Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Όλοι τελευταία ασχολούνται με τα μικρά Σκόπια και για το πώς αυτοί οι άνθρωποι εκεί, με πολύ είναι η αλήθεια υπερηφάνεια, θέλουν , καλώς ή κακώς, να αυτοαποκαλούνται. Εμείς τους βρήκαμε αυτή την ώρα στην ανάγκη (θέλουν να μπούνε σε ΝΑΤΟ και ΕΕ) και τους στριμώχνουμε. «Δεν θα λέγεστε έτσι, δηλαδή FYRO Μακεδονία, έτσι θα λέγεστε, όπως θέλουμε εμείς», ανεξάρτητα από ότι λέει η πραγματικότητα της Γεωγραφίας και της τρέχουσας Ιστορίας. Αν για την καθημερινή μας ζωή αυτό είναι ένα εξωφρενικό θέμα, με ανύπαρκτο το πεδίο της οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης (ορισμένες πεθερές το επιβάλουν ενίοτε κατά το μυστήριο της Βάπτισης!), στην πολιτική ζωή όμως και τις διεθνείς σχέσεις βρίσκει δυστυχώς πεδίο συζήτησης. Μερικοί μάλιστα περίεργοι, εντελώς μα εντελώς αυτόκλητοι αναρμόδιοι, μας καλούσαν να πάμε να διαμαρτυρηθούμε, στο θλιβερό αυτό «συλλαλητήριο» της Αθήνας, για ένα θέμα καθαρά εξωτερικής πολιτικής και μαζί, κατά της Κυβέρνησης που το χειρίζεται υπεύθυνα, με δωρεάν λέει λεωφορεία. (Πρόκειται για την κακιά πεθερά που καλεί το εκκλησίασμα σε εξέγερση ενάντια στο ζευγάρι, για το όνομα του παιδιού τους που βαπτίζεται!).

Αλλά αυτή είναι μια αιρετική άποψη την οποία κρατάω για τον εαυτό μου. Όμως και εμένα, με την αιρετική αυτή άποψη, αν με ρωτήσεις θέλεις αυτή η γειτονική περιοχή να λέγεται ΄Μακεδονία΄, θα σου πω, ‘όχι, με ενοχλεί’. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο πολιτικός πολιτισμός μου (Έλληνας είναι όποιος έχει παιδεία Ελληνική), μου επιτρέπει να εκβιάζω τον γείτονά μου, σε ώρα ανάγκης, για το πώς αυτός αυτοπροσδιορίζεται και επιθυμεί να αυτοαποκαλεστεί, βάσιμα επικαλούμενος την εθνική του συνοχή και ταυτότητα. Το περίεργο όμως είναι ότι δεν ενοχλεί καθόλου εμένα, υποθέτω και εσάς, το γεγονός ότι δεκάδες πόλεις στην Αυστραλία, Αμερική κλπ. φέρουν το όνομα της Αθήνας και της Σπάρτης. Τώρα για τους αλυτρωτισμούς, την «Βόρεια Ήπειρο», περιοχή της γειτονικής Αλβανίας κλπ. τι να πω. Όσο για την ‘δική μας Πόλη’ και άλλες ‘χαμένες πατρίδες’ μας πέφτουν …λίγο πολύ μακριά. Και απορώ πως μια χώρα σαν την Ρωσία δέχεται στα σύνορά της μια άλλη ανεξάρτητη χώρα με το όνομα Λευκό - Ρωσία. Από την άλλη εγώ θεωρώ, υποθέτω και εσείς, τον Γιάννη Ατετοκούμπο πολύ ποιο γνήσιο Έλληνα από ορισμένους άλλους εδώ δικούς μας. Περίεργες συμπεριφορές, a la cart, δεν νομίζεται και σύγχυση μεγάλη;

Το θλιβερό λοιπόν αυτό συλλαλητήριο της Αθήνας πραγματοποιήθηκε, σήμερα Κυριακή του Ασώτου και άντε να δεχτούμε πως ήταν πετυχημένο, ήταν μεγάλο, σαφώς όμως κατώτερο των προσδοκιών. Τώρα οι Σκοπιανοί κανονικά πρέπει να τρέμουν και να απορρίψουν στο εσωτερικό τους ότι πρέσβευαν όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να ξεχάσουν την γλώσσα τους και ότι τους μάθανε αλλά και ότι αισθάνονται αυτοί οι ίδιοι μέσα τους. Ταυτόχρονα και για τους ίδιους λόγους πρέπει να κάνουν και το ….κέφι μας, αφού εμείς άλλωστε είμαστε το κέντρο του κόσμου.

Κοιτάξτε, η άποψή μου είναι ότι όλη αυτή η Βαλκανικού τύπου σύγχυση ξεκινάει από τον αρρωστημένο ακροδεξιό εθνικισμό, όχι τον γνήσιο πατριωτισμό, ο οποίος εθνικισμός και μισαλλοδοξία γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον πολιτικό λαϊκισμό των κομμάτων που μέσα τους υποκρύπτουν ιδιοτελή συμφέροντα.

Ισχυρίζομαι δε πως όποιος, στο όνομα της κοινής μας Πατρίδας, παρασύρει τον Λαό σε διχαστικές ενέργειες σκοπιμότητας, είναι πατριδοκάπηλος και έχει λερωμένη την φωλιά του. Κάτι φοβάται, κάτι κρύβει. Διότι αυτός ο Λαός είναι που θα κληθεί και πάλι να χύσει το αίμα του, για άλλη μία φορά, για την αποκατάσταση των πραγμάτων ξανά στη θέση τους.

Τώρα για τα ιδιοτελή πολιτικά συμφέροντα. Είναι φανερό πως την Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν την ενδιαφέρει η Μακεδονία. Για τον λόγο αυτό απεμπόλησε πάγιες δικές της θέσεις, θέσεις του κόμματος της ΝΔ, και αυτό καθαυτό το εθνικό μας συμφέρον. Στην συγκυρία που προέκυψε, διαπίστωσε ότι την ενδιαφέρει περισσότερο η πιθανή φθορά και πτώση της Κυβέρνησης (πάντοτε πριν την έξοδο από τα μνημόνια στις 22/8/2018), καθώς ανακάλυψε δήθεν «ρωγμές» στην συνοχή του Κυβερνητικού σχήματος σε σχέση με τους ΑΝΕΛ. Έτσι ο κύριος Μητσοτάκης παρέμεινε χωρίς θέση, ανεύθυνος, μοιραίος και μετέωρος μεταξύ Ηλείας και Μεσσηνίας. Άλλωστε πια γραμμή να ακολουθήσει; Του Αντώνη από την Καλαμάτα, του Κώστα Καραμανλή ή της Ντόρας? Προς το παρών ακολουθεί την γραμμή Άδωνη Γεωργιάδη – Χρυσής Αυγής. Και εύχεται κρυπτόμενος να λύσει ο Τσίπρας το Σκοπιανό, να μας βγάλει τον Αύγουστο από τα Μνημόνια και να έλθει μετά αυτός …να μας κυβερνήσει ξεκούραστα. Αμ δε!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr