Γράφει ο Ανάργυρος Δ. Μαριόλης *

Εναρμονισμένοι καθημερινά όχι μόνο με την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία όπως περιγράφεται στα βιβλία, αλλά και με την ιδιαίτερη επαφή με τον ασθενή, δημιουργήσαμε όλα αυτά τα χρόνια θεραπευτικές πράξεις και όχι θεραπευτικές λέξεις.
Κάθε καλοκαίρι, έχουμε συνάψει μια συμφωνία μυστική, που περιέχει έναν όρο, κρυφό και απροσπέλαστο.
Για εμάς στο Κέντρο Υγείας Αρεόπολης, η ημέρα αυτή αποτελεί το απόσταγμα της καθημερινής μας προσπάθειας. Είναι οι δροσερές σταγόνες ικανοποίησης και ανιδιοτέλειας, που μας αναζωογονούν και μας δίνουν δύναμη και κουράγιο να παραμείνουμε πιστοί στο έργο μας.
Παρόλο που το ραντεβού μας παραμένει σταθερό κάθε χρόνο τα τελευταία 8 χρόνια, οι πολίτες-ασθενείς, κάθε φορά ανταποκρίνονται με την ίδια έκπληξη και τον ίδιο ενθουσιασμό.
«Θα έρθουν οι γιατροί» ακούγεται σιωπηλά παντού στα σοκάκια της Μάνης τις τελευταίες εβδομάδες και η προσμονή κορυφώνεται, καθώς φέτος οι ιατρικές ειδικότητες είναι περισσότερες από κάθε άλλη φορά:
Καρδιολογία, Διαβητολογία, Ορθοπαιδική, Πνευμονολογία, Χειρουργική Μαστού, Ενδοκρινολογία, Γενική Χειρουργική, Γυναικολογία, Νευρολογία, Αγγειοχειρουργική, Ρευματολογία, Γαστρεντερολογία, Ουρολογία, Πλαστική Χειρουργική, Νευροχειρουργική, Αλλεργιολογία, Δερματολογία, Παιδιατρική, Παθολογία, Γενική/Οικογενειακή Ιατρική.
Κοιτάζοντας μέσα από το παράθυρο των ασθενών και αντικρύζοντας την ίδια τους τη σκιά στον ορίζοντα, βλέπουμε τη ζωηρή ανταπόκριση του κόσμου αλλά και το αποτέλεσμα της κίνησής μας αυτής στον άνθρωπο, στη διαχείριση των χρονίων νοσημάτων, στην πρόληψη παραγόντων κινδύνου για την υγεία, στην εξομάλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Η εκδήλωση της Προληπτικής Ιατρικής στη Μάνη δεν είναι μια υπόσχεση ανάγκης. Είναι μια απτή έκφραση αγάπης για τη γιαγιά που προχωρά στο πλακόστρωτο με τον αντίλαλο από το μπαστούνι της να ακούγεται ρυθμικά, για τα λιγοστά παιδιά που παίζουν στα χωριά της Μάνης και αποτελούν το ζωντανό κύτταρο του τόπου αυτού που ονειρευόμαστε.
Ένα μεγάλο ποσοστό όσων διαβιούν στη Μάνη, όπως κι εμείς, διαλέξαμε τη μοναξιά, έχοντας παράξενες ασχολίες, αλλά μάθαμε σε αυτόν το βράχο να διατηρούμε μια συγκεκριμένη ιδανική εικόνα της θέλησης και της προσφοράς.
Καταφέραμε να κάνουμε τους πολίτες-ασθενείς να συμμετέχουν… και αυτό και μόνο μας αρκεί.

*Διευθυντής του Κέντρου Υγείας Αρεόπολης, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών