Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς*

Αυτό το άρθρο αποφάσισα να το γράψω όταν στις ειδήσεις τηλεοπτικού σταθμού την περασμένη εβδομάδα είδα κάτι που με συγκίνησε.

Αστυνομικοί της ομάδας Δίας και Ζήτα προπορεύονται ,από πίσω ακολουθεί ένα περιπολικό και από πίσω ένα ταξί. Τι έχει συμβεί; Στο ταξί επιβαίνει παιδί με επιληπτική κρίση στο οποίο σχεδόν του έχει κοπεί η ανάσα και κινδυνεύει η ζωή του. Η κίνηση είναι αφόρητη καθώς βρισκόμαστε σε ώρα αιχμής και τα νοσοκομεία Παίδων είναι μακριά. Οπότε ζητείται η συμβολή της αστυνομίας και σε μία διασταύρωση προσυνεννοημένα περιμένουν οι αστυνομικές δυνάμεις για να ανοίξουν το δρόμο. Μία απόσταση που κανονικά θέλει να διανυθεί υπό τέτοιες συνθήκες σε 40 λεπτά τουλάχιστον ,γίνεται σε 11 λεπτά δηλαδή τέσσερις φορές μικρότερος χρόνος.Ο στόχος επιτευχθεί το παιδί δέχεται τις πρώτες βοήθειες και αυτή τη στιγμή είναι χαρούμενο μαζί με τους γονείς του.
Τι συγκινητική στιγμή ήταν αυτή που ένας αστυνομικός φορώντας το αλεξίσφαιρο γιλέκο του και έχοντας δεξιά στη μέση του το όπλο του δείχνει τρυφερότητα, παίρνει αγκαλιά το παιδί και το μεταφέρει ο ίδιος χωρίς να περιμένει φορίο γιατί οι στιγμές ήταν κρίσιμες, στο ιατρείο των επειγόντων…
Μπράβο στα παιδιά της Ελληνικής αστυνομίας!

Με αφορμή τα παραπάνω θέλω να πω και τα κάτωθι. Είναι ένα παρεξηγημένο σώμα καθώς μπορεί να κάνει την πιο απλή και κοινωνικού χαρακτήρα κίνηση, όπως να κληθεί να δώσει ακόμα και ένα ποτήρι νερό σε μία ανήμπορη γιαγιά, αλλά και σκληρές κινήσεις για τις οποίες εδώ πρέπει να πούμε πως δεν ευθύνονται οι ίδιοι αλλά αυτοί που καταγγέλλουν και αναγκαστικά πρέπει η αστυνομία να ενεργήσει τα νόμιμα και βλέπουμε για παράδειγμα ηλικιωμένες γυναίκες , μαχητές της ζωής,επειδή πουλάνε λίγα χόρτα για να βγάλουνε 5-10 ευρώ να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ να βρίσκονται στα αστυνομικά τμήματα. Εδώ ξανατονίζω φταίνε οι καταγγέλλοντες ,όχι η αστυνομία που δέχεται τις καταγγελίες και αναγκαστικά πρέπει να τις εξετάσει.

Βέβαια έρχονται αντιμέτωποι και με τους πλέον βαριούς εγκληματίες ,ληστές τραπεζών ,τρομοκράτες και αναπάσα στιγμή μπορούν να δεχθούν επίθεση. Για αυτό χρειάζονται την κατανόηση και τις προσευχές όλων μας.
Είναι ικανοί για τα πάντα αρκεί να τους δοθεί άνωθεν εντολή. Και σε αυτό το σημείο αναφέρομαι στο άβατο των Εξαρχείων το οποίο πρέπει να παύσει να υφίσταται καθώς τα υλικά και το έμψυχο δυναμικό για να επιτευχθεί αυτό υπάρχει . Η πολιτική βούληση υπάρχει;

Τέλος να τονίσω ότι το άρθρο μου και εξαιρεί όσους πιστεύουν πως επειδή έχουν έναν ασύρματο στο χέρι και ένα όπλο πιστεύουν ότι είναι οι ρόμποκοπ, οι κακώς νοούμενα επιβολείς της τάξης και οι οποίοι προβαίνουν σε συμπεριφορές που δεν τιμούν το υπόλοιπο σώμα και για αυτό πρέπει να βλέπουν την πόρτα της εξόδου από το σώμα το οποίο δεν υπηρετούν αλλά προσβάλλουν με τη συμπεριφορά τους. Τέτοια άτομα είναι λίγα και μικρό ποσοστό σε σχέση με το γενικότερο σύνολο των υπηρετούντων στο σώμα για αυτό πρέπει οι λίγοι να μην αμαυρώνουν τους πολλούς.

*Μαθηματικός

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr