Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

ΣΠΑΡΤΗ. Μια όμορφη τουριστική καρτ-ποστάλ* της Σπάρτης , από τη 10ετία του΄70 , που έχει αποτυπώσει την κεντρική οδό Κωνσταντίνου Παλαιολόγου , τη λεωφόρο με τους φοίνικες , που φυτεύτηκαν στη 10ετία του ’30.
Η φωτογραφία έχει «τραβηχτεί» από το ξενοδοχείο «ΜΑΝΙΑΤΗΣ» το οποίο κατασκευάστηκε στα 1973.

Διακρίνονται τα ταξί (με γκρίζο χρώμα τότε) στις παλιές πιάτσες ανάμεσα στις νησίδες , το ζαχαροπλαστείο «ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ», δεξιά , από πάνω του το παλιό φροντιστήριο Αγγλικών «ΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ» , λίγο πιο κάτω το ιστορικό ξενοδοχείο «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ» , δίπλα του το ζαχαροπλαστείο «ΣΕΒΙΛΗ» (σήμερα λειτουργεί σε άλλη θέση στην ίδια γειτονιά) και στην μπλε τέντα φαίνονται τα τραπέζια του παλιού (και καλού) εστιατορίου «ΔΙΕΘΝΕΣ» , το οποίο λειτουργεί ακόμα (αλλά πιο ψηλά) στην Παλαιολόγου . Τα αυτοκίνητα λιγοστά ! Τίποτε δεν προοιώνιζε ακόμα την κυκλοφοριακή έκρηξη που συνέβη μετά τη 10ετία του ’80 και το κυκλοφοριακό χάος που βιώνει η σημερινή πόλη.

Τα άσπρα κτίρια στο βάθος του δρόμου , δεξιά , είναι τα γυμνάσια που έχτισε η δικτατορία , γκρεμίζοντας τα υπέροχα νεοκλασικά κτίρια της παλιάς Επαγγελματικής Σχολής (μετέπειτα Γυμνάσιο Θηλέων) που είχαν χτιστεί με δωρεά των μεγάλων ευεργετών Ι. και Αικ. Γρηγορίου και το γκρίζο κτίριο (γιαπί ακόμα) , ακριβώς από πίσω , είναι η Μαθητική Εστία που έχτιζε τότε η Μητρόπολη δίπλα στη Μαγουλίτσα, κτίριο που μετά από σαράντα (και βάλε) χρόνια είναι ακόμα γιαπί (σε διαφορετικές συνθήκες) αντί να έχει γίνει μια σύγχρονη Φοιτητική Εστία όπως ήταν ο σχεδιασμός!!!

Η εκκλησία στο βάθος είναι ο Άγιος Νικόλαος στη φάση αποπεράτωσής του .
Οι στέγες με τα κεραμίδια εξακολουθούν να βάζουν χρώμα στην πόλη , όμως η εποχή της πολυκατοικίας και του τσιμέντου έχει ήδη ξεκινήσει , όπως μαρτυρούν οι γκρίζοι «σκελετοί» που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ανάμεσα στα παλιά σπίτια.

«Ένα όνειρο για την πόλη δεν σημαίνει μια φαραωνική υπερκατασκευή, ένα ξένο κουστούμι που θα της φορέσει απ’ έξω και από πάνω ο μεγάλος αρχιτέκτονας. Το σχέδιο αναδόμησης της πόλης πρέπει να υπολογίζει πώς οι άνθρωποι κτίζουν τις ζωές τους, δημιουργούν το περιβάλλον τους, επικοινωνούν, δουλεύουν, παίζουν.»
Μίμης Ανδρουλάκης

*Η καρτ ποστάλ προέρχεται από το προσωπικό μου αρχείο.