Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας*

Σκέψη και Γνώμη

Αποφεύγω να διαβάζω εφημερίδες και να βλέπω τηλεόραση.

Αρνούμαι να ακούω ειδήσεις ανταποκρινόμενες στην υποκειμενική πραγματικότητα των δημοσιογράφων της μίας ή της άλλης «εργοδοσίας» που απηχούν τον κυβερνητικό ή αντιπολιτευτικό κομματικό λόγο.

Δυστυχώς μαζί μ’ εμένα πολλοί άλλοι, ίσως η πλειοψηφία των απογοητευμένων ακροατών όσων λαμβάνουν χώρα σ’ αυτήν την χώρα, ακολουθεί την ίδια τακτική: Απέχουν των διαδραματιζομένων σκεπτόμενοι, απογοητευόμενοι, εκνευριζόμενοι …

Μετά από πολλούς μήνες δημοσιογραφικής αποχής αποφασίζω σήμερα ως νομικός να πάρω θέση σε μία «κωμική» κατ’ εμέ ποινική δίωξη για το κακούργημα προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας (άρθρο 135 ΠΚ) που ησκήθη κατά Βουλευτού της Χρυσής Αυγής με βάση τις δημόσιες δηλώσεις του εν μέσω του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Ξεκαθαρίζω ότι δεν με αφορά το πρόσωπο, ως κομματικό στέλεχος και Βουλευτή του συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος, αλλά μόνο ως κατηγορούμενο.

Ξεκαθαρίζω επίσης ότι ακούγοντας τον συγκεκριμένο Βουλευτή ένοιωσα θλίψη για το επίπεδο του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Φυσικά όχι μόνο δεν πίστεψα ποτέ ότι ο λόγος του ήταν ικανός να διεγείρει άλλους στο να επιχειρήσουν πράξεις έσχατης προδοσίας, αλλά το αντίθετο αντί «κλάματος» με πήραν τα γέλια με το σχετικό κέλευσμά του προς τις ένοπλες δυνάμεις το οποίο καλά – καλά ούτε από μέσα δεν μπορούσε να διαβάσει!!!

Κι όμως ησκήθη ποινική δίωξη εναντίον του για παράβαση 135 ΠΚ. Δικαιούμαι να αναρωτηθώ ποιούς βολεύει η συγκεκριμένη δίωξη, διότι δεν είναι δυνατόν να μην βολεύει κανέναν.

Αν ήταν επινόηση ατόμων λίγο το κακό. Αν ήταν επινόηση της κυβέρνησης μεγαλύτερο.

Αν ήταν θεσμική εκτροπή το πιο μεγάλο κακό για το κύρος της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Με την συγκεκριμένη δίωξη ο μόνος που αναβαθμίζεται είναι ο διωκόμενος και ο χώρος του. Με άλλα λόγια δώσαμε σημασία σ’ έναν γραφικό και κωμικό πολιτικό λόγο….

Τα γνωστά δε παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας καλύτερα «δημόσιο – ρυπίας» το έκαναν και πρώτη είδηση.

Ας υπεισέλθω όμως «λακωνικά» στο κατ’ εξοχήν νομικό του όλου ζητήματος: Το άρθρο 135 παρ. 1 Πκ έχει ως εξής: Όποιος δημόσια ή με διάδοση εγγράφων, εικόνων ή παραστάσεων προκαλεί με πρόθεση ή προσπαθεί να διεγείρει άλλους στον να επιχειρήσουν πράξεις από εκείνες που αναφέρονται στο άρθρο 134 (δηλαδή να διαπράξει εσχάτη προδοσία) τιμωρείται με κάθειρξη.

Κατά την αιτιολογική έκθεση του νόμου κύρωσης του ποινικού κώδικος (Ν 1492 της 17/17 – 08 – 1950) προπαρασκευαστική πράξη είναι εκείνη που μαρτυρά την ύπαρξη σχεδίου έστω και ακαθόριστου στις λεπτομέρειές του (τόπου, χρόνου και μέσων πραγματώσεως) και έχει καθορισμένο το αντικείμενο της πράξης και το περιεχόμενο αυτής στην παρουσίαση του δράστη περί βιαίας καταλύσεως του πολιτεύματος, ή με τρόπο πρόσφορο διαταράξεως της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος και μεταβολής θεμελιωδών συνταγματικών διατάξεων, δια των οποίων προσδιορίζεται και καθορίζεται η μορφή και η λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.

Προϋπόθεση της προπαρασκευαστικής ενέργειας είναι η ύπαρξη σκοπού δηλαδή σχεδίου προς εκτέλεση πράξεως εσχάτης προδοσίας. Σχεδίου ακαθόριστου ίσως στις λεπτομέρειες εκτελέσεως αυτού, έχοντος όμως καθορισμένο το αντικείμενο της πράξεως και το περιεχόμενο αυτής.

Η πρόσκληση ή διέγερση πρέπει να είναι καθορισμένη. Δεν υπάγεται συνεπώς στην παράγραφο 1 του άρθρου 135 η διάδοση γενικών επαναστατικών ιδεών ούτε οι γενικές και ακαθόριστες υποθάλψεις τέτοιων ιδεών ούτε οι γενικές ακαθόριστες προκλήσεις επαναστατικών πράξεων.

Τέλος η έννοια του προκαλεί σε άλλους την απόφαση σημαίνει ότι τους δημιουργεί την απόφαση, να επιχειρήσουν πράξεις εσχάτης προδοσίας. Δεν εμπίπτει εδώ η περίπτωση που κάποιος προσπαθεί να υποβάλει απλά την ιδέα σ’ άλλους να δημιουργήσουν πράξεις εσχάτης προδοσίας.

Η διέγερση σημαίνει ερεθισμό των πνευμάτων άλλων, σε τέτοιο βαθμό που κατατείνει στην επιχείρηση απ’ αυτούς πράξεων εσχάτης προδοσίας.

Από υποκειμενικής πλευράς για την πλήρωση του εν λόγω εγκλήματος απαιτείται δόλος που πρέπει να καλύπτει και την τέλεση της εσχάτης προδοσίας και την σχέση ανάμεσα στην προπαρασκευή και την εσχάτη προδοσία.

Κατόπιν αυτών διερωτώμαι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος σ’ αυτήν την χώρα που πιστεύει ότι πληρώθηκε από αντικειμενικής και υποκειμενικής πλευράς το ανωτέρω κακούργημα για το οποίο επιστρατεύτηκε σχεδόν η μισή ΕΛΛ.ΑΣ για να συλλάβει τον δράση βουλευτή;

Το παρόν άρθρο γράφεται την ώρα της απολογίας του δράστη στον Ανακριτή χωρίς φυσικά ο συντάκτης να γνωρίζει την δικογραφία, ούτε και την κρίση Ανακριτή και Εισαγγελέα.

Η κρίση τους σαφώς με αφορά και την αναμένω για να βγάλω τα συμπεράσματά μου. Όμως διατηρώ το δικαίωμά μου ελεύθερα να δημοσιοποιώ ό,τι πρεσβεύω.

Κατ’ εμέ δεν θα έπρεπε να ασκηθεί καν ποινική δίωξη για το εν λόγω κακούργημα λόγω μη πληρώσεως της νομοτυπικής του μορφής, από αντικειμενικής και υποκειμενικής πλευράς.

Κατ’ εμέ δεν είχε ανάγκη η υπεράσπιση του Βουλευτή να δικαιολογήσει την συγκεκριμένη φράση του, λέγοντας ότι επρόκειτο για απλές λεκτικές υπερβολές και ατυχείς εκφράσεις που οφείλονταν στην θυμική του έξαρση.

Η συγκεκριμένη αιτιολογία είναι ακόμα πιο κωμική από την δίωξη.

*Δικηγόρος

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr