Να καθαρίσουμε τον εαυτό μας διαμέσου της ελεημοσύνης

Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς*

Αυτή η προτροπή του τίτλου μπορεί να είναι μία προτροπή δική μου ,βγαλμένη όμως από τα ιερά κείμενα που ψάλλαμε την Κυριακή 17 Μαρτίου το απόγευμα στον δεύτερο κατανυκτικό εσπερινό στον ιερό ναό του Οσίου Νίκωνος ,χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου και ποιμενάρχη μας κυρίου κυρίου Ευσταθίου.

Συγκεκριμένα αναφέρομαι στο εξής απόσπασμα:

Δεῦτε ἐκκαθάρωμεν ἑαυτούς, ἐν ἐλεημοσύναις καὶ οἰκτιρμοῖς πενήτων, μὴ σαλπίζοντες, μὴ δημοσιεύοντες ἡμῶν τὴν εὐποιΐαν, μὴ ἐπιγνώτω ἡ ἀριστερά, τῆς δεξιᾶς τὸ ἔργον, μὴ σκορπίσῃ ἡ κενοδοξία, τὸν καρπὸν τῆς ἐλεημοσύνης, ἀλλ’ ἐν κρυπτῷ, τῷ τὰ κρυπτὰ εἰδότι κράξωμεν, Πάτερ, ἄφες τὰ παραπτώματα ἡμῶν, ὡς φιλάνθρωπος.

Αυτό το απόσπασμα λοιπόν μας προτρέπει να σπεύσουμε να καθαρίσουμε τον εαυτό μας,γιατί πλησιάζει το Πάσχα και θα πρέπει με καθαρή την ψυχή να κοινωνήσουμε και να πετάξουμε μακριά τις αμαρτίες μας με την καθοδήγηση του πνευματικού μας. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η ελεημοσύνη όπως μας λέει και το συγκεκριμένο απόσπασμα, δείχνοντας κατανόηση στον πόνο των συνανθρώπων μας. Αλλά πώς να γίνεται η ελεημοσύνη; Aπαντουν οι επόμενοι στίχοι που μας λένε ότι η ελεημοσύνη γίνεται απλά ,αθόρυβα και ταπεινά .Όχι διατυμπανίζοντας την πράξη μας, αλλά χωρίς να την σαλπισουμε, χωρίς να βγούμε δηλαδή ,όπως θα λέγαμε στις μέρες μας λαϊκά ,με την ντουντούκα να το πούμε δεξιά και αριστερά. Ακριβώς το αντίθετο μας προτρέπουν οι στίχοι ,το ένα μας χέρι να μη γνωρίζει την ελεημοσύνη που έκανε το άλλο,γιατί αν δεν γίνει έτσι αλλά γίνει με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο ,τότε αυτό δείχνει υπερηφάνεια, εγωισμό ,κενοδοξία και μία πράξη που δεν γίνεται με αγάπη για τον συνάνθρωπο αλλά με αγάπη στο εγώ μας και για την προβολή και επίδειξη του εαυτού μας. Και στο τέλος , μετά την αθόρυβη ελεημοσύνη μας, ας προσευχηθούμε προς τον Θεό μας:Πατέρα μας σε παρακαλούμε συγχώρεσέ μας τις αμαρτίες μας!

Άλλωστε όλοι βλέπουμε τα δελτία ειδήσεων και όλοι ξέρουμε την πραγματικότητα στην οποία ζούμε και ότι υπάρχουν άτομα με πολλές ανάγκες. Να θυμόμαστε αυτό που τόνισε στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης μας κ κ Ευστάθιος. “Καλύτερα να είμαστε μέσα στην εκκλησία και ας πέφτουμε παρά έξω από αυτήν και όρθιοι”. Το τέλειο είναι τα λόγια να ακολουθούν τα έργα αλλά αυτό για τους περισσότερους από εμάς εξαιτίας των πολλών πειρασμών, δεν είναι κατορθωτό γιατί είμαστε πτωτικοί. Καλύτερα όμως να είμαστε μέσα στην αγκαλιά και τη διδασκαλία της εκκλησίας ,ας πέφτουμε και να ξανασηκωνόμαστε, παρά να είμαστε έξω από αυτήν πιστεύοντας αλλά αντί άλλων έχοντας χάσει σίγουρα το καράβι της Σωτηρίας.

*Μαθηματικός