Γράφει ο Θάνος Ορφανός

Αναμφίβολα ο θεσμός της εκκλησίας στήριξε και στηρίζει τη συνοχή του ελληνικού έθνους στον αγώνα της διαρκούς μας επαναστάσεως για εθνική ανεξαρτησία.

Σήμερα μέσα στα πλαίσια της νεωτερικότητας,του μοντερνισμού και της πολυπολιτισμικής κοινωνίας,οι συνθήκες επιτάσσουν το διαχωρισμό κράτους εκκλησίας έτσι ώστε να διαφυλαχθεί η θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους και συνάμα η εκκλησία να αφοσιωθεί στο πνευματικό της έργο

Εκκλησία και Πολιτεία οφείλουν να αποτελέσουν πρότυπο για την αναβάθμιση και την ποιότητα της δημοκρατίας,την διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς, την εδραίωση της κοινωνικής γαλήνης και σταθερότητας.

Πιο συγκεκριμένα αποτελεί αδήριτη ανάγκη να στηρίξουν και οι δυο την επιστήμη εκείνη που σκοπό έχει να υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του,την τέχνη εκείνη που εξευγενίζει τον άνθρωπο και δη την εκκλησιαστική τέχνη,η οποία παραμένει διαχρονική ανά τους αιώνες,τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών που μέσα από την ήπια διπλωματία προσφέρουν κοινωνικό έργο.

Παρόλα αυτά ένα από τα αρνητικά σημεία αυτής της κατάστασης,είναι το τι θα γίνει με τη μισθοδοσία των έγγαμων κληρικών οι οποίοι οι περισσότεροι εξ αυτών είναι πολύτεκνοι καθώς και οι περισσότεροι εξ αυτών προσφέρουν κοινωνικό και πνευματικό έργο στα εγκαταλελειμμένα χωριά της ξεχασμένης ελληνικής περιφέρειας.

Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και ύφεσης η πολιτεία πρέπει να στηρίξει και οικονομικά και κοινωνικά τους παπάδες μας καθώς και να επανασχεδιάσει την περιφερειακή ανάπτυξη για την επιστροφή στις ρίζες και τις αξίες των Ελλήνων.

Μέσα από αυτές τις σκέψεις θέλω να εκφράσω την ευχή πως μέσα από τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται θα διαφυλαχθεί η συνοχή του έθνους δίνοντας νόημα στη νέα ταυτότητα του Έλληνα και της Ελληνίδας.

*Φοιτητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Ιεροψάλτης

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr