Έγραψα χθες:

«Για ποιά Ελλάδα μιλάμε;

Το πρόβλημα είναι ο Καμμένος που περιφέρεται γύρω από τον Τσίπρα ή ο δεξιός ψηφοφόρος που μπαινοβγαίνει στο γραφείο του Αραχωβίτη;

Μάθαμε τα παιδιά μας αντί να κρατούν κερί, λουλούδι και ντουντούκα να λατρεύουν το κινητό τηλέφωνό τους.

Το καύχημα σε αυτή τη χώρα είναι ο Καργάκος ή ο Γαβαλάς με το φέσι και το τσαρούχι;

Γνωρίζουμε τον Τσιτσιπά αλλά αγνοούμε τον Κατσίφα…

Ο Ζακ να δικαιωθεί αλλά η η Φώφη στα αζήτητα…

Ευθύνη έναντι της Ιστορίας, της Χώρας, του Έθνους, της Αλήθειας και των παιδιών μας έχουμε άπαντες οι νεοέλληνες που μιλάμε για…Ελλάδα».

Σε αυτό το σχόλιο πήρα της εξής απάντηση από την Ν.Ε. του Σύριζα:

«Για ποιά Ελλάδα; Ας γνωρίζει ο συντάκτης της δημοσίευσης πως ο Λάκωνας υπουργός, εδώ και τέσσερα χρόνια, συναντά στο γραφείο του πολίτες, όπως, πέρα απο υποχρεωμένος, είναι πρόθυμος να δέχεται, και ΟΧΙ ως ψηφοφόρους.... Να μας πει ένας, έστω ένας που μπήκε στο γραφείο του η στο γραφείο της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ και ρωτήθηκε τι έχει ψηφίσει ή τι προτίθεται να ψηφίσει.

Όντως....για ποια Ελλάδα μιλάμε; Και ποια θέλουμε; Αυτήν όπου ο πολίτης δεν αντιμετωπίζεται ως ψηφοφόρος ή για αυτήν που επιθυμεί να επιστρέψει ο συγγραφέας της παραπάνω δημοσίευσης;»

Για μια ακόμα φορά η ΝΕ του Σύριζα είναι εκτός θέματος. Ωστόσο χαίρομαι που της δίνουμε την ευκαιρία να εκφράσει την άποψή της και τον καημό της στο notospress.gr, το ΜΜΕ του οποίου αγνοεί την ύπαρξη και τον ρόλο.

Επιμένω. «Το πρόβλημα δεν είναι αν ο Καμμένος πάλλεται ανάμεσα στην στήριξη ή την απόσυρση από την Κυβέρνηση. Το πρόβλημα είναι ότι πολίτες που τον κρίνουν είναι αυτοί που αν και είναι δεξιοί ζητούν σήμερα το ρουσφέτι στα Κυβερνητικά βουλευτικά γραφεία… Αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα. Τους αριστερούς τους διόριζε η ΝΔ και τους δεξιούς το ΠαΣοΚ... Αυτοί οι πολίτες λοιπόν δεν δικαιούνται να κρίνουν τον Καμμένο και κανέναν Καμμένο!»

Ο νοών νοείτω που λέει και ο Βούτσης.

Ο λάκκος των δαιμόνων