ΣΠΑΡΤΗ. Kανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι ένας δήμαρχος πέρα από αυτοδιοικητικό μπορεί να είναι και πολιτικό πρόσωπο. Ακόμα και σε μικρούς, πληθυσμιακά, Δήμους, όπως ο Δήμος Σπάρτης, ενδέχεται ο Δήμαρχος να έχει ανεξίτηλες πολιτικές καταβολές.

Ο σημερινός Δήμαρχος Σπάρτης Βαγγέλης Βαλιώτης ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι κομμουνιστής. Το αν για λίγο έχει αφήσει κατά μέρος την κομματική του ταυτότητα και τις περγαμηνές του «Περισσού», σε κλειδωμένο συρτάρι, αυτό οφείλεται στην Αυτοδιοικητική του ιδιότητα και στους στόχους του. Αυτό βέβαια είναι κάτι που δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε οι σύντροφοί του ούτε και όλοι οι αντίπαλοί του.

Αυτός είναι και ο λόγος που, αργά ή γρήγορα, έρχεται η ώρα για ένα πολιτικό πρόσωπο πρέπει να κάνει την επιλογή του. Πρέπει δηλαδή να επιλέξει τον δρόμο που θα πάρει σε ένα σταυροδρόμι ή την βάρκα στην οποία θα πατά.

Πριν από 18 χρόνια, το 2000, ο Βαγγέλης Βαλιώτης, δήμαρχος τότε Οινούντος, συμμετείχε στην αποστολή αλληλεγγύης κομμουνιστών αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με προορισμό τον Δήμο Γάζας.

Η εφημερίδα, που ίσως ακόμα διαβάζει ο Βαγγέλης Βαλιώτης, ο Ριζοσπάστης, τότε έγραφε:

Αγώνας και πάθος μέχρι την απελευθέρωση
Η ελληνική αντιπροσωπεία με το δήμαρχο Γάζας

«Δεν είναι μόνο η δολοφονία μικρών παιδιών, οι εν ψυχρώ βομβαρδισμοί σπιτιών, η κατοχή παλαιστινιακών εδαφών από τον ισραηλινό στρατό. Η τακτική του ισραηλινού κράτους, για να εξοντώσει τους Παλαιστίνιους και τον αγώνα τους για την ελευθερία και ανεξαρτησία, είναι πολύ πιο μελετημένη.

Ξεκινά από τον άκρως επιστημονικό τρόπο με τον οποίο χτυπούν τα θύματά τους, στα πόδια και τα χέρια, ώστε να μην είναι μάχιμοι. Συνεχίζεται με τη χρησιμοποίηση σφαιρών που περιέχουν καρκινογόνες ουσίες, ώστε να «σιγουρευτούν» πως αν το θύμα δεν πεθάνει από το τραύμα, θα πεθάνει από καρκίνο. Συνοδεύεται από την καταστροφή του οδικού δικτύου που συνδέει τις περιοχές της Παλαιστίνης μεταξύ τους, με αποτέλεσμα τραυματίες να πεθαίνουν στο δρόμο προς το νοσοκομείο, έγκυες να γεννούν στα ασθενοφόρα, μαθητές να μην μπορούν να πάνε στο σχολείο τους και εργαζόμενοι στις δουλιές τους. Το νοσηρό μυαλό της ηγεσίας του Ισραήλ θέλει τους Παλαιστίνιους να διψάνε, αφού οι σφαίρες χτυπούν ακόμα και τα ντεπόζιτα νερού στις ταράτσες των σπιτιών. Ακόμα παραπέρα, θέλει την τεχνολογία στην υπηρεσία της διαστρέβλωσης της αλήθειας και εντέλει της ίδιας της ιστορίας, αφού το διαδίκτυο χρησιμοποιείται για να παρουσιαστούν δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι ως Ισραηλινοί που τους σκότωσαν οι πρώτοι.

Αυτές είναι μερικές από τις εικόνες - παζλ μιας σκληρής πραγματικότητας, που συνάντησε στην Παλαιστίνη ομάδα κομμουνιστών αιρετών, (ανάμεσά τους ο Βαγγέλης Βαλιώτης) που την επισκέφτηκε, από τις 18 έως τις 21 Δεκέμβρη, και μας τις μετέφερε η Ελένη Παπαδοπούλου, δημοτική σύμβουλος Κερατσινίου και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Οπως μας εξήγησε η ίδια, ερέθισμα για τη συγκεκριμένη αποστολή αποτέλεσε «η πρόσφατη επίσκεψη στην Παλαιστίνη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα και η έκκληση που απηύθυνε προς όλες τις πλευρές για την έμπρακτη αλληλεγγύη σ' ένα λαό που βρίσκεται υπό κατοχή και δολοφονείται με τον πιο άγριο τρόπο στα ίδια του τα εδάφη, στο ίδιο του το σπίτι». Ερέθισμα αποτέλεσε επίσης η πεποίθηση πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει λόγο σε τέτοια ζητήματα, να ενημερώνει τους δημότες και να κάνει πράξη την αλληλεγγύη των λαών. Ισως γι' αυτό, η γενική αίσθηση των Παλαιστινίων, από τον απλό λαό μέχρι τους υπεύθυνους υπουργείων, νοσοκομείων και τους δημάρχους - όπως αυτή εκφράστηκε και με λόγια - ήταν πως η συγκεκριμένη αποστολή ήταν η μοναδική που εννοούσε όσα έλεγε. Γι' αυτό τα τοπικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν τόσο μεγάλη προβολή στις επισκέψεις και συναντήσεις που είχε η ελληνική αντιπροσωπεία. Γι' αυτό Παλαιστίνιοι και Ελληνες ανανέωσαν το ραντεβού τους, τη μέρα της δημιουργίας του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Εκείνη τη μέρα αλληλοϋποσχέθηκαν πως θα τη γιορτάσουν μαζί.

