Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Ένα ­ολοκληρωμένο και σωστά σχεδιασμένο αστικό οδικό δίκτυο αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη λύση του κυκλοφοριακού προβλήματος των σύγχρονων πόλεων, την ολόπλευρη ανάπτυξή τους, την τόνωση της τοπικής αγοράς, τη γρήγορη και ασφαλή μετακίνηση των πολιτών, την αποφυγή ρύπανσης (ατμοσφαιρικής, ηχητικής κλπ), την αρμονική οικιστική ανάπτυξη, την υψηλή ποιότητα ζωής των πολιτών, την παράπλευρη ανάπτυξη κοινόχρηστων χώρων κ.α.

Πολλές πόλεις που έχουν αντιληφθεί αυτήν την βασική προϋπόθεση ανάπτυξης σχεδιάζουν και υλοποιούν δράσεις, οι οποίες (μεταξύ άλλων) περιλαμβάνουν γενναία προγράμματα διανοίξεων οδών, που (για διάφορους λόγους) παρέμεναν αδιάνοιχτες και δημιουργούσαν κυκλοφοριακούς «γόρδιους δεσμούς» με αλυσιδωτά αρνητικά αποτελέσματα.

Αυτή βεβαίως είναι μια τολμηρή δημοτική πολιτική που αδιαφορεί για το κακώς εννοούμενο πρόσκαιρο πολιτικό κόστος και βάζει πάνω από τα στενά ιδιωτικά συμφέροντα (όσο «ισχυρά» κι αν είναι) το κοινωνικό όφελος.

Η Σπάρτη, αν κι ευτύχησε να έχει το υποδειγματικό βαυαρικό σχέδιο που της επέτρεψε να αποκτήσει μια θαυμαστή βάση πολεοδομικής και ρυμοτομικής ανάπτυξης, με ευθύνη (διαχρονικά) των εκάστοτε δημοτικών αρχών της επέτρεψε να παραβιασθεί κατάφωρα το σχέδιο αυτό, με αποτέλεσμα ΜΟΝΟ ένα μέρος του, σήμερα, να εξακολουθεί να υφίσταται και να λειτουργεί στην προοπτική του σχεδιασμού και του οραματισμού των Βαυαρών.

Αυτή η ρυμοτομική – πολεοδομική εκτροπή επέτρεψε να γίνεται η επέκταση της πόλης με έναν τυχαίο «αραχνοειδή» σχεδιασμό, που τον επέβαλε (και τον επιβάλλει) η υφιστάμενη πραγματικότητα, ενώ, παράλληλα, δρόμοι προβλεπόμενοι από το σχέδιο της πόλης έχουν καταπατηθεί κι εξαιτίας της αδιαφορίας, της ατολμίας ή και της κάλυψης δημοτικών αρχών έχουν νομιμοποιηθεί ως ιδιοκτησίες!!!

Σήμερα, εξαιτίας αυτών των ανεύθυνων δημοτικών πολιτικών, υπάρχει μια πλειάδα οδών μέσα στη Σπάρτη που παραμένουν αδιάνοιχτες κι επιτρέπουν (μαζί με άλλες σημαντικές αιτίες) να γιγαντώνεται διαρκώς το κυκλοφοριακό πρόβλημα και να γίνεται δύσκολη η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης Κυκλοφοριακής Μελέτης και μιας Μελέτης ευρέων Πεζοδρομήσεων, που θα ανακούφιζε τη Σπάρτη και θα της έδινε αποφασιστική αναπτυξιακή ώθηση.

Η Σπάρτη πρέπει, επιτέλους, να βαδίσει κι αυτή πάνω σε δρόμους ανάπτυξης που ήδη βαδίζουν άλλοι δήμοι. Ειδικά στο θέμα αυτό χρειάζεται μια δημοτική αρχή που θα αποτυπώσει με σαφήνεια και πληρότητα την υπάρχουσα κατάσταση από πλευράς αδιάνοιχτων οδών και στη συνέχεια θα ιεραρχήσει ένα στρατηγικό – ολοκληρωμένο σχέδιο διάνοιξης τους, το οποίο θα υλοποιηθεί με συνέχεια και συνέπεια, ώστε ο «κόμπος» απ’ το λαιμό της Σπάρτης να λυθεί και η πόλη ν’ αναπνεύσει και να εξανθρωπιστεί.