ΛΑΚΩΝΙΑ. Aπόδειξη για το κατά πόσο η κρίση και η δοκιμασία που βιώνει η Ελλάδα έχει συνετίσει, διορθώσει και βελτιώσει τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, είναι η καθημερινότητα και τα γεγονότα που απασχολούν την κοινωνία.

Εδώ και αρκετές ημέρες, οι Λάκωνες πολίτες δεν απολαμβάνουν τις ιατρικές υπηρεσίες ενός διακεκριμένου επιστήμονα, του χειρουργού Νεοκλή Κρητικού.
Το λεγόμενο, Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο πρέπει να διαχειρίζεται το δέον, το αναγκαίο και το δίκαιο, όχι μόνο δεν διόρθωσε παθογένειες και αγκυλώσεις αλλά εξοβέλισε κάθε έννοια λογικής και δίκαιης λύσης στο αίτημα χιλιάδων πολιτών για παραμονή του ιατρού στη «φυσική»του θέση.
Δεν είναι «φυσικό» μια κοινωνία που ανατρέφει, μορφώνει, εξειδικεύει ένα επιστήμονα να θέλει να απολαμβάνει τις υπηρεσίες του;
Γιατί σήμερα θεωρείται οδύνη εθνική η μετανάστευση νέων επιστημόνων στο εξωτερικό;
Τα θα λέγαμε αν όλοι οι επιστήμονες της Λακωνικής κοινωνίας αφού απομυζούσαν από τις οικογένειές τους κάθε ικμάδα πλούτου και δύναμης επέλεγαν άλλους τόπους για καριέρα και ζωή; Δεν θα λέγαμε ότι αυτό αν δεν είναι αχαριστία είναι τουλάχιστον αδικία;

Ο Σπαρτιάτης ιατρός Νεοκλής Κρητικός είχε την «ατυχία» να υπηρετεί σε ένα τομέα όπου αναπτύσσονται εξαιρετικές ανθρώπινες σχέσεις. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας και η κοινωνική νοοτροπία θέλουν τον γιατρό φίλο και συνοδοιπόρο. Είναι φυσικό ένας δραστήριος γιατρός και αποτελεσματικός επιστήμονας να αποκτά κοινωνικό εκτόπισμα και εύρος σχέσεων.
Τι γίνεται όμως όταν αυτός ο γιατρός αποφασίσει να κάνει οικογένεια και καριέρα στο σπίτι του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του; Αυτομάτως το νοσηρό, διάτρητο και ελεγχόμενο δημόσιο σύστημα τον κατατάσσει είτε στις απειλές κατά του συστήματος, είτε στα στελέχη του ίδιου του συστήματος.
Ο συγκεκριμένος γιατρός, δεν ελέγχεται. Γνωρίζει πως λειτουργεί το σύστημα για να μπορεί να αντιληφθεί αν θέλει, μπορεί και αντέχει να γίνει στέλεχός του.
Αποφασίζει λοιπόν να ασχοληθεί με την ιατρική στον τόπο που γεννήθηκε, σπούδασε και αθλήθηκε.
Απαγορευμένη επιλογή…
Σιγά - σιγά βλέπει στον αρνητισμό και στον αποκλεισμό που έρχεται κατά πάνω του, την δύναμή του να αυξάνεται. Η δράση φέρνει αντίδραση και γρήγορα η, κλασική για το σύστημα, απομάκρυνση του, προκαλεί και οργίζει τους συμπολίτες του.
Η κατάσταση εξελίσσεται πάνω στην κόψη του νυστεριού.
Κανείς δεν αμφισβητεί την επάρκεια και την ικανότητα όλων των άλλων γιατρών αλλά αυτή τη στιγμή αυτός που «διώκεται» είναι ο Νεοκλής Κρητικός.
Με αυτόν ασχολείται και θα ασχολείται ο πολίτης.

Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι έχουμε να κάνουμε με «δίωξη»;
Αν εξετάσει με στοιχειώδη λογική τα έγγραφα που αφορούν στην υπόθεση του Νεοκλή Κρητικού - από τους Μολάους μέχρι την Καλαμάτα - θα διαπιστώσει, όχι μόνον ότι ασκείται αφόρητη ψυχολογική πίεση και διοικητική αποθάρρυνση, αλλά ο γιατρός υπόκειται δε μια άνευ προηγουμένου απαξίωση που θα μπορούσε να είναι επιζήμια για την υγεία του πολίτη, αν δεν υπήρχαν αντιστάσεις χαρακτήρα, προσήλωση στον σκοπό και συνείδηση.
Η Κυβερνητική εξουσία, η Δημόσια Διοίκηση και το Σύστημα Υγείας αν κριθούν από το πώς χειρίζονται την υπόθεση του Νεοκλή Κρητικού, θα έπρεπε να καταγγελθούν σε κάθε επίπεδο και σε κάθε τόνο.
Ασάφεια. Απαξίωση. Αλαζονεία. Σκοταδισμός.
Αυτή άλλωστε είναι και η αιτία που ποτέ το Δημόσιο δεν άρθρωσε συγκεκριμένο σαφή λόγο για την υπόθεση προκειμένου να ενημερωθούν οι πολίτες.
Αντίθετα οι κουασιμόδοι του ΕΣΥ προσπάθησαν και από αυτή την υπόθεση αυτή να αντλήσουν οφέλη. Μάταια… Εκτέθηκαν.

Σήμερα ο επιτυχημένος χειρουργός Νεοκλής Κρητικός από τη Σπάρτη υπηρετεί στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας διότι η Πολιτεία δεν αναγνώρισε και στον ίδιο, στην οικογένειά του και στους συμπολίτες του το δικαίωμα να υπηρετεί στην πόλη που γεννήθηκε.
Είναι ο πρώτος ή ο τελευταίος θα αναρωτηθείτε;
Δυστυχώς δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος.
Να γιατί λοιπόν οι πολίτες βιώνουν το άδικο και ανάλγητο Σύστημα που δεν τους υπολογίζει.

Η «δίωξη» του γιατρού μπορεί να μην έχει επεισόδια και σκηνές κινηματογραφικής βίας αλλά είναι ακόμα πιο ύπουλη, έρπουσα και ανήθικη. Εκμεταλλεύεται ακόμα και λάθη ή αναγκαστικές αποφάσεις της στιγμής για να «καθαρίσει» το τοπίο από αυτό που θεωρεί απειλή κατά του Συστήματος.

Ποιόν άραγε θα μπορούσε να απειλήσει ο Νεοκλής Κρητικός παραμένοντας στο Νοσοκομείο της Σπάρτης, όπου έχει ήδη γράψει επιστημονική ιστορία ως εργάτης της Υγείας;

Θα έβλαπτε μήπως τον ασθενή;
Θα ζημίωνε τον Οργανισμό του Νοσοκομείου;
Θα υπονόμευε την επιστημονική κοινότητα;
Θα απειλούσε την κοινωνία;
Η απάντηση έχει ήδη δοθεί.
Άρα για ποιόν αποτελεί απειλή ο συγκεκριμένος γιατρός;
(Σημ. Αυτός που τα τολμήσει να ισχυριστεί ότι πρόκειται για απλή υπηρεσιακή εξέλιξη μιας υπόθεσης θα πρέπει να το σκεφθεί πολύ καλά διότι scripta manent…)

H «δίωξη» λοιπόν μπορεί να εξέλθει από τα εισαγωγικά και όχι μόνον. Μπορεί να αποτελέσει ζεύγος με την λέξη «πολιτική».
Πολιτική είναι η δίωξη κατά του Νεοκλή Κρητικού και μάλιστα με μια διαχρονική ισχύ που προβληματίζει.
Ένας επιτυχημένος γιατρός σε δημόσια θέση που δεν ελέγχεται από το εκάστοτε κυβερνών σύστημα αλλά και από το κραταιό σύστημα εξουσίας είναι είτε καταδικασμένος σε απομόνωση είτε υποχρεωμένος να αντιδράσει δυναμικά.
Η αντίδραση του Νεοκλή Κρητικού, πότε παρορμητική και πότε πηγαία Σπαρτιατική, τους δημιουργεί προβλήματα.
Η λήθη είναι ένας καλός σύμμαχος του Συστήματος που θέλει να θάβει τις αμαρτίες του και να προχωρά «αγνό» αναζητώντας νέες απειλές - θύματα…
Ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση όχι μόνον άργησε αλλά αστόχησε.
Απέτυχε παταγωδώς.
Απεγνωσμένες κινήσεις για άσκηση ψυχολογικής πίεσης και υπηρεσιακής ασφυξίας δεν έχουν πλέον κανένα αποτέλεσμα.
Jacta alea est. Ο κύβος ερρίφθη!
Με ένα αποφασιστικό άλμα πάνω από τον Ρουβίκωνα προχωρά προς την πόλη του…

Η συνέχεια προσεχώς…