Ευγνωμονούμε τη Διοίκηση του Ιδρύματος χρονίως πασχόντων «Άγιος Παντελεήμων» της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης, για το θεάρεστο έργο που επιτελεί υπό την σκέπη του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Ευσταθίου, με χριστιανική ευλάβεια και αγάπη προς τους πάσχοντες πάσης ηλικίας και με θαλπωρή και φροντίδα προς τους ανήμπορους της τρίτης ηλικίας.

Ευχαριστούμε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που με επιστημονική κατάρτιση και άριστη συμπεριφορά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, και το βοηθητικό προσωπικό που με ανθρωπιά και με το χαμόγελο στα χείλη είναι κοντά στους ασθενείς σαν δικοί τους άνθρωποι.

Στο λίγο χρονικό διάστημα που νοσηλεύτηκε η μητέρα μας στο Ίδρυμα, ήταν αρκετό για να ζήσουμε και να γνωρίσουμε από μέσα και κοντά αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε απ’ έξω και από μακριά.

Μετά τιμής και ευχαριστιών
Βασίλης και Γεωργία Βλαχάκου


«ΑΝΤΙΚΑΙΑΔΑΣ»
Ταφόπλακα στο κρίμα του Καιάδα
πέρα από τα όρια της αντοχής
που το επέβαλαν άκαρδα οι νόμοι
χωρίς κανένα ίχνος ενοχής
με μία πράξη αγαθοεργίας
έβαλε η συγγνώμη ταπεινά
στη μνήμη της αρχαίας τραγωδίας
πλούσιο φίλεμα ανθρωπιάς
με πρωταγωνιστή τον Ποιμενάρχη
σε ένα ρόλο καθαρά ανθρωπιστικό.
Με την αγάπη και συμπόνια κομπάρσους
άνοιξε φαρδιά - πλατιά την αγκαλιά
πριν απ’ το χείλος της αβύσσου
που αθώοι ανέβαιναν το Γολγοθά
χωρίς κανένας να τους δώσει ένα χέρι.
Από τους ώμους τους πήρε το σταυρό
βοήθεια στην ανήμπορη ζωή τους
κι έδωσε χάρη στην ισόβια ποινή
στην άδικη της φύσης τιμωρία
βάλσαμο στην πονεμένη τους ψυχή
ελπίδα σε μια γκρίζα κοινωνία
πίστη σε μια αδιάφορη εποχή
κουράγιο στην απογοήτευση του κόσμου
άσυλο στις ταλαίπωρες καρδιές
με μια φωλιά του παραδείσου
μέσα στην κόλαση του εγωισμού.
Η αντίθεση στον τόπο και στο χρόνο
έτσι πάνσοφα που τα ’πλασε ο Θεός
και όπως πάνε στη ζωή όλα ζευγάρι
τόσο απέχει το καλό απ’ το κακό
τι όμορφα που δένουνε τα άκρα
πώς τα αντίθετα κρατούν τον ουρανό
τη γη τον ήλιο και τα άστρα.
Αγόγγυστα από τα βάθη της καρδιάς
η προσφορά αγγίζει τις ψυχές τους
στο προσήλιο βρίσκουν ζεστασιά
και θαλπωρή στη μοναξιά τους
μες την απέραντη γλυκιά καταλαγιά
στου Ταΰγετου την εύσπλαχνη πλαγιά
αγριολούλουδα τα όνειρά τους.

Β. Γ. Βλαχάκος