Γράφει ο Θάνος Ορφανός*

Τα θέματα της τάξεως, της καταπολέμησης της διαφθοράς, του εκσυγχρονισμού των θεσμών και της δημόσιας διοίκησης, της ρύθμισης της οικονομίας της αγοράς, της ήπιας διπλωματίας, του κοινωνικού κράτους και κράτους δικαίου, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης κλπ αποτελούν το επίκεντρο με βάση το οποίο οι πολίτες πρέπει να αποφασίσουν για το αύριο της χώρας.

Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου οφείλουν να μιλήσουν καθαρά:
Ποιά μεταμνημονιακή Ελλάδα θέλουν;

Όλοι πρέπει να δώσουμε τη μάχη ενάντια στον εσωτερικό εχθρό που εγκλωβίζει τους πολίτες καλλιεργώντας τον κυνισμό και τον ατομικισμό.

Θέλω ένα ελεύθερο, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την κατάργηση του πανεπιστημικού ασύλου, την απομάκρυνση των κομμάτων από τα πανεπιστήμια, την καταπολέμηση της βίας και του εγκλήματος (να βγούν οι κουκούλες από τους κουκουλοφόρους), τη μείωση του κράτους που κρατά σε ομηρία μια μερίδα εργαζομένων (ευέλικτη μορφή εργασίας), την κατάργηση των προνομίων των βουλευτών (κατάργηση βουλευτικής ασυλίας), την κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και παράλληλα τη θέσπιση της αξιολόγησής τους, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης μέσα από ένα κρυστάλλινο πλαίσιο στο οποίο να λειτουργεί και να απονέμει δικαιοσύνη, τον εκσυγχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών και την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του κοινωνικού κράτους με στόχο την υψηλής ποιότητας υπηρεσιών στο πολίτη (υγεία, παιδεία, πρόνοια).

Να δώσουμε όλοι τη μάχη για έναν ελεγχόμενο καπιταλισμό μέσα από ένα σταθερό, δίκαιο και βιώσιμο φορολογικό σύστημα μέσα από τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, για ένα φορολογικό σύστημα που δεν θα αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι και θα δίνει κίνητρα για εγχώριες και ξένες επενδύσεις, από την αποδοτικότητα των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, από τη μείωση των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης μέσα από τη μείωση των έμμεσων φόρων, από την αύξηση του κατώτατου μισθού, την καταπολέμηση της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, την ανταγωνιστικότητα της εθνικής μας οικονομίας μέσα από την παροχή υψηλού επιπέδου προϊόντων και υπηρεσιών (αγροτικά προϊόντα, τουρισμός ), την εδραίωση των εργασιακών δικαιωμάτων (οκτάωρο, πληρωμένη άδεια τεσσάρων εβδομάδων).
Όλα τα ανωτέρω προϋποθέτουν τη δημοσιονομική εξυγίανση και δημοσιονομική σταθερότητα, τη ρύθμιση για το χρέος, τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Σήμερα πιστεύω και νιώθω πως κάποιοι φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Σε προηγούμενο άρθρο μου, από αυτό το βήμα, μίλησα για την έννοια της δημοκρατίας.
Κλείνοντας αναφέρω πως παρά τα όσα βήματα έχουν γίνει στη χώρα μας θεωρώ πως πρέπει να μπολιάσει τις ψυχές των ανθρώπων της, με τη συμβολή του νομοθέτη, για τη θέσπιση κανόνων.

*Φοιτητής Ανθρωπολογίας

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr