυξανόμενα λαϊκά ιδεολογικά κινήματα αντέταξαν τη σιδηρά πειθαρχία και την αναγκαστική υποταγή, με την άσκηση ψυχολογικής και σωματικής βίας.

Είχε προηγηθεί πραγματικά μια έντονη πολιτική περίοδος, μετά από το βασιλικό πραξικόπημα της 15ης/7/1965, τη δημιουργία και στήσιμο της κυβέρνησης των αποστατών, αλλά η απόφαση των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων της Ε.Κ. και της Ε.Ρ.Ε. για εκλογές στις 28/5/1967 θα αποφόρτιζε την κατάσταση και θα επέφερε την ομαλότητα στον πολιτικό βίο. Εκείνη τη στιγμή οι αυτόκλητοι «σωτήρες» της πατρίδας θεώρησαν κατάλληλη την ευκαιρία (21/4/1967), δηλ. πριν από τις επερχόμενες εκλογές, επενδυμένοι με τα σιρίτια, τις μπότες και τα σπιρούνια και συνοδευόμενοι από μια λίστα δυτικών υποταγμένων να στρέψουν τα όπλα κατά της δημοκρατίας, να αρπάξουν βίαια την εξουσία και να εγκατασταθούν στα κυβερνητικά έδρανα του κράτους. Υπήρξαν αφεντικά με τη βούλα ξένων και ντόπιων ημετέρων και έτριζαν τα χαλίκια στην περπατησιά τους αδιαφορώντας για τα τραύματα, τα πληγώματα και τα ματώματα που είχαν επιφέρει σε ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, του λαού και της νεολαίας. Επεξεργάστηκαν και εφάρμοσαν συστήματα καταπίεσης και καταστολής, ιδεολογικού μηδενισμού, εξόντωσης και αφανισμού των απείθαρχων και των ανυπότακτων που τόλμησαν να τους αμφισβητήσουν ή να αντιδράσουν. Με τακτική προσέλευση στους ναούς και την ευλογία της εκκλησίας, έκαναν τον σταυρό τους, έβαζαν τη μάσκα της συγκίνησης και της κατάνυξης, αφού πρώτα τοποθέτησαν τον αρεστό τους Αρχιεπίσκοπο και επαναλάμβαναν το σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», την ώρα που στέναζαν τα μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας και τα ξερονήσια, ώστε να συμπληρωθεί η εικόνα της απόλυτης υποκρισίας.

Με το πρόσχημα ή την απατηλή ψευδαίσθηση ότι θα σώσουν τη χώρα, αλλά κυρίως για την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων ή και ατομικών αυταπατών αποκάλυψαν ένα σύνολο αντιλήψεων και αισθημάτων, συνειδησιακά συμπλέγματα κατωτερότητας και πνευματικής αναπηρίας, ψυχικής αστάθειας και αντιπάθειας που τους είχαν εμφυτευθεί, καλλιεργηθεί και εμπεδωθεί από την πολύχρονη περιχαράκωσή τους στους στρατώνες, από τις διδασκαλικές-κατηχητικές επιλεκτικές αρχές πιστοποιημένης νομιμοφροσύνης και της δημιουργίας ενός ιδιαίτερου και ξεχωριστού, με τάσεις κυριαρχίας συνδρόμου, που τους είχε οδηγήσει σε έναν άλλο κόσμο, τον δικό τους κόσμο αδυνατώντας να κατανοήσουν και να συμπορευθούν με την κοινωνία των πολιτών.

Σήμερα, μετά και από τη συσσωρευμένη εμπειρία και ενόψει διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων, με περίσκεψη, σύνεση, σοβαρότητα και συλλογισμό πρέπει να σταθούμε μπροστά στις νέες προκλήσεις. Με ώριμη σκέψη και μελετημένες αποφάσεις να πάρουμε θέση για τη μελλοντική πορεία της χώρας και να συμπορευθούμε με τις δυνάμεις της προόδου που θα επιδιώξουν και θα αγωνιστούν για το παραπέρα πλάτεμα και βάθεμα της δημοκρατίας και θα σταθούν απέναντι σε εκείνους που εποφθαλμιούν τη συρρίκνωση ή και την κατάλυσή της. Τα προβλήματα είναι σύνθετα και περίπλοκα και δεν αντιμετωπίζονται με το «αποφασίζομεν και διατάζομεν», κάτι που δεν έγινε παλιότερα, που όχι μόνο δεν λύθηκαν, αλλά αντίθετα πολλαπλασιάστηκαν και οξύνθηκαν και κατέληξαν σε τραγικά αποτελέσματα. Τα γεγονότα του Ιούλη του 1974 και η τραγωδία της Κύπρου, που ενορχηστρώθηκαν από τον μαέστρο Αμερικανό υπουργό εξωτερικών Χένρυ Κίσινγκερ και εκτελέστηκαν με εντολή της χούντας των Αθηνών, με τους δεκάδες νεκρούς και τους εκατοντάδες αγνοούμενους σημάδεψαν την εποχή. Το μαρτυρικό νησί έμελλε για μια ακόμη φορά, μετά από τις αλλεπάλληλες εξεγέρσεις και τα αιματηρά γεγονότα από την αντίσταση απέναντι στην Αγγλική κατοχή, να πληρώσει βαρύ τίμημα με την εισβολή του Αττίλα και τη διχοτόμηση.

Η πλήρης αποκάλυψη της εμπλοκής των ΗΠΑ στη στρατοκρατούμενη Ελλάδα και στα γεγονότα στην Κύπρο επιβεβαιώνονται στις 18 Νοέμβρη 1999 κατά την επίσημη επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπιλ Κλίντον στην Ελλάδα, ο οποίος αναγνώρισε τη στήριξη της χώρας του στη χούντα και ζήτησε συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό.

Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω το παρελθόν, χωρίς να το ξεχνάμε όμως, και να βαδίσουμε ενωμένοι με μεγαλύτερη αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση. Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος ούτε από τα δεξιά, ούτε από τα αριστερά, ούτε από οπουδήποτε αλλού, μέσα ή έξω και θα ασκήσουμε, αν χρειαστεί, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας που αναφέρονται στο άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος (ακροτελεύτια διάταξη), σύμφωνα με το οποίο: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία». (Στο τότε Σύνταγμα αντίστοιχο άρθρο ήταν το 114).

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr