Να επανέλθει η θανατική ποινή;

Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς*

Όταν ακούμε στην επικαιρότητα γεγονότα σαν και αυτά με τη φοιτήτρια της Ρόδου όπου βασανίστηκε και βρέθηκε νεκρή σε βραχώδη περιοχή, πολλοί πιστεύουν πως η κατάλληλη ποινή για τους δράστες τέτοιων ανατριχιαστικών εγκλημάτων είναι μόνο η θανατική ποινή.

Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που είναι κλινικές περιπτώσεις ανεπιστρεπτί, όπου η επιστήμη δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ακόμα υπάρχουν περιπτώσεις εγκλημάτων που πράγματι σαν δικαιότερη λύση φαντάζει η θανατική ποινή. Είναι όμως λύση η θανατική ποινή;

Αν σκεφτούμε ότι η δικαιοσύνη δεν έχει το αλάθητο ,δηλαδή μπορεί να υποπέσει σε λάθη μπορούμε να ρισκάρουμε το να πάει έστω και ένας στο θάνατο αδίκως; Ο σοφός λαός ,λέει καλύτερα 10 ένοχοι έξω παρά ένας ελεύθερος μέσα στη φυλακή. Οπότε σίγουρα η θανατική ποινή δεν είναι λύση. Εκεί που εφαρμόζεται η θανατική ποινή ,πολλές φορές εκ των υστέρων έχει αποδειχθεί ότι ο θανόντας ήταν αθώος όπως και στην Ελλάδα πολλές φορές άδικα έχουν κλειστεί άτομα στη φυλακή με αποτέλεσμα μετά να τους δίνεται και χρηματική αποζημίωση. Και έστω τον φυλακισμένο τον αφήνεις μετά ελεύθερο, τον νεκρό δεν τον φέρνεις όμως πίσω στη ζωή. Οπότε δεν είναι λύση η ποινή του θανάτου!

Αντί αυτής πρέπει όμως πράγματι, για να αποδίδεται και δικαιοσύνη και να ανακουφίζεται η ψυχή των νεκρών αλλά και των ζωντανών συγγενών τους ,σε όσους θα άξιζε, αν υπήρχε , η θανατική ποινή ,να μη βγαίνουν ποτέ από τη φυλακή παρά μόνο μέσα σε φέρετρο. Δηλαδή να μην δικαιούνται ούτε άδεια από τη φυλακή ,ούτε αποφυλάκιση λόγω ασθενειών ή γήρατος. Το μοναδικό δικαίωμα που πρέπει να τους αναγνωρίζεται είναι το δικαίωμα στη μετάνοια και τη μεταμέλεια, το δικαίωμα στη σίτιση, το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και το δικαίωμα στο σεβασμό της προσωπικότητας τους πού πηγάζει από το ότι ανήκουν στο ανθρώπινο γένος. Και εδώ πρέπει να έρθει η πολιτεία και να νομοθετήσει καταλλήλως...

Άρα λέμε ένα μεγάλο ΌΧΙ στη θανατική ποινή . Δεν νοούνται πολιτισμένες κοινωνίες ,δημοκρατικές που να έχουν σε ισχύ τη θανατική ποινή.

Τέλος ένας άλλος σημαντικότερος λόγος που αποδεικνύει το γιατί δεν πρέπει να είμαστε υπέρ της θανατικής ποινής, τον οποίο αναφέρω δεύτερο, επειδή έχει να κάνει με την πίστη ,ενώ ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με όλους, είναι ο εξής . Η ζωή δεν είναι δική μας ,ο Θεός μας την έδωσε, ο Θεός και μας την παίρνει ,οπότε δεν έχουμε δικαίωμα εμείς να αφαιρέσουμε τη ζωή κανενός ούτε καν και τη δική μας, για αυτό άλλωστε όποιος επιχειρήσει να θέσει τέλος στη ζωή του αυτοκτονώντας, αν το κάνει ανεπιτυχώς , εμείς καλούμε τις πρώτες βοήθειες και όχι την αστυνομία για να του δώσει τη χαριστική βολή. Όταν λοιπόν δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρέσουμε τη ζωή τη δική μας, τη ζωή τρίτων , τη ζωή όπως θα έλεγε κάποιος αυστηρός κριτής, αποβρασμάτων της κοινωνίας, ούτε καν την ζωή ζώων, πώς μπορούμε να αφαιρέσουμε τη ζωή αγέννητων και αδημιούργητων πλασμάτων; Μήπως πρέπει να έρθει και εδώ η πολιτεία να νομοθετήσει ώστε να απαγορευτούν οι εκτρώσεις σε όλες τις δημόσιες δομές υγείας κατά πρώτο βήμα και σταδιακά με κατάλληλη ενημέρωση να επανέλθει το προηγούμενο καθεστώς, όπου ήταν παράνομες οι εκτρώσεις;

*Μαθηματικός