Και όπως τονίστηκε από τους Παλαιστίνιους, το ζήτημα δεν είναι αν θα έρθει αυτή η μέρα, αλλά πότε θα έρθει, αφού κανείς - από το μικρό παιδί που παρακαλά τους γιατρούς στο νοσοκομείο να το κάνουν γρήγορα καλά για να επιστρέψει στον αγώνα, μέχρι τον πρόεδρό τους, Γ. Αραφάτ - δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω μέχρι την τελική νίκη.

Στην αποστολή αλληλεγγύης συμμετείχαν επίσης οι Γ. Γιώγος, δήμαρχος Πετρούπολης και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, Γ. Δημητρίου, αντιδήμαρχος Πετρούπολης, Ν. Ρογκάκος, δήμαρχος Βύρωνα, Γ. Κατημερτζής, δήμαρχος Καισαριανής και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, Σπ. Δαράκης, δήμαρχος Μήθυμνας Χανίων, Χρ. Τέγος, δήμαρχος Καρδίτσας, Β. Βαλιώτης, δήμαρχος Οινούντος Λακωνίας, Μ. Σελέκος, δημοτικός σύμβουλος Χαϊδαρίου και Θ. Φιλίππου, δημοτικός σύμβουλος Πετρούπολης»


Πέρασαν 18 χρόνια και ο Βαγγέλης Βαλιώτης είναι πλέον Δήμαρχος της ιστορικής Σπάρτης. Ας δούμε κατά πόσο είναι ακόμα συνεπής σε αρχές και ιδέες μιας και ο Παλαιστινιακός λαός ακόμα βιώνει την αδικία, την καταδίωξη, τον πόλεμο και την επίθεση των Ισραηλινών. Ας δούμε αν για τον Βαγγέλη Βαλιώτη ισχύει ακόμα ότι «η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει λόγο σε τέτοια ζητήματα, να ενημερώνει τους δημότες και να κάνει πράξη την αλληλεγγύη των λαών».

Στα δημοσιεύματα του Σεπτεμβρίου 2018 διαβάζουμε:

«Σπάρτη - Ισραήλ. Αναβίωση μιας Αρχαίας Φιλίας»: Διεθνές συνέδριο στον Μυστρά.
«Διεθνές συνέδριο με τίτλο «Σπάρτη - Ισραήλ. Αναβίωση μιας Αρχαίας Φιλίας» πραγματοποιήθηκε στις 2 και 3 Σεπτεμβρίου στο Μυστρά. Το συνέδριο συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Σπάρτης (επι Δημαρχίας Βαγγέλη Βαλιώτη), η Διεθνής Οργάνωση / Μασονική στοά / B’nai B’rith και το Ινστιτούτο Ελληνο - Ισραηλινής Συνεργασίας».

Όπως γράφτηκε τότε σε αρκετά ΜΜΕ επρόκειτο για ένα Συνέδριο ανάπτυξης και συνεργασίας. Ωστόσο πολλά είναι τα ερωτηματικά τόσο για τα στοιχεία που θέλουν Εβραϊκά κατάλοιπα στην Σπαρτιατική ιστορία – μνημεία όσο και για τον κεντρικό ρόλο του Δημάρχου Σπάρτης σε μια τέτοια διοργάνωση. Βέβαια τα ερωτήματα που τίθενται προέρχονται κυρίως από κομμουνιστές συντρόφους του κ. Βαλιώτη που λένε με νόημα «άφησε τα «χαρακώματα» για τις «στοές»», αλλά και από λάτρεις της Σπαρτιατικής ιστορίας που απ’ ότι φαίνεται δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι ο Βαγγέλης Βαλιώτης είναι μεν πρώτα Δήμαρχος Σπαρτιατών και μετά κομμουνιστής αλλά είναι και λάτρης της Ιστορίας των Ισραηλινών ίσως όσο και των Σπαρτιατών.

Με λίγα λόγια, αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν κάποιοι είναι ότι μπορεί ο κ. Βαλιώτης το 2012 να παρέλαυνε σε Εθνική επέτειο κάτω από την σημαία του ΚΚΕ στους κεντρικούς δρόμους της Σπάρτης τραγουδώντας ύμνους του ΕΑΜ αλλά από το 2014 είναι άλλος ο ρόλος του. Μπορεί το 2000 να είχε βρεθεί στη Γάζα για συμπαράσταση αλλά σήμερα είναι Δήμαρχος Σπάρτης και δεν θα μπορούσε να μην υποδεχθεί, να μην φιλοξενήσει και να μην συνεργαστεί με τους Ισραηλινούς. Οι διαφορές Ισραηλινών και Παλαιστινίων φαίνεται ότι δεν αφορούν τον Δήμαρχο Σπάρτης ακόμα και αν ο δήμαρχος είναι το ίδιο πρόσωπο με τον πρώην Δήμαρχο Οινούντος, τότε, στον Δήμο Γάζας.

Η φωτογραφία με τον Δήμαρχο της Γάζας έχει ξεθωριάσει και δύσκολα αναγνωρίζει κανείς αν ακριβώς πίσω από τον Παλαιστίνιο Δήμαρχο βρίσκεται ο Βαγγέλης Βαλιώτης. Ενώ η φωτογραφία με τους Ισραηλινούς είναι και έγχρωμη και πρόσφατη.

Στο ερώτημα βέβαια, που και πως θα πορευτεί ο Βαγγέλης Βαλιώτης, όταν πάψει να είναι Δήμαρχος Σπάρτης, μπορεί να απαντήσει μόνον ο ίδιος.