Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Δύο είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την τύχη των επομένων εκλογών, το Μακεδονικό και οι συντάξεις. Εκεί ακριβώς έχουν ρίξει το βάρος τους τα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων, με επικεφαλής την ΝΔ. Το πρώτο θα καθορίσει, εκτός απροόπτου, τον χρόνο διεξαγωγής τους και το δεύτερο την τελική έκβασή τους.

Η ΝΔ δίνει τα ρέστα της στο θέμα της περικοπής των συντάξεων. Φοβάται πάρα πολύ καθώς το θεωρεί το κλειδί για την μεταστροφή υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ του εκλογικού σώματος. Προειδοποίησε μάλιστα την κυβέρνηση, λειτουργώντας ως τρόικα εσωτερικού, «να μην διανοηθεί να προβεί σε μονομερείς ενέργειες αναφορικά με τη μη περικοπή των συντάξεων». Το ίδιο έκανε η ΝΔ και τον Δεκέμβρη του 2016, όταν αρνήθηκε την υπερψήφιση του βοηθήματος στους χαμηλοσυνταξιούχους. Από την άλλη, η Κυβέρνηση είναι στο παραπέντε να πείσει τους δανειστές ότι, «η περικοπή των συντάξεων όχι μόνον δεν συνιστά διαρθρωτικό μέτρο αλλά αποτελεί και αντιαναπτυξιακή – υφεσιακή κίνηση, αφαιρώντας από την πραγματική οικονομία περί τα 2 δις ευρώ. Και αφετέρου ότι η μη εφαρμογή της δεν επηρεάζει την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος». Ετοιμάζεται μάλιστα να επιβάλλει, η Κυβέρνηση, την μη περικοπή των συντάξεων, εμφανίζοντας την απόφασή της αυτή τώρα, άμεσα με την κατάθεση του επόμενου Προϋπολογισμού. Ταυτόχρονα, η χορήγηση 13ης σύνταξης από το υπερπλεόνασμα και η εφαρμογή από 1ης του 2019 των βασικών εξαγγελιών του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη (μείωση ΕΝΦΙΑ και φορολογίας), αναμένεται πως θα άρουν την δυσπιστία των αναποφάσιστων ψηφοφόρων ως προς το πολιτικό πρόσημο της Κυβέρνησης και θα αντιστρέψουν το πολιτικό κλίμα, προς όφελος της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εις μάτην των προβλέψεων των δημοσκοπήσεων.

Επίσης η δεξιά στροφή της ΝΔ και η αλλοπρόσαλλή τακτική του Μητσοτάκη στο Μακεδονικό δεν απέδωσαν τους αναμενόμενους καρπούς παρά μόνο για λογαριασμό και όφελος της Ακροδεξιάς. Η συνοχή της Κυβέρνησης και αυτός ο ίδιος ο Πάνος Καμένος αντέξανε. Ο τελευταίος, θα κάνει τα πάντα, λέει, για να μην φθάσει το «θέμα» στη Βουλή. Δηλαδή θα ρίξει την Κυβέρνηση πριν, δηλαδή την Άνοιξη του 2019. Εφόσον όμως το Μακεδονικό φθάσει στη Βουλή, δεν ξέρω από ποια Κυβέρνηση, και ψηφιστεί, που θα ψηφιστεί, τότε οι ΑΝΕΛ, όσοι έχουν απομείνει στο κόμμα, καθίστανται δυσβάσταχτο βαρίδι για τον Τσίπρα, έστω και για ψήφο ανοχής σε μία ενδεχόμενη νέα ανίερη συγκυβέρνηση. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να απαλλαγεί από τους ΑΝΕΛ πριν τον εγκαταλείψουν αυτοί. Και προβάλλοντας αξιόπιστα δείγματα Αριστερής περπατησιάς, να κατακτήσει τον μεσαίο και αναποφάσιστο Κεντρώο χώρο. Ένα μάλιστα προεκλογικό προοδευτικό σχήμα συ στράτευσης των Δημοκρατικών δυνάμεων, με αρχηγό τον Τσίπρα και κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν ότι ποιο ελπιδοφόρο και αποτελεσματικό που θα μπορούσαν να σκεπτούν.

Πάντως εάν η αναμενόμενη ροή των πολιτικών γεγονότων είναι αυτή, δηλαδή αποχώρηση Καμένου, υπερψήφιση Μακεδονικού, ψήφο εμπιστοσύνης «νέας Κυβέρνησης» μειοψηφίας ή εκλογές, τότε εδώ πρέπει να γίνει ανατροπή, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη τα αριστερά αντανακλαστικά ελατήρια του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι εν τω μεταξύ θα έχει μεσολαβήσει χρονικά, το μεγάλο θέμα της άρσης ή όχι των περικοπών των συντάξεων. Δεν έχει καμιά δουλειά ο Τσίπρας να λύσει το Μακεδονικό εάν προηγουμένως δεν του έχουν εξασφαλίσει τις συντάξεις. Να το αφήσει το Μακεδονικό για τον Μητσοτάκη. Και δεν πρέπει να πάει στην ψήφισή του, εάν προηγουμένως, από άποψη τακτικής, δεν έχει εξασφαλίσει νοπή την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr