Σήμερα εγώ ο/η εκπαιδευτικός ΑΠΕΡΓΩ.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί είναι ο μόνος τρόπος που μου απέμεινε να εκφράσω την αγανάκτησή μου.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί έκανα την περιπλάνηση τρόπο ζωής, για να έρθει τώρα μετά από 10 χρόνια ένας κύριος για να μου πει ότι είμαι μεγάλη/ος και δεν έχω κατοχυρωμένο δικαίωμα να δουλέψω του χρόνου.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί κάθε Σεπτέμβρη περιμένω να δω που θα φτιάξω για 9 μήνες τη ζωή μου. Μια ζωή με ημερομηνία λήξης.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί πρακτικά δεν έχω το δικαίωμα να κάνω οικογένεια γιατί δεν ξέρω σε ποια πόλη, χωριό, νησί θα βγάλω τον επόμενο χειμώνα.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί μετά από 10 χρόνια στις σχολικές αίθουσες κρίνομαι ανεπαρκής σαν εκπαιδευτικός επειδή δεν είχα 6.000 € να πληρώσω για να κάνω μεταπτυχιακό. ΑΠΕΡΓΩ γιατί μπορεί να μην δουλέψω τον Σεπτέμβρη, αλλά τον Οκτώβρη, το Νοέμβρη, τον Δεκέμβρη ή και καθόλου.
ΑΠΕΡΓΩ γιατί 10 καλοκαίρια γυρνάω άνεργη/ος στους γονείς μου για να με ταϊσουν κι ας είμαι πάνω από 30 χρόνων.
ΑΠΕΡΓΩ για τα παιδιά που κάθε χρόνο αλλάζουν δάσκαλο ή για εκείνα που περιμένουν πότε θα έρθει δάσκαλος για να ανοίξει το σχολείο τους.
ΑΠΕΡΓΩ για να περισώσω το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας που μου απέμεινε.

Δάσκαλε/α, εκπαιδευτικέ Για όλα όσα θυσίασες και θυσιάζεις τόσα χρόνια. Για όλες τις εσχατιές που βρέθηκες, πάσχισες να σταθείς στα πόδια σου. Για όλα όσα άφησες πίσω ν' αθροίζουν την αγανάκτησή σου. ΜΗ ΛΕΙΨΕΙΣ.
Είμαστε χιλιάδες, είμαστε μαζί θα τα καταφέρουμε. ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ.
Γ.Θ.