Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Είναι μικρές ανάσες δροσιάς, χαλάρωσης και αυτοσυγκέντρωσης. Είναι η αναζωογόνηση του ανθρώπου-εργαζόμενου ανεξάρτητα από το είδος και την ποιότητα της δουλειάς του. Είναι μια διαφυγή από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, ένα διάλειμμα από τη συνεχή δραστηριότητα και δημιουργία και αποτελεί απόδραση-δραπέτευση από τους πιεστικούς και ενίοτε εξοντωτικούς ρυθμούς παραγωγής, που κανονίζουν και επιβάλλουν οι σύγχρονες και ανελέητες μορφές ανταγωνισμού. Είναι ένα μικρό ταξίδι αναψυχής και αυτογνωσίας στη φύση, στη ζωή. Είναι, ακόμη, ένα ψεύτικο μειδίαμα, μια «χάρη» της ανθρωπόμορφης όψης του συστήματος εξουσίας στους ενταγμένους στην υπηρεσία του. Είναι το αποτέλεσμα της διεκδίκησης και της απαίτησης των εργαζομένων για ολιγοήμερη ξεκούραση, ανάπαυση και καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους.

Η μορφή οργάνωσης των εργαζομένων κάτω από τις προθέσεις, τις εντολές και τις επιταγές των ισχυρών ήταν τέτοια, που δεν επέτρεπε αδράνεια, στασιμότητες και, πολύ περισσότερο, διακοπές για αναψυχή και ψυχαγωγία. Η συνεχόμενη αλυσίδα των αλληλεξαρτήσεων στη γραμμή παραγωγής μάζευε και άπλωνε σύμφωνα με τη ρυθμική δόνηση της ωρολογιακής μηχανής. Σε αυτή την προδιαγεγραμμένη πορεία η εξεύρεση μιας όασης για περίσκεψη, περισυλλογή και ανάκτηση δυνάμεων ήταν ανθρώπινη επιδίωξη. Η ανάγκη για ηρεμία, εσωτερική ισορροπία και στοχασμό αποτελούσε προτεραιότητα. Η αίσθηση της ελευθερίας, η απομάκρυνση από τα μέσα περιορισμού, εξάρτησης και κυριαρχίας ήταν και είναι γνωρίσματα αξιοπρέπειας, σεβασμού και αυτοεκτίμησης.

Έτσι, το έντονο ενδιαφέρον για αλλαγή του περιβάλλοντος και των εικόνων, για φυγή από τη μονότονη απασχόληση και η επιδίωξη της ανανέωσης ξεκίνησε πριν από διακόσια περίπου χρόνια, αρχικά ως μια ελιτίστικη ανάγκη της άρχουσας τάξης. Μετά από πολλούς αγώνες νομοθετήθηκε και καθιερώθηκε για όλους τους εργαζόμενους, αλλά εξελίχθηκε σταδιακά σε βιομηχανία προϊόντων προσανατολισμού, καθοδήγησης, ελέγχου και εκμετάλλευσης των μαζών.

Οι διακοπές είναι συνυφασμένες με την ποιότητα της ζωής. Η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, η ενασχόληση με ιδιαίτερες δραστηριότητες και η εναρμόνισή τους με τις προσωπικές επιθυμίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν και ως ευκαιρία για μόρφωση, ιστορική και πνευματική αναζήτηση. Επιλέγονται οι χώροι, οι παρέες, ο τρόπος έκφρασης, επικοινωνίας και διασκέδασης. Με απλή σκέψη και λιτή περιβολή, χωρίς ένταση, στρες και ανασφάλεια γίνεται ο χειρισμός της πρόσκαιρης κατάστασης της ατομικής ελευθερίας και της ψυχικής ηρεμίας.

Τα ασύγκριτα πλεονεκτήματα φυσικού κάλλους, ξεχωριστής ωραιότητας και αισθητικής απόλαυσης του τόπου μας βρίσκονται στην κορυφή του διεθνούς ενδιαφέροντος και έχουν μπει στο στόχαστρο της εκμετάλλευσης ντόπιων και ξένων. Πρέπει να προστατευθεί η μοναδική υπεροχή, το ξεχωριστό αυτό κεφάλαιο και να υψωθεί ασπίδα προστασίας απέναντι στις εξαγορές και τις καταπατήσεις των φιλέτων της χώρας. Η θωπεία του ήλιου και της θάλασσας και το μοναδικό ηλιοβασίλεμα, όπου ο πορφυρός δίσκος πέφτει στη θάλασσα, είναι ανεπανάληπτα. Αυτά τουλάχιστον δεν μπορούν να τα αγοράσουν, να τα αρπάξουν, να τα οικειοποιηθούν.

Είναι ανάγκη να ξηλωθούν και να απομακρυνθούν οι περιφράξεις και τα κιγκλιδώματα, με τα οποία κάποιοι ιδιωτικοποίησαν τις ακρογιαλιές και τις παραλίες. Η ακώλυτη και ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις ακτές αποτελεί δικαίωμα όλων των πολιτών. Και αν η πολιτεία ήταν απούσα για πολλά χρόνια ή έκανε τα στραβά μάτια ή έδινε ρεύμα σε αυθαίρετα κ.λπ. ήλθε η ώρα να γκρεμίσει και να ισοπεδώσει τα παράνομα εμπόδια και να ανοίξει άνετα και ασφαλή περάσματα προς τους αιγιαλούς. Τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα στην ανατολική Αττική το υποδεικνύουν και το επιβεβαιώνουν. Τα εγκλήματα αυτά, επιλογές και ανοχές ενός άθλιου πελατειακού πολιτικού συστήματος συνεπικουρούμενο από συμφέροντα και ημέτερους, έχουν απόλυτα καταγραφεί και καταλογιστεί στη συνείδηση του συνόλου των πολιτών, παρότι κάποιοι παρασυρμένοι από το κλίμα της εποχής ή και από ατομικό συμφέρον δεν αντιστάθηκαν, ούτε αντέδρασαν και έτσι έμμεσα ή άμεσα συντέλεσαν και συνέργησαν στην καταστροφή.

Με μια μικρή αναφορά και μια στάση για τους συνανθρώπους μας που άδικα χάθηκαν, προχωράμε, γιατί το καλοκαίρι συνεχίζεται με τις διακοπές να βρίσκονται στην κορύφωσή τους και με την κίνηση να έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενη. Στο λίγο αυτό χρόνο ας επιτρέψουμε στη σκέψη και στο σώμα να ισορροπήσουν, να ελευθερωθούν, να περιπλανηθούν, να ζήσουν. Ας παραμερίσουμε τις έγνοιες, τα προβλήματα, τους πολιτικούς διαξιφισμούς και σκοπιμότητες και ας απολαύσουμε ο καθένας με το δικό του τρόπο το φυσικό και τον πολιτιστικό πλούτο που παρέχει τόσο απλόχερα η χώρα μας.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr