Η Δήμητρα Sealy μιλά στον "Νέο Κόσμο" για την επαγγελματική της πορεία που την οδήγησε από το Σίδνεϊ στη Νέα Υόρκη και τις Κάννες

Μια ματιά στη λίστα με τα βραβεία και τις διακρίσεις που έχει λάβει η ηθοποιός Δήμητρα Sealy, αρκεί να καταλάβει κανείς πώς η 23χρονη Ελληνοαυστραλή είναι ο ορισμός αυτού που αποκαλούμε “ανερχόμενο αστέρι”.

Μόλις τον περασμένο χρόνο, η νεαρή καλλιτέχνιδα έλαβε υποτροφία για να φοιτήσει σε μία από τις πιο φημισμένες ακαδημίες υποκριτικής παγκοσμίως, το Actors Studio στη Νέα Υόρκη, ενώ απέσπασε και δύο βραβεία.

Το πρώτο αφορά τον ρόλο της στη διαδικτυακή σειρά του Ελληνοαυστραλού Andrew Toumbas, First World Relationships, συμμετοχή χάρη στην οποία κέρδισε το Best Rising Star Award στον θεσμό βράβευσης Seoul Webfest.

Την ίδια χρονιά διακρίθηκε και στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Austin Comedy στην κατηγορία της καλύτερης ηθοποιού για την ταινία Status Liker σε σκηνοθεσία και πάλι του Andrew Toumbas, ενώ το 2016 είχε αναδειχθεί ‘Ηθοποιός της Χρονιάς’ από το περιοδικό StarCentral.

Το ταξίδι της Δήμητρας στον χώρο των τεχνών ξεκίνησε με σπουδές στην Εθνική Σχολή Δραματικής Τέχνης (NIDA), στη θεατρική εταιρεία The Bell Shakespeare Company και στο Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μουσικής.

Συνεχίζοντας την επιμόρφωσή της, κατάφερε πρόσφατα να εξασφαλίσει μια θέση στο πρόγραμμα μαθητείας του Cannes Lions Festival of Creativity (CLFC) για ηθοποιούς σε θέματα δικτύωσης.

Δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοί της ηλικίας της που θα επιθυμούσαν μια πρακτική άσκηση στο πλαίσιο αυτής της διοργάνωσης, δεδομένου ότι το CLFC θεωρείται από τα κορυφαία φεστιβάλ ανά τον κόσμο στον τομέα της ψυχαγωγίας μέσω των τεχνών και τη χρήση επικοινωνιακής στρατηγικής και τεχνολογίας.

Πολλοί, ωστόσο, ίσως θυμούνται τη νεαρή ηθοποιό στα πρώτα βήματα της καριέρας της, όταν ακόμη έμενε στη γενέτειρά της Σίδνεϊ και εμφανιζόταν στο Meraki TV.

Με τους γονείς της να κατάγονται από τη Σπάρτη και τη Μάνη, τα παιδικά χρόνια της Δήμητρας είναι αντιπροσωπευτικά της ανατροφής που είχαν οι περισσότεροι Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς, πηγαίνοντας σε ελληνικό σχολείο, μαθαίνοντας συνταγές μαγειρικής από τη γιαγιά της και παρακολουθώντας μαθήματα παραδοσιακών χορών.

Όπως εξομολογείται και η ίδια, μιλώντας στον “Νέο Κόσμο”, πρόκειται για στοιχεία της καθημερινότητάς της που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ταυτότητάς της.

“Αγαπώ την [ελληνική] κουλτούρα και παράδοση και είναι από τα στοιχεία που μου λείπουν πιο πολύ τώρα που βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη”, αναφέρει.

Προτού αναχωρήσει από τις ΗΠΑ για τη Γαλλία για την πρακτική άσκησή της στο φεστιβάλ Καννών, αδράξαμε την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για την επίδοξη ηθοποιό και το μονοπάτι της επιτυχίας που διαγράφει.

Ποια περιμένεις να είναι τα οφέλη από την πρακτική σου άσκηση στο Cannes Lions Festival of Creativity;

Έγινα δεκτή ως ασκούμενη στο πρόγραμμα δικτύωσης (networking), οπότε αυτός είναι και ο αποκλειστικός σκοπός μου. Να δείξω το πρόσωπό μου, τις ικανότητές μου και να δημιουργήσω επαφές. Το να γνωρίζεις τα κατάλληλα άτομα είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στον χώρο της υποκριτικής, και ακόμη πιο δύσκολο για εμένα προσωπικά γιατί θεωρώ ότι είμαι αμήχανη σε κοινωνικές συναναστροφές, γι’ αυτό το να έχω την υποστήριξη του φεστιβάλ σε αυτό είναι ιδιαίτερα καθησυχαστικό. Παράλληλα, δεδομένου ότι θα βρίσκομαι στη Γαλλία, ευελπιστώ να αποκομμίσω καινούριες εμπειρίες ανεξάρτητα από το επαγγελματικό κομμάτι. Κυρίως σκέφτομαι το κολύμπι στην παραλία, κάτι που μου λείπει απίστευτα και το να δοκιμάσω τις τοπικές λιχουδιές!

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι ενεργά με την ηθοποιία και το θέατρο; Πρόκειται για απόφαση που πήρες σε μικρή ηλικία;

Για να πω την αλήθεια όχι, εύχομαι να το είχα συνειδητοποιήσει νωρίτερα, όμως έμελλε να ανακαλύψω το πάθος μου αργότερα στη ζωή. Στην τελευταία τάξη του λυκείου, ο καθηγητής αγγλικών μου με κράτησε μετά το τέλος του μαθήματος μια μέρα για να με ρωτήσει αν είχα διαβάσει ποτέ κάποιο θεατρικό έργο. Πέρα από έργα του Shakeshpeare που ήταν μέρος της διδακτέας ύλης μας, δεν είχα διαβάσει κάτι άλλο, οπότε μου έδωσε το Waiting for Godot του Samuel Beckett και αυτό το θεατρικό πραγματικά μου άλλαξε τη ζωή. Διαβάζοντάς το, άρχισα να ερωτεύομαι τον κόσμο των ‘λέξεων’. Μπορεί να ακουστεί περίεργο, όμως μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει την ομορφιά της γλώσσας. Ανακάλυψα το μεγαλείο των ιδεών που παρουσιάζονταν στο έργο, των παραστατικών εικόνων, του παιχνιδιού με τις λέξεις, και του βάθους του νοήματος ακόμη και στις πιο λιτές γραμμές. Η αγάπη μου για το έργο κινητοποίησε την επιθυμία να το αναπαραστήσω ως ηθοποιός, να ζωντανέψω τα λόγια του επί σκηνής μπροστά σε κοινό (ένα όνειρο που εκ των υστέρων συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να υλοποιήσω μέσα από το ίδρυμα Beckett). Όμως είχα βρει το μονοπάτι μου στη ζωή, ήθελα να γίνω ηθοποιός!

Ποια είναι η γνώμη σου για το κίνημα #MeToo;

Στον συγκεκριμένο χώρο όλοι συναντούν δυσκολίες, όμως ακόμη περισσότερο οι γυναίκες. Πιστεύω ότι οποιοδήποτε κίνημα αποσκοπεί στο να εκθέσει αυτούς που εκμεταλλεύονται, κακομεταχειρίζονται ή χρησιμοποιούν άλλους, είναι κάτι το θετικό. Ο καθένας μας θέλει να νιώθει ασφαλής όταν πηγαίνει στη δουλειά του.

Τι σε οδήγησε αρχικά στη Νέα Υόρκη;

Βρίσκομαι πλέον στη Νέα Υόρκη εδώ και λίγο παραπάνω από έξι μήνες. Ήρθα για να εργαστώ με το Actors Studio και να ζήσω τον πλούτο των εμπειριών που προσφέρει ο χώρος της ηθοποιίας στις ΗΠΑ. Μέχρι στιγμής οι εντυπώσεις μου είναι εξαιρετικές, τόσο από τις νέες ενδιαφέρουσες τεχνικές υποκριτικής που μαθαίνω, όσο και από το γεγονός ότι βρίσκομαι στο “Μεγάλο Μήλο” [προσωνύμιο που αποδίδεται στη Νέα Υόρκη] με όλες τις ευκαιρίες που αυτό συνεπάγεται.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που χρειάστηκε να αντιμετωπίσεις, αφότου βρέθηκες στο Actors Studio;

Η δουλειά που κάνουμε είναι εξαντλητική, όσο τίποτα που είχα ζήσει προηγουμένως. Υπάρχει πολύ βάθος και λεπτομέρεια σε ό,τι κάνουμε, με το επίκεντρο να είναι να φέρνουμε στην επιφάνεια τα πιο ευαίσθητα σημεία ευαλωτότητάς μας. Το να εκτίθεσαι ευάλωτος όλη την ώρα μπροστά σε ανθρώπους που δεν γνωρίζεις και πολύ καλά είναι, θα έλεγα, μεγάλη πρόκληση.

Θα σκεφτόσουν ποτέ να συμμετάσχεις σε κάποια ελληνική τηλεοπτική εκπομπή ή ταινία γυρισμένη στην Ελλάδα;

Και βέβαια θα μου άρεσε πάρα πολύ, ποιος δεν θα ήθελε να γυρίσει ταινία στην πανέμορφη Ελλάδα! Παρακολούθησα το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Σίδνεϊ πέρυσι, και κάποιες από τις ταινίες ήταν εξαιρετικά καλοφτιαγμένες, ιδιαίτερα οπτικά και από άποψη τεχνικών φωτογραφίας. Την ίδια στιγμή νιώθεις ένα είδος σύνδεσης όταν συνεργάζεσαι με άλλους Έλληνες. Απόλαυσα ιδιαίτερα την περίοδο στο Σίδνεϊ όπου συμμετείχα στην ελληνική τηλεοπτική εκπομπή Meraki TV για τέσσερις σεζόν. Το εργασιακό περιβάλλον γίνεται σκέτη διασκέδαση, μοιράζεσαι οικογενειακές ιστορίες, οι συνάδελφοι επισκέπτονται ο ένας τον άλλον στο σπίτι για παραδοσιακά γεύματα, αστειευόμαστε στα ελληνικά, είναι απλούστατα ένα οικείο, ζεστό περιβάλλον.

Η συζήτησή μας με τη Δήμητρα καταλήγει με χιούμορ, καθώς στην ερώτηση για το πού βλέπει τον εαυτό της μέσα στα επόμενα δύο χρόνια απαντά γελώντας: “Εάν όλα πάνε καλά θα με δείτε στα βραβεία Emmy, στα Oscars και στο Broadway!”



Συνέντευξη στη ΝΕΛΛΥ ΣΚΟΥΦΑΤΟΓΛΟΥ

Απόδοση απο την ΖΩΗ ΘΩΜΑΪΔΟΥ

*Για να μάθετε περισσότερα για την πορεία της Δήμητρας, μπορείτε να ακολουθήσετε τον λογαριασμό της στο Instagram instagram.com/da_seal