Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Το να αργοπεθαίνεις, σαν σπίτι, στην οδό Χαράς, αρ. 18, της Σπάρτης είναι μια τραγική ειρωνεία της Μοίρας.

Ελπίζω (τουλάχιστον), αυτό το ταπεινό φτωχόσπιτο, να έζησε κάποτε την αληθινή χαρά, αυτή τη χαρά που φέρνουν στα σπίτια οι άνθρωποι που έζησαν σ' αυτά, οι άνθρωποι που γέλασαν, έκλαψαν, έλπισαν μα και «γονάτισαν», οι άνθρωποι που ανοιγόκλειναν, μπαινοβγαίνοντας καθημερινά, τη χαμηλή πορτούλα, οι άνθρωποι που κρέμασαν τα τελευταία κουρτινάκια στο παράθυρο του δρόμου, τα κουρτινάκια που από μέσα τους αγναντεύει σήμερα μόνο η Ερημιά!