Γράφει η Παναγιώτα Παπανάγνου*

Φαινομενικά αψυχολόγητα η σύντροφος του Πρωθυπουργού κλαίει γοερά κάθε 5 του Ιούλη ενθυμούμενη αυτήν τη στροφή, επιβεβαιώνοντας τον χαμαιλεοντισμό στον πυρήνα της ιδεολογίας του ΣΥΡΙΖΑ: τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανάλογα τις περιστάσεις και την συγκυρία τα πάντα και το αντίθετό τους προς ικανοποίηση τόσο όσων συμβιβάστηκαν με αυτήν την «έντιμη» στροφή όσο και των καταρρακωμένων νοσταλγών της υπερήφανης εκστρατείας του «ΟΧΙ» προ 3ετίας.. Η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια τον Αύγουστο μετατράπηκε σε «εργαλείο ενισχυμένης εποπτείας» και αυτό επισφραγίστηκε από το Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Για κάθε λογικά σκεπτόμενο πολίτη η επίδειξη σεβασμού στην ιδεολογική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, τον λεγόμενο «ιστορικό του συμβιβασμό» και η κατάταξή του στον λεγόμενο μεσαίο χώρο ηχεί ως φαρσοκωμωδία. Κανείς δεν δαπανά 200 δις ευρώ (το κόστος της «στροφής» κατά τον Τ. Βίζερ) σε μια μάταιη ψυχαναλυτική διεργασία. Αδικαιολόγητη τροφοδοτική για το τέρας του εθνικολαϊκισμού ήταν και οι απόψεις που εξέφρασε εκτός των αρμοδιοτήτων του και ο επίτροπος Μοσκοβισί στην προχθεσινή του αγόρευση στο κοινοβούλιο περί δήθεν φιλοευρωπαϊκής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ και κάνοντας λόγο για «καθαρή έξοδο» και μη ύπαρξη 4ου μνημονίου.

Θεωρητικά εάν δεν είχαν διαμορφωθεί ασφυκτικές συνθήκες σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας τα τελευταία 3,5 έτη η χώρα διαθέτει ένα άρτια καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό που θα μπορούσε να παράγει 439 mW/m2 με τη χρήση τεχνολογίας ηλεκτρογενετικών βακτηρίων (Geobacter) και βακτηρίων ζύμωσης (Lactobacillus) που χρησιμοποιώντας τυρόγαλα παράγουν ενέργεια, όπως ήδη κάνουν ερευνητικές ομάδες ανά τον κόσμο. Κάτι τέτοιο όμως ή π.χ. η αξιοποίηση της Νανοτεχνολογίας υπέρ της οικονομικής ανάπτυξης μοιάζει με τα σημερινά δεδομένα άπιαστος στόχος. Η ΔΕΗ της οποίας η λογιστική αξία το 2014 αποτιμάτο στα 6,5 δις ευρώ και τώρα μόλις στα 600 εκατ. ευρώ με την ΜcKinsey να εισηγείται την εθελούσια έξοδο χιλιάδων εργαζόμενων αποτελεί ένα ζοφερό παράδειγμα νανοποίησης ενός ενεργειακού γίγαντα ενώ όχι μόνο το τυρόγαλα δεν θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να αξιοποιήσει ενεργειακά η χώρα αλλά πρόσφατα χάθηκαν 6,5 εκατ. ευρώ από το πρόγραμμα προώθησης της φέτας (ΠΟΠ) «Feta PDO. Let’s get real!», κάτι που σχετίζεται έντονα με την τοπική οικονομία της Θράκης. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και περιθωριοποίησαν την βιοφαρμακευτική έρευνα που θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη και πολιτικοποίησαν ένα αμιγώς ιατροφαρμακευτικό σκάνδαλο, αυτό της Novartis.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΕFPIA (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων και Συνδέσμων) σε ετήσια βάση οι επενδύσεις στην χώρα μας για διεξαγωγή κλινικών ερευνών μόλις που προσεγγίζουν τα 80 εκατ. ευρώ από τα 30 και 75 δις της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πίτας, αντίστοιχα, ενώ παράλληλα το υπουργείο Παιδείας και η ΓΓΕΤ (Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας) άφησαν την χώρα μας απλό παρατηρητή του εγχειρήματος του CERN για την δημιουργία Κέντρου Πρωτονικής Αντικαρκινικής Θεραπείας με το πρόσχημα της μη ύπαρξης μελέτης για την δυνατότητα μιας τέτοιας εγκατάστασης στη χώρα. Το επίμεμπτο στην περίπτωση αυτή δεν είναι απλά η έλλειψη της πολιτικής βούλησης για την δημιουργία των προϋποθέσεων που θα επέτρεπαν την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας σε ένα τέτοιο πρόγραμμα αλλά η δημόσια τοποθέτηση της ΓΓΕΤ που έσπευσε να προδικάσει αρνητικά την στρατηγική της ακτινοθεραπείας με πρωτόνια ως αναποτελεσματική πριν ακόμα δουν το φως της δημοσιότητας επιστημονικά δεδομένα. Η επιτομή ενός πρωτοφανούς είδους λαϊκισμού στο χώρο της έρευνας. Πώς όμως θα μπορούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να αξιοποιήσει τις θεραπευτικές δυνατότητες της τεχνογνωσίας του CERN κι ενός επιταχυντή όταν μεσούσης της 4ης βιομηχανικής επανάστασης επιβαρύνει με ψηφιακό χαράτσι ακόμα και το έργο ενός απλού εκτυπωτή;

Εξίσου προβληματική με την ανάπτυξη είναι και η σχέσητων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την δικαιοκρατία. Λίγες μόνο ώρες πριν από τη συζήτηση που έλαβε χώρα στις 18 Μαΐου επί του πορίσματος σχετικά με την σκευωρία Novartis o Yπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής προέβη στην πρωτοφανή πράξη σύγχυσης των εξουσιών και θριαμβολογίας της απόπειρας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καναλιζαρίσματος της Δικαιοσύνης να διαβιβάσει στη βουλή τη διάταξη του Αντιεισαγγελέα του Α.Π. για την αρχειοθέτηση των μηνύσεων του Eπιτρόπου της Ε.Ε., του πρώην Πρωθυπουργού και του πρώην Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κατά των Εισαγγελικών λειτουργών.

Υπό συνθήκες κυβερνητικής φυσιολογικότητας που τώρα δυστυχώς δεν υπάρχουν τηρείται απόλυτη μυστικότητα και δεν δημοσιοποιείται ποτέ μια εισαγγελική διάταξη. Επιπρόσθετα, αυτό συνιστά πράξη ματαιοπονίας μιας και όπως έχει γίνει και στο παρελθόν όπου υπήρξε αλλαγή της ηγεσίας της Εισαγγελίας του Α.Π., η αρχειοθέτηση των μηνύσεων είναι αναστρέψιμη με δυνατή την ανάσυρσή τους από το αρχείο. Αξιοθαύμαστη δε είναι και η ταχύτητα της αρχειοθέτησης αυτής χωρίς καν να κληθούν να καταθέσουν και να προσκομίσουν στοιχεία οι μηνυτές αλλά και η στοχευμένη παράβλεψη του κ. Κοντονή να γνωστοποιήσει την διαβίβαση στη βουλή και της σχηματισμένης για τον Πρωθυπουργό και τα μέλη της κυβέρνησής του δικογραφίας, αποτέλεσμα των μηνύσεων που λαμβάνει τον χαρακτήρα έως και σφετερισμού εξουσίας και στρέβλωσης θεσμών του πυρήνα του πολιτεύματός μας. Και αυτό, ευτυχώς για την κοινοβουλευτική, φιλελεύθερη δημοκρατία και δυστυχώς για τους κυβερνώντες δεν παραβλέπεται ούτε αναγκαστικά ολιγωρεί αφού με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών μετά από εθνικές εκλογές και της σύνθεσης του κοινοβουλίου θα είναι αυτό που θα κρίνει σε προδικαστικό επίπεδο σχετικά.

Ενδεικτικό για την έλλειψη δημοκρατικού ήθους είναι το ίδιο το περιεχόμενο της ομιλίας του Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλου την 18η Μαΐου όπου από του βήματος της βουλής ομολόγησε περίτρανα πως αυτοσκοπός της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ατομικά του ιδίου εκπροσωπώντας τον μέσο «ρομαντικό και πιστό Έλληνα» να θρέψει το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Στην φράση αυτή περικλείεται όλο το δόγμα εθνικολαϊκισμού που ευλαβώς ακολουθούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το οποίο τυφλά και ισοπεδωτικά επιζητεί την εξόντωση αύτανδρης της πολιτικής εμπροσθογραμμής του παρελθόντος, ευαγγελιζόμενoι το άφθαρτο και το νέο, πρεσβεύοντας στην ουσία ό,τι πιο αξιακά υποβαθμισμένο και αντιπροοδευτικό υπάρχει. Πρόκειται για μία εκ του πονηρού ανίερη επίκληση του πατριωτισμού και του θρησκευτικού αισθήματος του μέσου πολίτη που δήθεν εκφράζεται μέσα από την αποκρουστική σύμμειξη των ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Ένα «bad romance» εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Όπως όμως πολύ ορθά επισημαίνει ο ψαλμωδός «όστις λαλεί ψεύδος δεν θέλει στερεωθή έμπροσθεν των οφθαλμών μου». Ως πιστός θα το γνωρίζει αυτό ο κ. Παπαγγελόπουλος. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα τις περισσότερες φορές δεν συμβαδίζει με τη δικαιοκρατία αλλά ζητά επίμονα την κραιπάλη για κάθε έναν ανεξαιρέτως που έχει κυβερνήσει. Και δεν μπορεί ο κ. Παπαγγελόπουλος να διαφύγει του πέλεκυ της κρίσης της επόμενης βουλής για την κακοστημένη σκευωρία Novartis, παρά τους ισχυρισμούς του πως δεν εξειδίκευσε τις συκοφαντίες του σε πρόσωπα. Οι κάλπες που στήθηκαν ήταν 10. Αξιακή φρικωδία που δυστυχώς εκ της θέσεως ισχύος που τώρα έχουν μεταφράζεται πρακτικά σε παρατεινόμενη πολιτική παρωδία στα όρια της αντοχής του ίδιου του Δημοκρατικού πολιτεύματος.

Με την ίδια διάθεση κυνισμού που χαρακτηρίζει τον Υπουργό Δικαιοσύνης, ο Νίκος Ξυδάκης δήλωσε ότι τα φέιγ βολάν του Ρουβίκωνα αποτελούν μία θεμιτή μορφή έκφρασης, ένα είδος λόγου που περιέχει επιχειρήματα (;) και πως η επίθεση στον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης και εν γένει ο προπηλακισμός κινείται εντός των πλαισίων του «πολιτικού παιγνίου». Η φαρσοκωμωδία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε όλα τα επίπεδα πρέπει να λάβει τέλος στο όνομα του εθνικού συμφέροντος.

* διδάκτορος Ιατρικής Αθηνών, επί σειρά ετών συνεργαζόμενη συγγραφέας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Νοσηλευτική Σπάρτης)

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr