Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Κάνουν ότι είναι δυνατόν για να απομακρύνουν τον κόσμο. Κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τους σιχαθεί ο κόσμος. Κάποιοι ‘μεγάλοι’ στο χώρο του ποδοσφαίρου και της πολιτικής, με αυτοκαταστροφική διάθεση, γκρεμίζουν θεσμικές δομές της κοινωνίας μας, διχάζοντας τους πολίτες που παρακολουθούν αηδιασμένοι, σε μια τόσο κρίσιμη και κομβική στιγμή για την χώρα μας. Με τις παρόμοιες σχετικά μεταξύ τους ενέργειές, έχουν ξεφύγει τόσο πολύ, που δεν μπορείς να αντιληφθείς ποιος ακριβώς έκανε τι και ποια η μεταξύ τους διαφορά. Όλα είναι πλέον ‘θεμιτά’ για αυτούς και ταυτίζονται απόλυτα μεταξύ τους, ποδόσφαιρο και πολιτική, σε πράξεις και εκφράσεις που δυσκολεύεσαι να τους ξεχωρίσεις. Δεν είναι τελικά τυχαίο το γεγονός ότι συνεργάζονται μεταξύ τους, με ενδιάμεσους κάποια ημέτερα ΜΜΕ.

Ύβρεις, προπηλακισμοί, απειλές και μηνήσεις. «Θα τους γδάρω» λέει ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Και συμπληρώνει, «ο Πρωθυπουργός της Χώρας, είναι διεφθαρμένος και τα παίρνει» και ακόμη «δεν ξέρουν με ποιόν έμπλεξαν!». Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για να μην υστερήσει σε χυδαιότητα, συμπληρώνει με αγοραίο ύφος πεζοδρομίου, «θα τους πάω μέχρι τέρμα τους ‘συμμορίτες’», μηνύοντας Πρωθυπουργό, δικαστές και δημοσιογράφους. Ευθυγραμμισμένος απόλυτα μαζί του ο Υπερεγώ Βενιζέλος μας φοβερίζει με Ειδικά Δικαστήρια για δήθεν «κατάλυση της συνταγματικής τάξης», ενώ ο συνοδοιπόρος του Φλύαρος Λοβέρδος κατηγορεί την σκευωρό Δικαιοσύνη και τον «Αρχισυμμορίτη Πρωθυπουργό» που την κατευθύνει!!

Οι άλλοι πάλι πετούν ότι βρούνε μπροστά τους ο ένας στον άλλο, πέτρες, ξύλα, σίδερα. Συχνά χρησιμοποιούν φωτοβολίδες όπλα και μαχαίρια. Οι ύβρεις εδώ είναι ξεπερασμένα μέσα, χωρίς την απαιτούμενη αποτελεσματικότητα στα γήπεδα. Η βία που ασκείται εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου πραγματοποιείται μέσα από στρατολογημένους και ντοπαρισμένους, συχνά πληρωμένους φιλάθλους, που είναι τα μόνα ‘θεσμοθετημένα εργαλεία’ άμυνας και επίθεσης, σε τάγματα καταστροφής. Οι διαμαρτυρίες, οι φανφάρες και τα καραγκιοζιλίκια είναι απλώς για τις ‘εντυπώσεις’ της κοινής γνώμης. Όπως και οι άλλοι, δηλαδή οι πολιτικοί, συχνά επικαλούνται την συνδρομή της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, για να την ενοχοποιήσουν βάναυσα την επομένη. Η ‘αποχή’ του κόσμου και τα άδεια γήπεδα, δεν τους συνετίζουν. Το ποδόσφαιρο και η πολιτική είναι για λίγους, για ορισμένους. Το Κράτος και οι Ομάδες είναι ιδιοκτησία τους. Ανήκουν σε αυτούς τους ίδιους και όχι σε όλους εμάς. Και αλίμονο σε όποιον τολμήσει να τους ‘αμφισβητήσει’ ή να τους ‘κερδίσει’ στη μάχη συμφερόντων και εξουσίας που δίνουν. Είναι εχθρός που πρέπει να σβήσει από τον χάρτη.

Και καλά οι υπόλοιποι, τι κάνουν; Λοιπόν ορισμένοι ‘μοιραίοι και άβουλοι’, παρακολουθούν απλώς τους χυδαίους μέσα στο κόμμα τους να οργιάζουν, αρκούμενοι οι ίδιοι στον τίτλο του δήθεν ‘αρχηγού’. Κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται πως ο κόσμος της ΝΔ, ή του ΟΣΦΠ για παράδειγμα, ντρέπεται για την συμπεριφορά του Αντιπροέδρου της. Άλλοι πάλι κρατούν τεχνηέντως το κόμμα ή την ομάδα τους σταθερά στην ουρά της Δεξιάς η των συσχετισμών εξουσίας που διαμορφώνονται τώρα στην ΕΠΟ. Κάποιοι επίσης θέλουν να πιστέψουμε ότι φταίει η Κυβέρνηση και οι Διαιτητές, που δεν ‘κερδίζουν’ όπως στο παρελθόν τους αγώνες ή τις εκλογές, με την ανύπαρκτη ομάδα που διαθέτουν εφέτος, ή τα πολιτικά λάθη που ως βαρίδια κουβαλάνε πάνω τους. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Υπάρχουν όμως και άλλες ομάδες που επενδύουν αθόρυβα, με ευθύνη, με ψυχραιμία, με σταθερότητα, με σοβαρότητα και πίστη στο ‘ευ αγωνίζεσθε’ . Αργά αλλά μεθοδικά, χτίζουν ομάδες, γήπεδα, κράτος, οικονομία και συμμαχίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, προκειμένου να παίζουν στην Ευρώπη. Με ομόνοια, σχέδιο, πρόγραμμα και εσωτερική ‘οικογενειακή’ συνοχή παλεύουν συντονισμένα, κάνοντας ήττες, μα ποιο πολλές νίκες. Διεκδικούν έτσι επιτυχίες και δάφνες για το μέλλον και τους πολίτες τους. Για τους υπόλοιπους … «Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι».

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr