ΣΠΑΡΤΗ. Με ένα υπέροχο τίτλο υποδέχεται ο Γιώργος Λυμπέρης τον συμπολίτη μας Κώστα Λίβα, κτηνοτρόφου που με την εξαφάνισή του προ ημερών αναστάτωσε το Πανελλήνιον. Αρχές και εθελοντές ρίχτηκαν σε ένα «κυνήγι» με τον χρόνο για να τον εντοπίσουν στον Ταύγετο. Δύσκολο όμως να ξεχωρίσεις από το ανάγλυφο του βουνού έναν τσοπάνη που θέλει να κρυφτεί.

Ο χρόνος θα δείξει τις αιτίες, τα κίνητρα και τον σκοπό του συμπολίτη που ενώ «δραπέτευε» απο την πραγματικότητα ενεργοποιούσε ένα ολόκληρο μηχανισμό.

Ο Γιώργος Λυμπέρης γράφει:
«Η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα και η σωτηρία μιας ανθρώπινης ζωής ακόμη πιο μεγάλο ! ! !
Ο εξαφανισμένος στο Ταύγετο ποιμένας των Ανωγείων Λακωνίας επέστρεψε και είναι καλά στην Υγεία του.
Η αποκοτιά, η αδικία, η αγανάκτηση, η ολιγωρία κάποιων αρχών και προσώπων, η αχαριστία και η μιζέρια κάποιων ανθρώπων που πρέπει να μαζέψουν τα κομμάτια της ανθρωπιάς τους και να κοιταχτούν στο καθρέφτη και αναρωτηθούν γιατί με πράξεις και παραλείψεις, έφτασαν το κόμπο στο χτένι και εξανάγκασαν ένα ωραίο άνθρωπο να πάρει το ανηφορικό μονοπάτι του Λιαντίνη στο Ταύγετο σαν τελευταία πράξη διαμαρτυρίας.
σε ένα απάνθρωπο κόσμο που έγινε ξένος γι αυτόν και τον έκαναν , ψυχαναγκάζοντας τον φύγει μόνος μακριά σε μια μοναχική πορεία αυτοκαταστροφής ... που θα μπορούσε να έχει μικρή ή μεγάλη παρέα.
Γιατί θα πρέπει να πληρώσει ένας αθώος τις αμαρτίες άλλων που από τη καλή του ψυχή και για να διευκολύνει την μεταβίβαση ενός ακινήτου μπήκε ο ίδιος εγγυητής σε ένα δάνειο και του μπλόκαραν τους λογαριασμούς και ένας περήφανος Άνθρωπος μπεσαλής που είχε μάθει να κερνάει, να βοηθάει το συνάνθρωπό του βρέθηκε να μην μπορεί να πιει καφέ ... και πήρε τον ομμάτιον του ...
Ερωτώ ο πρωτοφειλέτης και φταίχτης τι κάνει; Σφυρίζει αδιαφορώ;
Οι συγγενείς και οι φίλοι του πρωτοφειλέτη ανέχονται αυτή την ανήθικη συμπεριφορά που επιβαρύνει το καλοπροαίρετο τρίτο και όχι τον ωφελούμενο με την απόκτηση του ακινήτου οφειλέτη με την υποχρέωση συμμόρφωσής του και ρύθμιση του δανείου του ώστε να εκλείψουν οι συνέπειες για το καλοπροαίρετο τρίτο.
Δεν φοβούνται τη λαϊκή κατακραυγή και την οργή του Θεού ...
Το modus vivedi απαιτεί να βρεθεί χώρος για όλους και η ειρηνική συνύπαρξη γενναίες πράξεις και παραλείψεις κάποιων πράξεων στο μέλλον ώστε οι αναζητούντες ηρεμία λίγο ουρανό να τον βρίσκουν ! ! !

Η καλοσύνη είναι η μεγαλύτερη αρετή ...»