Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Στον 18ο αιώνα οι αγρότες και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα των πόλεων ζούσαν σε συνθήκες άθλιες ενώ η άρχουσα τάξη (βιομήχανοι, τραπεζίτες, μεγαλέμποροι) δυνάμωνε διαρκώς τη θέση της , οι αριστοκράτες προσπαθούσαν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και η απόλυτη μοναρχία κυριαρχούσε σ’ όλα , σχεδόν , τα κράτη της Ευρώπης . Ήταν τότε που σαν ανάγκη της κοινωνίας γεννήθηκε η Αριστερά . «Πρόγονός της υπήρξε το τρίλημμα : «πρόοδος , παράδοση ή παρακμή». Ο δημοκράτης αριστερός Κοντορσέ απάντησε : πρόοδος . Η θρησκευτική Δεξιά απάντησε : παράδοση . Και ο ριζοσπάστης Ρουσσώ απάντησε : και πρόοδος και παρακμή . Έτσι άνοιξε , από τότε , μια συζήτηση , η οποία συνεχίζεται ως σήμερα».

Μέσα στο πέρασμα των χρόνων , παρά τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελέστηκαν παντού και παρά τον ανηλεή πόλεμο που δέχτηκε η Αριστερά ως Ιδέα , εξακολουθεί , ΚΑΙ σήμερα , να παραμένει το αντίπαλο δέος απέναντι στη συντήρηση . Διότι η Αριστερά ξεπερνά κόμματα και πρόσωπα . Ήταν , είναι και θα είναι το αποκούμπι και η ελπίδα των φτωχών , των αδικημένων , των απελπισμένων και των εκμεταλλευόμενων του κόσμου μας . Από την Αριστερά και μόνο οι «αποκάτω» περιμένουν τη νέα κοινωνία της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης , όπου θα έχει καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τα μέσα παραγωγής θα έχουν περάσει στα χέρια της κοινωνίας .

Στη χώρα μας η Αριστερά , ως ιδέα , δέχτηκε ένα ακόμα πολιτικό χτύπημα , μετά την κατάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ : Ένα κόμμα , το οποίο προσδιοριζόταν ως «αριστερό» και ως εκφραστής λαϊκών συμφερόντων και διεκδικήσεων , όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση , ακολούθησε την ίδια πολιτική με τη δεξιά , υπογράφοντας μνημόνια και παραδίδοντας τα κλειδιά της χώρας σε υπερεθνικά κέντρα εξουσίας και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα . Μπορεί ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ εξουσιαστές να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες χρησιμοποιώντας αριστερή ρητορεία , αλλά ο κόσμος της πραγματικής αριστεράς και οι μη προνομιούχοι γνωρίζουν καλά πως ένα κόμμα καθορίζεται από τις θέσεις και τη στάση του απέναντι στο άτομο , την κοινωνία και την Ιστορία κι όχι από φανφάρες και ψευτο-αριστερές παρόλες . Την πολιτική αυτή πανωλεθρία που συντελέστηκε το 2015 , προσπαθεί να αξιοποιήσει , όχι μόνο κομματικά αλλά και ιδεολογικά , η ΝΔ , η οποία δεν παύει να μιλά για χρεωκοπία της Αριστεράς , ώστε να την καταστήσει αναξιόπιστη και να την εξοβελίσει από την ελληνική κοινωνία , συμμετέχοντας στο παγκόσμιο παιχνίδι του συντηρητισμού , που καθοδηγείται και πατρονάρεται από τις ΗΠΑ , ώστε να μη μείνει , σε καμιά γωνιά του πλανήτη , έστω και μια μικρή εστία αριστερής ιδεολογίας και έκφρασης .

Γι’ αυτό , πέρα από το επίπεδο της πολιτικής , η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ως εξουσία , είναι που «μπάταρε μονόπαντα» στην εξυπηρέτηση της αστικής πολιτικής στο ελληνικό και ευρωπαϊκό πεδίο , εξέθεσε την Αριστερά κι ενδυνάμωσε το οπλοστάσιο της δεξιάς στον αέναο αγώνα της κατά της αριστερής ιδεολογίας , ώστε να καταστούν αιώνιοι , απαράβατοι και αδιαμφισβήτητοι οι κανόνες του καπιταλισμού .
Παρ’ όλα αυτά η Αριστερά ΚΑΙ στην Ελλάδα δεν θα πεθάνει όσο θα υπάρχουν εκείνοι που την έχουν ανάγκη και που είναι κοινωνική πλειοψηφία .

Οι δυνάμεις εκείνες που βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με τον νεοφιλελευθερισμό, τα Μνημόνια και τους πολιτικούς τους εκφραστές θα βρουν τρόπο να επανασυγκροτηθούν , να οργανώσουν τις λαϊκές δυνάμεις σε μια κατεύθυνση αντιμνημονιακού χαρακτήρα και αντικαπιταλιστικού προσανατολισμού και να μεταστρέψουν προς τα αριστερά την ελληνική κοινωνία .

Δεν είναι η παραφροσύνη , μα το τέλος της παραφροσύνης .
Δεν είναι το χάος , μα η τάξη.
Είναι το απλό που είναι δύσκολο να γίνει .
Μπέρτολτ Μπρεχτ